Saxforum
Spelen => Techniek => Topic started by: Oliver on 12 May 2006, 15:45:08
-
Ik heb af en toe goed last van mijn duimen en m'n nek.
Artrose....Sluitage na een uitbundig leven.
Het gaat om een sopraan; hoezo zwaar....
Linker duim: m'n eigen schuld omdat ik nog te krampachtig speel met de octaaf klep
Nek: ik heb al een ding gezien van BG dat het waarschijnlijk gaat oplossen.
Rechterduim: nog niet echt een optimale oplossing.
Er schijnt een ding te zijn voor klarinetten zodat de duim 2 haakjes heeft
Heeft iemand een advies anders dan ermee ophouden ??
Groeten Oliver
-
als je last van je duimen krijgt moet je erop lettten dat je sax niet te laag hangt. als het mondstuk lager zit dan je mond, moet je de sax met je duimen tillen, en dan moet je ze dus meer belasten.
-
Er zijn duimsteunen te koop van Ton Kooiman. Ze zijn erg duur, ongeveer 200 euro. Hierbij hangt je sax niet op je linkerduim maar duw je je sax van je af in de juiste speelstand. Ik heb er op gespeeld, op de sopraansax van Johan van der Linden en ik denk wel dat je er aan moet wennen maar dat het daarna wel veel beter voor je is. Ik speel niet veel sopraansax dus het blijft bij mij wel binnen de perken maar het lijkt me toch een goede investering en het verschil tussen spelen met plezier of uiteindelijk niet meer spelen. Belangrijk is in ieder geval te voorkomen dat spieren en pezen chronisch overbelast worden want dan kun je je sax echt aan de wilgen hangen. Er zijn best wel wat oplossingen voor en hoe langer je speelt hoe ontspannener het gaat. Bij mij helpt ook een fexibel-rekbaar- koord tegen pijn in mijn nek. Neem je sax eens mee naar een fysiotherapeut en laat je adviseren.
-
Oliver, ik ken het probleem.
Ik heb het ook met sopraan (ik speel namelijk niet veel sopraan..., normaal alleen alt). Na een tijdje voel je het inderdaad op je duim. Niets aan te doen lijkt mij misschien die uitvinding van Tom Kooiman (uit mijn hoofd weet niet precies hoe hij heet...)
Je kan natuurlijk een harnas gebruiken dit is veel beter voor je nek, er zijn ook heel veel verschillende tuigjes, ook wel straps genoemd.
Misschien een goed idee om met je linker duim te gaan oefenen. Pak het rustig op en denk er de hele tijd aan (desnoods schrijf je het op je bladmuziek 'denk aan Linker duim!'). En doe het vaker wanneer je het thuis aan het oefenen bent. Zo leer je het af en kan je er goed mee leren omgaan natuurlijk. Het maakt natuurlijk niks uit wat een ander ervan vind als het op je bladmuziek staat het gaat erom dat jij het begrijpt.
Mijn advies is daarom ook... (hoe kan het ook anders), niet ophouden lekker blijven spelen.
-
Voor trombone en waldhoorn bestaat een soort statief.....
Een uitschijfbare stang waarop je instrument rust.
Ik kan me voorstellen dat dit ook voor sopsax bruikbaar is...
-
Dit wordt wel toegepast bij grotere instrumenten inderdaad. Ik ken iemand die tenor saxofoniste is en die dat dus gebruikt. Ze zei dat het in het begin wennen is met die palmgrepen en ook die lage noten. Ziet er raar uit in het begin maar ik kan me voorstellen dat het heel nuttig is.
-
Ik bedoel dus dit...
http://www.ergobone.com/ (http://www.ergobone.com/)
-
Bedankt voor alle reacties tot nu toe.
Het lastige van artrose is dat het een botprobleem is en geen spierprobleem. Weleenswaar helpt het om je spieren te trainen, want die ontlasten de botbelasting, maar oefeningen helpen mij alleen om het kraakbeen te "trainen"; ook niet onbelangrijk.
Dat statief heeft me wel op een idee gebracht.
Bij Adams hadden ze het nog over een aanpassing, dat het gewicht op de pols kan worden afgesteund i.o.v. de duim.
Misschien hebben ze op een afdeling waar ze proteses maken wel goede ideen.
Verder is iedere aanvullende suggestie welkom.
Groeten Oliver
-
Jonge klarinetisten zie ik vaak met hun beker van de klarinet rusten op een schroefje van hun muziekstaander, zodat het gewicht eigenlijk op de staander rust en niet op hun vinger. Met een sopraansax is dat ook perfect mogelijk, als je een soort van knop in hoogte verstelbaar kan plaatsen op je muziekstaander, kan je je sopraansax daarop laten rusten tijdens het spelen. Je bent dan natuurlijk wel minder vrij om te bewegen maar een pijnlijk pols is ook niet alles.
-
Ik heb laatst ergens op een website (volgens mij die van Adams) dat ze een steun hebben (als je zittend speelt) die precies over je bovenbeen past (doorzichtig plexiglas ofzo) Die steun is verbonden aan je sax. Je moet hem dus alleen in evenwicht houden met je handen en mond...
Het zag er erg handig uit...en wellicht voor jou (u) ook in deze situatie.
Als ik ergens een link vindt dan zal ik hem wel posten.
-
Ik heb laatst ergens op een website (volgens mij die van Adams) dat ze een steun hebben (als je zittend speelt) die precies over je bovenbeen past (doorzichtig plexiglas ofzo) Die steun is verbonden aan je sax. Je moet hem dus alleen in evenwicht houden met je handen en mond...
Het zag er erg handig uit...en wellicht voor jou (u) ook in deze situatie.
Als ik ergens een link vindt dan zal ik hem wel posten.
Yep, handig voor tenor of misschien alt.
Een sopraan is dan wat lastiger 8)
-
als ik zitten speel kan mijn sopraan gewoon op mijn knieen rusten,...
-
Heb je dan een gebogen hals op je sopraan?
-
nope, ik ben nogal aan de grote kant :p
-
Ze zeggen alleen bij McDonalds U tegen me.
Overigens ga ik morgen (zaterdag) bij Adams m'n eigen (niet huur) sopsax uitzoeken.
Een beetje een schoolreisje dus.
Ben benieuwd hoe vroeg ik morgen wakker ben.
'k zal meteen kijken naar die steun.
Bedankt voor alle suggesties.
En gelukkig geen met "ophouden met je sax".
Groeten Oliver
-
En gelukkig geen met "ophouden met je sax".
Nee maar wel 'veel plezier' morgen met het uitzoeken van je sax. Uiteraard wel eerst bespelen en probeer gewoon alles :)
-
Het is dus een Selmer III geworden.
Een die door Adams is gemodificeerd.
Door middel van een speciale behandeling verouderd.
Blaast erg makkelijk.
Ten opzichte van mijn Jupiter wel een erg groot verschil.
Die mag dus nu terug naar de verhuurder.
En nu maar leren om echt alle kwaliteiten te kunnen benutten.
Bedankt voor je reactie Daan.
Groeten Oliver
-
Gefeliciteerd!
Leuk hoor, mag ik weten op welke types en merken je allemaal hebt gespeeld? Had je een voorkeur voor modern of vintagen of maakte het je niets uit...
-
Daan
De keuze:
Gelukkig was mijn saxleraar bij het selectie-proces.
Hij (Xavier Schepers) is ook een getrainde luisteraar.
Ik hoor ook wel verschillen, maar hij kan ze beter benoemen.
Ik had trouwens mijn vrouw meegenomen om mee te luisteren.
Totaal zijn er bespeeld:
6 Selmer III'en, 3 Yanagisawa's 991 en 2 Yanagisawa's 992.
Daaruit zijn er 3 geselecteerd, na blazen door de docent en mij:
1 Selmer III, 1 Yanagisawa 991 en 1 Yanagisawa 992.
Behalve luisteren en voelen ook meten (met een tuner-apparaat)
De Selmer was door Adams gemodificeerd (lees verouderd) middels een speciaal proces.
En blies erg makkelijk en was met rechte en kromme hals erg zuiver.
De 991 was niet helemaal zuiver.
De bronzen 992 blies relatief zwaar en de kromme hals was niet denderent.
Het maffe was dat ik van te voren helemaal weg was van de bronzen 992.
En toch heb ik uiteindelijk de Selmer gekozen.
Mijn muziek voorkeur:
Misschien vloeken in de kerk bij dit forum, maar ik heb sterke voorkeur voor klassieke muziek die,
uiteraard gezien de tijd en het moment van ontdekken van de sax, voor klarinet geschreven is.
Veel muziek (bv van Weber) vind ik ontzettend mooi.
Het mooie is dat de sopsax ook Bb is net als de klarinet.
Ik wil heel graag dat soort stukken kunnen spelen (eigenlijk morgen al).
Maar ja, ik ben nog met een aanloop bezig.
Ongetwijfeld zijn er ook mooie klassieke stukken voor sopsax geschreven,
maar ik heb ze nog niet gevonden.
Groeten Oliver
-
Misschien vloeken in de kerk bij dit forum, maar ik heb sterke voorkeur voor klassieke muziek
Wat mij betreft kun je niet hard genoeg vloeken. Ondanks het feit dat veel mensen wel eens klassieke muziek spelen is klassiek saxofoon volgens mij een heel aparte dicipline. En 1 die feitelijk erg onbekend is bij velen. Klassiek saxofoon is meer dan alleen het spelen van klassieke muziek en het is jammer dat er relatief weinig aandacht voor is.
uiteraard gezien de tijd en het moment van ontdekken van de sax, voor klarinet geschreven is.
In die tijd, en de jaren erna is eigenlijk de klassieke franse school ontstaan. Er is heeeel veeel muziek geschreven voor sax en het is deze muziek die je natuurlijk alle hoeken van de saxofoonkamer kan laten horen. Ook veel mooie quartetten. (waar de leukste partijen de sopsaxpartijen zijn)
Veel muziek (bv van Weber) vind ik ontzettend mooi.
Alle klassiek muziek,van Bach tot Mozart, is prachtig op sax.
Het mooie is dat de sopsax ook Bb is net als de klarinet.
Veel muziek is getransponeerd en anders is het handig wanneer je dat zelf kunt.Is alleen belangrijk wanneer je met iemand samenspeelt.
Ongetwijfeld zijn er ook mooie klassieke stukken voor sopsax geschreven,
maar ik heb ze nog niet gevonden.
Kijk op www.vandoren.com (http://www.vandoren.com) bij sheetmusic.
-
Ik vind sopraan ook het mooiste voor klassiek, vandaag weer even sopraan spelen :) tijdje niet gedaan.
Modificatie Prijslijst
In de traditie van vernieuwing, ontwikkeling en verbetering ontdekte de Adams-Research-Afdeling vanuit de bekende Nederlandse slagwerkfabriek een revolutionair procede om koper-blaasinstrumenten een absolute meerwaarde te geven: de instrumenten-modificatie of -behandeling.
Bij de fabricage van koperinstrumenten ontstaan er spanningen door het forceren, buigen en solderen. Tijdens dit productieproces wordt de legering van de instrumeten zodoende constant belast. De instrumenten-modificatie heeft als doel deze spanningen op te heffen. Eén behandeling volstaat om blijvend resultaat te houden voor de volledige levensduur van het instrument.
De techniek is toe te passen op alle metaal-legeringsinstrumenten zoals de diverse modellen saxofoons, trompetten, bugels, cornetten, baritons, alto's, euphoniums, hoorns, trombones, dwarsfluiten, metalen picollo's, of specifieke onderdelen zoals de fagot-S-boog, saxhalsen, koperen mondstukken, mondstukbuizen, bekers en bochten van een basklarinet, enz.
De voordelen:
1. het speelcomfort verhoogt dankzij het makkelijker 'aanspreken',
2. de aanzet is directer, zuiverder en trefzekerder,
3. de gehele toon, vooral in het hoge register, wordt rijker voller en blijft 'open' klinken,
Voor een prijslijst moet je maar naar hun site toe gaan. Ik had al eerder gelezen over een gemodificeerd ehals (van Ties Mellema (http://http://www.tiesmellema.nl), zijn altsax hals). Maar ik wist niet wat het in hield.
Dus simpelgezegt ze halen de spanningen weg. Dit kan je toch gewoon doen door het 'uitgloeien' het opnieuw (gloeiend)heet maken van het materiaal waardoor dus rekristallisatie bestaat. De modeculen vormen weer een veel beter rooster (het kan nooit een perfect rooster zijn...) waardoor er geen spanning meer op staat.... Of wordt er bij Adams een ander proces gedaan?
Nogmaals leuk hoor Oliver, veel plezier met je nieuwe saxofoon.
Ik kan nog steeds het moment herinneren toen ik op me alt ging blazen, verbaasd verrast vergeleken met de andere vele malen mooier. Zo kan ik ook herinneren mijn eerste lessen en de eerste keren dat ik op de saxofoon ging spelen :D ., ... de tijd gaat snel.
-
Ik had al eerder gelezen over een gemodificeerd ehals (van Ties Mellema (http://http://www.tiesmellema.nl), zijn altsax hals). Maar ik wist niet wat het in hield.
Dus simpelgezegt ze halen de spanningen weg. Dit kan je toch gewoon doen door het 'uitgloeien' het opnieuw (gloeiend)heet maken van het materiaal waardoor dus rekristallisatie bestaat. De modeculen vormen weer een veel beter rooster (het kan nooit een perfect rooster zijn...) waardoor er geen spanning meer op staat.... Of wordt er bij Adams een ander proces gedaan?
Adams doet dit volgens mij, simpel gezegd, door de boel in de diepvries te leggen, maar dan bij iets lagere temperaturen dan de vriezer thuis. Oahier (http://http://www.300below.com/site/coolnote_benefits.html) staat dit ook enigzins uitgelegd.
-
Bedankt voor de link.
-
Interessant die informatie en bedankt voor de link.
Ik dacht eerst dat misschien met geluid de veroudering kon worden gerealiseerd.
Maar dankzij jullie en internet blijkt het een cryogeen-proces te zijn.
Stikstof "kookt" bij -195.8 graden Celsius en helium "kookt" bij -268.9 graden Celsius.
Dus als die handel op -300 moet (dat kan dus niet want het absolute nulpunt;
alle atomen staan stil = - 273,6 graden Celius) dan is dat een redelijk complex proces.
Bij Medical Systems (waar ik gewerkt hebt) had men supergeleidende magneten die in 2 fasen naar -270 graden werden gebracht.
Eerst met vloeibare stikstof de zaak afkoelen tot -196 en dan verder met helium tot -270.
Grappig dat ik deze techniek (uit m'n vorige leven) nu ook tegenkom bij m'n nieuwe hobby.
Groeten Oliver