Post by: FB on 24 May 2007, 19:52:58
Post by: Maaarten on 24 May 2007, 22:00:53
Ze zijn gewoon te duur, dat is hun probleem.
Heb je ook bronnen ergens toevallig? ik kan niks vinden met google
Post by: CBone on 24 May 2007, 23:16:47
Is dit Selmer Parijs of USA. Selmer/Conn USA heeft de La Vie en La Voix modellen, de naam La Monde valt dan wel in dezelfde lijn.
Post by: FB on 25 May 2007, 00:18:58
Het wordt nog leuk (voor de consument) de komende jaren.
Post by: Tom on 25 May 2007, 00:31:02
Ze zeggen het niet hardop, maar als je een beetje tussen de regels doorleest........
Post by: FB on 29 May 2007, 21:54:28
in Europa.
Mauriat zal voorlopig (?) zich blijven concentreren in en de concurrentie aangaan in de US..zo ook de oprichter en voormalige eigenaar van LA Sax (heeft een nieuwe serie
"Chicago" geloof ik)
Het merk waar ik bij betrokken ben heeft in de nieuwe productie ook enkele verbeteringen doorgevoerd.
Wanneer de consument `bereid is` om af te stappen van Selmer, Yamaha en Yana..dan ligt een prijzenslag voor de hand
Selmer heeft te veel hooi op de vork genomen (overname, overname), B-C heeft de boel laten versloffen (te weinig innovatie,marketing, Keilwerth heeft opvolgingsproblemen gehad...
De `onduidelijke` merken zullen op de kermis belanden omdat het binnen 2 jaar mogelijk is om met een beperkte geldbuidel een goede sax te kopen (kan nu ook..moet je wat lef hebben)
Ik vrees het ergste voor de (opgefokte) waarde van moderne Selmers.
Post by: Tony on 29 May 2007, 22:11:09
In het middensegment geloof ik wel dat er een hele nieuwe generatie zal aandienen en dat niet professionele spelers eerder overwegen om die saxen te kopen i.p.v. een dure Selmer.
Maar goed, wat ik nu een beetje begrijp is de oude Amerikanen markt al behoorlijk ingestort omdat er prima nieuwe betaalbare saxen zijn maar ik zie de prijzen van de M VI's alleen maar oplopen.
Post by: FB on 29 May 2007, 22:32:33
Hoeveel jaar (marketing) duurt het wel niet voor je daar je naam in hebt gevestigd? Maar ook..hoe lang kun je daarna voortborduren op je naam? Gedurende mijn leven vind ik Mercese Benz zoiets.
Het middensegment gaat absoluut interessant worden!
De `oude Amerikanen` markt is in die zin ingestort, dat je geen Selmer Bundy (meer) hoeft te kopen...voor die prijs
( beetje meer) heb je nu een nieuwe, en in een aantal opzichten, betere sax van een `nieuw`merk.
En natuurlijk.. sommige producties/series blijven stijgen..collector items. Dat is niet moeilijk, en wellicht een aardige investering.
Als verkoper kan ik nog steeds sneller een Selmer BundyII verkopen dan dat andere merk...dat gaat absoluut veranderen!
Post by: Amanda on 29 May 2007, 22:41:43
Toen had je 2 kanten. De Franse (Selmer, Buffet) en de Amerikaanse.
Dan een heel gat en dan de goedkopere saxen (Yamaha, Amati).
Yanagisawa weet ik niet precies van wanneer ze op de markt gekomen zijn, dus daar zeg ik verder niks over.
Tegenwoordig maakt Buffet alleen nog maar klarinetten of laten ze de saxen in Tsjechië maken --> studiemodel Evette bijvoorbeeld.
Daardoor heeft Selmer een soort monopolie-positie in kunnen nemen en naam kunnen maken.
De Amerikaanse saxen worden nog steeds veel gebruikt in de lichte muziek (jazz).
Maar orkesten als harmonie en fanfare weten vaak niet eens dat er amerikanen bestaan en gaan voor de Selmer of voor leerlingen Yamaha en Jupiter.
De Chinese markt is in opkomst, wat ook steeds beter wordt en wel betaalbaar blijft voor de saxstudent.
Maar ja, is de kwaliteit over 20 jaar nog hetzelfde als de Buffets en Selmers nu zijn van 20 jaar geleden?
Ik denk dat het appelen met peren vergelijken is.
Materialen van de goedkopere saxen zijn al anders. Anders kunnen ze nooit zover onder de prijs van bijvoorbeeld Yanagisawa of Selmer zitten.
Waardoor de leeftijd waarschijnlijk korter is, de manier van spelen anders is en het geluid wat blikkerig wordt.
De oude Amerikanen klinken wat dat betreft beter en dat verklaart misschien ook waarom je een Bundy II makkelijker verkocht krijgt dan een sax van dat andere merk
Wie weet gaat dat nog veranderen in de toekomst en zal de kwaliteit van de Chinese makelij omhoog gaan.
Post by: FB on 29 May 2007, 22:59:28
Buffet is erg bezig om hun saxen weer in de markt te zetten.
De "Evette"komt tegenwoordig uit China.
Check de website van Buffet en zie in welk segment saxen zij produceren.
Ik heb geen idee van appels en peren. Weet alleen dat het beide vruchten zijn en dat ze komen van vruchtbomen en dat je er op kunt kauwen en in bijten.
Je maalt er toch niet om vandaag als je een goede sax voor 500 euro kunt kopen of die over 20 jaar nog 500 euro waard is?? Je schrijft 500 euro af in 5 jaar..100 euro per jaar..2 euro in de week!?!
Ik bespeur een beleggers mentaliteit hier.
Volgens mij gaar het om NU plezier te hebben van je sax
Post by: Amanda on 29 May 2007, 23:06:53
Maakt Buffet zijn saxen tegenwoordig ook in China? Altijd gedacht dat de Evette uit Tsjechie kwam :o
Post by: FB on 29 May 2007, 23:32:28
Ik zeg ook niet dat de ssxen in het middensegment of de merken die jij noemt over 5 jaar af zijn. Ik had het over de afschrijving..financieel.
En of een sax 80 jaar kan meegaan, hangt erg van de gebruiker af (onderhoud/zorg)
Er zijn, maar dan moet je Steve Goodson even mailen, een flink aantal pro`s die op een LA sax spelen, hebben gespeeld of als 2e enz. instrument hebben...de 725 die ik heb doet het uitstekend als `studie`instrument, maar zal niet door Candy dulfer in Ahoy worden gebruikt...appels peren situatie?
Maar, omdat je de naam TopSax gebruikt, een nieuwtje:
begin Juli (na mijn vakantie)heb ik een nieuw model TopSax in huis die ik elke competie wil laten aangaan!
BTW: wanneer ben je student af??
Pas je je Ego aan de sax die je hebt (een algemene vraag, niets persoonlijks) of moet je sax je Ego uitstralen?
Alles in deze posts is algemeen en niet persoonlijk naar mensen toe..MEA CULPA
Post by: Amanda on 29 May 2007, 23:36:49
Volgens mij ben je nooit uitgeleerd.
Maar ik doel op mensen die toch wel een aantal jaren spelen en meer dan 1x per week bij de fanfare en 2x een half uurtje thuis.
Hans Dulfer en Candy Dulfer zijn beiden trouwens in het bezit van een gekleurde Maestro sax ;)
Dat bestaat dus wel degelijk. Alleen niet als hoofdinstrument.
Afschrijving over een jaar of 20 vind ik moeilijk.
Veel merken die nu in opkomst zijn, zijn nog niet zo oud.
Dus er valt nog niks over te zeggen.
Daarom zijn er nu ook veel mensen die het risico niet nemen en voor een beter bekend merk gaan, zoals eerder genoemde.
Post by: Tony on 29 May 2007, 23:40:38
Stel je voor dat je op de site van Ravi Coltrane zou zien dat hij op een Yamaha YTS 25 of Amati zou spelen dan durf ik bijna te wedden dat je je even op je hoofd krabbelt. Maar wanneer je daar Balanced Action of Borgani Vintage ziet staan dan komt dat toch heel anders over. Terwijl de profs toch echt wel op een goedkope toeter kunnen spelen en er dingen mee kunnen doen waar je stijl van achterover slaat.
Post by: Amanda on 29 May 2007, 23:43:57
Maar dan moet die sax wel degelijk in elkaar zitten.
Zware applicatuur, zoals je bij Amati nogal eens tegenkomt, spreekt minder aan. Of juist weer niet.
En daar komt het oude gezegde weer naar boven: Niet de sax maakt de muziek, maar degene die er op speelt ;)
Post by: Tom on 29 May 2007, 23:50:23
Mij wel, in ieder geval.
Post by: FB on 29 May 2007, 23:52:43
O ja dat ding is laatst bij Christies voor (geloof ik) 150.000 dollar verkocht.
Post by: Tom on 29 May 2007, 23:54:49
Ik rook alleen shag.
Post by: CBone on 29 May 2007, 23:59:47
Quote from: "Tom"
Zo, daar kan je een aardig shotje voor halen.
:smt033
Post by: FB on 30 May 2007, 00:20:03
The Bird fladderde over straat,
moegepeeld, het was laat
Met nog de klanken in zijn oren
liep hij daar, verloren
Mensen hadden geklapt,
Hij had gebogen, was niet verrast
Zijn muziek betoverde iedereen
en toch, daar liep hij zo alleen
Hunkerend naar een shot
heeft hij zijn sax verkocht
Wat weten wij van eenzaamheid?
Pratend over hem die ons heeft bevrijd
Grenzen verschuiven
Een shot schuiven
Vlieg Vogel, vlieg
Post by: Pieter on 30 May 2007, 09:16:46
En ook dat veel prof. muzikanten meerdere saxen hebben, die vaak in verschillende omstandigheden worden gebruikt. Soms is je uitstraling belangrijker dan de muziek die je maakt en dan neem je gewoon je "glow in the dark sax". Hoe je het ook went of keert, Selmer is, en zal voorlopig nog wel even blijven, de meest gewaardeerde prof. sax. Veel saxofonisten verzamelen saxen. Denk maar aan de legendarische collecties van Leo v Oostrom en, ik dacht iem. die Braakman heette maar van die naam ben ik niet zeker, zal ook al overleden zijn inmiddels. Met hun collecties kun je 2 huizen vullen. van boven tot onder. Het feit dat iemand andere saxen dan SElmer heeft, wil nog niet zeggen dat dat komt omdat ze de een beter of slechter vinden.
Ik vraag me af of deze discussie ook onder klarinetistten gevoerd wordt. Daar zie je niet veel prof. klarinetten onder de amateurs. Het prijsverschil is daar wel erg groot, 13000 euro voor een wurlitzer of 3000 voor een buffet of selmer. En als je geen wurlitzer bespeelt als prof, kom je gewoon niet in een prof orkest. Ik heb nog nooit iemand horen suggereren dat commerciele motieven daar een rol bij spelen. Ik denk ook eigenlijk dat dat een typisch amateurverschijnsel is. Amateurs kijken veel meer naar wat hun instrument kost dan proffesionals. Wanneer je als amateurklarinettist een wurlitzer bespeelt, voor die ene keer in de week, dan kun je dat een beetje vergelijken met het gebruik van een vrachtwagen met oplegger voor je wekelijkse boodschappen.
de prijzen vaneen prof. en een middeklasse sax liggen zo dicht bij elkaar dat de neiging ontstaat te denken dat dat ook geldt voor de geleverde kwaliteit.
Het is als amateur altijd de vraag hoever ga je met investeren? Als je bagger klinkt op een dure Selmer, klink je nog meer naar bagger op een studiesax. Klink je best goed op een studiesax, dan klink je op een Selmer beter. Speel je veel, speel je af en toe? Speel je alleen op je kamertje of in je cabine, of treed je veel op? Hoeveel wil je besteden? Allemaal redenen om voor een bepaalde sax te kiezen. Die keus is persoonlijk en dus altijd goed. Je kunt zelfs voor een lelijke klank kiezen. Je moet blij zijn met je eigen keuzes, maar je moet ook de gevolgen van die keuzes kunnen accepteren. Wanneer je speelt op een instrument wat absoluut niet in een orkest bv past dan zijn ze daar niet blij met je. als je in een beginnersorkest speelt zal dat niet zo'n probleem zijn, maar hoe hoger het niveau, hoe meer eisen aan het instrument worden gesteld.
Een discussie in de zin van deze sax is beter dan die sax en deze is zijn geld waard en die niet, is volgens mij zinloos. Verschillen zijn er! Op een moment in je leven en in je muzikale ontwikkelingen kies je voor de een of de ander. Je hele leven bij 1 sax blijven, daar geloof ik niet in. je smaak ontwikkeld zich, je voorkeur voor geluid verandert, je mogelijkheden ontwikkelen zich, zowel op speelgebied als wellicht financieel. Stilstaan in ontwikkeling is achteruitgang en wanneer je actief met muziek bezig blijft ontwikkel je, of je nu wilt of niet. Begin je als tiener op een buffet, wellicht eindig je op een mooie selmer. Begin je als tiener op een mooie Selmer, dan eindig je ws op een andere selmer.
Post by: John G on 30 May 2007, 09:21:09
Groetjes
John
Post by: jupialto on 30 May 2007, 21:43:15
Bull's eye!
Post by: CBone on 30 May 2007, 22:53:52
Er worden veel goede saxen gemaakt, de grote vier maken allemaal topinstrumenten en ook voor topprijzen. En ja, de een is duurder dan de ander, maar je kiest toch voor het instrument dat je het beste ligt, waar jij je goed bij voelt en natuurlijk speelt geld daar ook een rol in.
In de discussies waarbij Selmer betrokken is komen vaak dezelfde argumenten naar voren, duur, te duur, alle pro's spelen erop etc. De reden waarom zoveel op die Selmers gespeeld wordt. Zijn verschillende theorietjes voor mogelijk. Buiten kijf staat denk ik dat het gewoon topinstrumenten zijn. Daarnaast denk ik dat de ontwikkeling binnen de saxindustrie in de vorige eeuw erg gunstig voor Selmer heeft uitgepakt en dat ze daar nu nog de vruchten van plukken.
In de eerste helft van de vorige eeuw werden er in Amerika fantastische instrumenten gemaakt. De klassieke Amerikaanse school (Rascher) is gebaseerd op Bueschers, de Jazz jongens in eerste instantie hoofdzakelijk op Conn waarna King volgde en Buescher en Martin in bekendheid in iets mindere mate meededen.
Vanaf de jaren dertig kwamen er modellen waar alle grote jongens op speelden, Chu's opgevolgd door de Artist (Lady face), Zephyrs opgevolgd door de Super 20, Aristo's en TH&C, Committee's en The Martins. Uiteraard liep Selmer toen mee met de BA en SBA, maar daar speelden de grote namen toen haast niet op.
De Amerikaanse fabrieken hadden te maken met overname op overname en aan nieuwe ontwikkeling werd weinig gedaan, de modellen van begin jaren vijftig waren niet wezenlijk anders als in de voorafgaande jaren. Erger nog, vanaf midden jaren vijftig werden de topmodellen langzaam aan al wat eenvoudiger en goedkoper geproduceerd.
En toen...........midden jaren vijftig komt de Mark VI. De nu overbekende kwaliteiten hiervan even terzijde, het was de enige vernieuwing op prosax gebied in die tijd. Er was gewoon geen ander nieuw alternatief voorhanden. En de goede sax die het blijkbaar gewoon was, de grote jongens gingen vanaf dat moment aan de nieuwe topper en daar heeft Selmer zijn punten gepakt. De concurrenten hadden niet de mogelijkheden en de middelen om met iets nieuws te komen, hoe goed hun instrumenten ook waren, het was een helaas.
Sinds die tijd is dit lang zo gebleven en heeft Selmer zijn naam en faam kunnen versterken, uiteraard door gewoon goede saxen te blijven maken (met later in de algemene opinie, afgezet tegen de VI een klein dipje) en de concurrentie kon niet mee, dus er was lange tijd geen ruim voorradig alternatief voor de Selmer.
Uiteindelijk komen er een paar jongens bij die zich ondertussen kwalitatief zeer goed kunnen meten met de blauwe S. En wat de reden dan voor het prijsverschil mag zijn, dat zal ergens uitkomen op arbeidskosten (Keilwerth makt alleen nog zijn topmodel in Duitsland met gedeeltelijk uitbesteed werk in Tsjechië om d ekosten te drukken) en wellicht accepteren ze wat minder marge om marktaandeel te houden. Van Yamaha gaat zelfs het verhaal dat ze de winst moeten pakken op de 'studie-modellen' en dat het geld echt niet verdient wordt met de Customs (overigens de enige Yamaha's uit Japan).
Gelukkig zij we allemaal anders en hebben we allemaal een eigen smaak en voorkeur. Ik ben een enorme fan van mijn Buescher Aristo, net zoals The Martin denkt over zijn The Martin. Maar ik ben ook gecharmeerd van andere saxen en al enkele maanden met een speurtocht bezig naar een 'moderne' tenor. Ik heb er heel wat gespeeld de laatste weken en ze hebben allemaal wel iets dat je kan aanspreken. De strijd gaat op dit moment nog tussen een Yani en 2 Selmers en ben zelf benieuwd wat het gaat worden (al ligt er al een lichte voorkeur). Gevolg is waarschijnlijk wel dat ik de scheiding ga regelen met een mooie Dame. Ik zal haar missen, maar deze LadyFace zal best iemand weer veel plezier doen beleven. Het is zoals Pieter zei, ontwikkeling op verschillende vlakken, muzikaal, geluidsbeeld en noem maar op. Kern blijft persoonlijke smaak en voorkeur en in welke sax je dat gaat vinden is niet zo belangrijk, zolang je voor jezelf weet dat je de juiste keuze hebt gemaakt.
(Pieter, ik mis je onderschrift
)
Post by: Pieter on 30 May 2007, 23:07:42
Quote from: "CBone"
(Pieter, ik mis je onderschrift
Ja,...dat komt omdat ik stil viel na een post van een anoniem lid.
Soms kunnen er dingen gebeuren in een mens zijn leven waardoor veel even minder belangrijk lijkt.
Ik maak een nieuwe.
Mooi verhaal, trouwens CBone!
Post by: Pieter on 30 May 2007, 23:16:11
Post by: CBone on 30 May 2007, 23:20:14
Quote from: "Pieter"
Ja,...dat komt omdat ik stil viel na een post van een anoniem lid.
Soms kunnen er dingen gebeuren in een mens zijn leven waardoor veel even minder belangrijk lijkt.
Ik maak een nieuwe.
Dat gevoel ken ik helaas goed, twee voeten terug op aarde. Daarna zie je soms te snel dat alles verder gewoon doorgaat. Heb rond die tijd de mijne ook aangepast.
Post by: jupialto on 30 May 2007, 23:26:19
Lijk je in je jongere jaren de materie na te jagen (gevestigde namen/merken), kom je blijkbaar in je latere jeugd tot de conclusie dat Kwaliteit anders gemeten wordt: nl. naar innerlijke beleving.
Zulks kan m.i. alleen dan gebeuren, wanneer je de jaren des onderscheids ruimschoots bereikt hebt.
I rest my case in respect!!
Post by: Smelly Jelly on 31 May 2007, 00:37:14
Quote
Ui En wat de reden dan voor het prijsverschil mag zijn, dat zal ergens uitkomen op arbeidskosten (Keilwerth makt alleen nog zijn topmodel in Duitsland met gedeeltelijk uitbesteed werk in Tsjechië om d ekosten te drukken) en wellicht accepteren ze wat minder marge om marktaandeel te houden. Van Yamaha gaat zelfs het verhaal dat ze de winst moeten pakken op de 'studie-modellen' en dat het geld echt niet verdient wordt met de Customs (overigens de enige Yamaha's uit Japan).
De arbeidskosten in Japan zijn niet veel lager dan Europa, heb ik me laten vertellen. Ze werken misschien efficiënter, maar ik heb foto's gezien van de Yanagisawa werkplaatsen, en das geen steriele fabriek ofzo. Dat van die Custom serie zou best wel eens kunnen kloppen! Mercedes voert de duurdere types geloof ik ook alleen voor het image, is maar net rendabel (de duurdere series zorgen voor een "upper class"uitstraling maar het echte geld wordt verdiend op de goedkopere series die na een paar jaar naar polen of marroko verdwijnen)
Ik vermoed nog steeds dat Selmer de hoge prijs voor een deel als marketinginstrument hanteert, maar ik weet niet wat de marges zijn. weet iemand dat?
Post by: jthole on 19 August 2007, 23:04:55
Quote from: "FB"
..The Bird speelde op een plasieken sax wanneer hij zijn eigen sax weer eens had verpand ..om een shot te kunnen kopen...
O ja dat ding is laatst bij Christies voor (geloof ik) 150.000 dollar verkocht.
Had Martin niet ooit een plastic sax, in zwart/wit, in het programma? Ergens dertiger jaren geloof ik zo uit mijn hoofd.
Post by: jthole on 19 August 2007, 23:26:29
Quote from: "Pieter"
Denk maar aan de legendarische collecties van Leo v Oostrom en, ik dacht iem. die Braakman heette maar van die naam ben ik niet zeker, zal ook al overleden zijn inmiddels.
Ja, Braakman is vrijwel zeker al overleden. Ik heb zo'n 25 jaar geleden een Martin sax bij hem gekocht, en toen was het (naar mijn idee) al een oude man. Maar wat geweldig om in zijn huis en verzameling rond te kijken! Hij had met name een fascinatie voor de vroege klassiekers uit de USA. Later heb ik door hem nog eens een kleine revisie aan mijn Martin uit laten voeren, en de man was één en al sax :)
Post by: the martin on 20 August 2007, 07:32:25
Quote from: "jthole"
Had Martin niet ooit een plastic sax, in zwart/wit, in het programma? Ergens dertiger jaren geloof ik zo uit mijn hoofd.
Nope...
Volgens mij heeft alleen het engelse Grafton een plastic/kunststof sax gemaakt.
Post by: jthole on 20 August 2007, 10:53:21
Quote from: "the martin"
Quote from: "jthole"Had Martin niet ooit een plastic sax, in zwart/wit, in het programma? Ergens dertiger jaren geloof ik zo uit mijn hoofd.
Nope...
Volgens mij heeft alleen het engelse Grafton een plastic/kunststof sax gemaakt.
Bedankt :)
Ik heb ooit eens (bij Braakman in Deventer) een Amerikaanse sax gezien met zwart/witte kleppen (als op een piano). In mijn herinnering was dat een kunststof instrument, gemaakt door Martin, maar daar zit ik waarschijnlijk naast :)
Helaas weet ik het merk/model niet meer zeker, want het is al meer dan twintig jaar geleden dat ik die gezien heb.
Post by: Pieter on 20 August 2007, 11:53:32
Dat nou niemand weet wat er met die saxcollectie is gebeurd...
Post by: Smelly Jelly on 25 August 2007, 17:41:50
Quote from: "FB"
Het schijnt dat... de verkopen van Selmer in de US dramatisch zijn. Selmer NL komt, als reactie op de goedkopere maar kwalitatief goede saxen met een nieuw model: La Monde ...als tegenwicht voor de succesvolle Mauriat saxen...
Een groot deel van ons heeft waasrschijnlijk de mailing over Le Monde saxen gehad.
Maar wie weet waar ze gemaakt worden? op saxshop.nl zijn prijzen en modellen terug te vinden maar geen foto's
op het net kan ik verder weinig info vinden.
Wie weet meer?
Post by: Bianca on 27 August 2007, 22:49:02
Post by: FB on 27 August 2007, 23:03:05
Dat er voor minder (verkoop) geld OOK mooie dingen verkocht kunnen worden wist ik al
:-D
Post by: Bianca on 28 August 2007, 00:21:30
Het zijn geen Selmer-prijzen, maar toch... :?
Post by: Shofar on 28 August 2007, 08:48:39
Quote from: "Bianca"
Ik heb zo eens gekeken, maar ik vind ze niet zo héél erg goedkoop hoor... :roll:
Het zijn geen Selmer-prijzen, maar toch... :?
Ja, inderdaad, zo heel erg goedkoop zijn ze nu ook niet,
maar goed, er is wel een verschil met Selmer en co.
Toch zou ik, als je rond die prijs zoekt,dan eerder iets opleggen en naar PMauriat gaan met mijn centen.
Die hebben ondertussen een sterke reputatie en er is veel feedback van te vinden.
Zo ben ik ook op mijn chinees gekomen.
Post by: FB on 28 August 2007, 08:59:10
Post by: Smelly Jelly on 28 August 2007, 10:10:25
Ik denk toch dat veel semi-profs en profs hier hetzelfde over denken...
Post by: Pieter on 28 August 2007, 10:34:55
Post by: FB on 28 August 2007, 10:48:06
Dat je meerdere wilt proberen is vrij logisch als je pakweg meer dan 1000 gaat wilt besteden.
Toch heb ik mijn LA sax gekocht via Internet...een gok.
Goed instrument, maar niet de sound die ik op den duur wil hebben. Dat had ik kunnen voorkomen door meerdere saxen te bespelen in een winkel/verkoopunt...
Ben het mee eens dat het vooral via Internet om de (betere) instap/studie-sax zal gaan van beneden de 1000 euro.
2cents, anyway
Post by: Bianca on 28 August 2007, 22:47:05
Ook als je die van prof-spelers overneemt.
Ik heb al mijn toeters via internet gekocht, en ben alle 4 zeer tevreden!
Heb al diverse malen gehoord dat ik geen miskopen heb gedaan.
Ik heb bijna nooit geluk, heb ik misschien hiermee wel...
Post by: mrPC on 04 October 2007, 16:05:12
- selmer america heeft absoluut niets te maken met selmer frankrijk.
dit zijn twee verschillende bedrijven.
- le monde saxofoons worden niet gemaakt of geleverd door selmer,
maar door de nederlandse importeur van selmer, B.I.N.
heeft dus ook niets te maken met selmer frankrijk.
Ik heb overigens onlangs enkele le monde saxen uitgeprobeerd (alten) en deze speelden verbazingwekkend goed!
de prijs van tussen de 1500 en 2000 euro mijns inziens zeker waard!
ik hoop dat dit berichtje voor sommigen wat duidelijkheid schept.
trouwens, de hoge prijs van selmer....kwaliteit kost geld!
mrPC
Post by: Maaarten on 05 October 2007, 10:58:24
enkel de ergonomie is even wennen. Voor de rest is er niks op aan te merken!
Post by: Maaarten on 30 May 2008, 19:54:51
Post by: deHerbergier on 30 May 2008, 21:22:15
Quote from: "Tony"
Ik denk ook dat het een beetje de naam van de sax is.
Stel je voor dat je op de site van Ravi Coltrane zou zien dat hij op een Yamaha YTS 25 of Amati zou spelen dan durf ik bijna te wedden dat je je even op je hoofd krabbelt. Maar wanneer je daar Balanced Action of Borgani Vintage <knip>
Een Borgani vintage is niet wat een Borgani Nieuw is hoor. Ik heb een Borgani vintage en die kostte mij wel heel erg weinig euris :).
Ik weet niet hoe het met de nog oudere Borganis is. Maar die uit de jaren 60 waren studiesaxen. :)
Post by: deHerbergier on 30 May 2008, 21:30:26
Quote from: "the martin"
Quote from: "jthole"Had Martin niet ooit een plastic sax, in zwart/wit, in het programma? Ergens dertiger jaren geloof ik zo uit mijn hoofd.
Nope...
Volgens mij heeft alleen het engelse Grafton een plastic/kunststof sax gemaakt.
Ook vibratosax schijnt er mee bezig te zijn: http://www.vibratosax.com/index1.htm (http://www.vibratosax.com/index1.htm)
Post by: Maaarten on 30 May 2008, 22:16:46
Post by: the martin on 31 May 2008, 11:49:30
Post by: Maaarten on 31 May 2008, 11:58:56
Post by: Maaarten on 31 May 2008, 12:06:33
Post by: Maaarten on 31 May 2008, 12:20:12
Post by: Tony on 31 May 2008, 12:33:30
Quote from: "deHerbergier"
Quote from: "Tony"Ik denk ook dat het een beetje de naam van de sax is.
Stel je voor dat je op de site van Ravi Coltrane zou zien dat hij op een Yamaha YTS 25 of Amati zou spelen dan durf ik bijna te wedden dat je je even op je hoofd krabbelt. Maar wanneer je daar Balanced Action of Borgani Vintage <knip>
Een Borgani vintage is niet wat een Borgani Nieuw is hoor. Ik heb een Borgani vintage en die kostte mij wel heel erg weinig euris :).
Vergis je je in. In de nieuwe lijn van Borgani zit wel degelijk een Vintage uitvoering, evenals een Pearl Silver, Pearl Gold etc. etc.
Die bedoelde ik ook. Niet zo'n ouwe Borgani dus.
Die van Ravi is een goed jaar oud denk ik.
Post by: Tony on 31 May 2008, 12:34:57
Quote from: "Juanitha"
Maar de Selmer is ook de beste saxofoon, dus ik snap niet helemaal waarom je een prijsvergelijking maakt tussen de Selmer en Le Monde. Dit kan ook aan mij liggen hoor :wink:
Denk 't wel. Dat Selmer de beste Saxofoon is vind ik nogal discutabel.
Post by: Maaarten on 31 May 2008, 13:07:26
ik reageerde daarom ook niet op dat 'beste'
je zult in je leven vast nog eens wat geweldige saxen tegen komen van allerlei merken, je hebt gewoon nog een klein referentiekader doordat je nog niet zo lang meetoetert. ik ken het (ik ben pas de laatste jaren in de gelegenheid gekomen om allerlei saxen te vergelijken)
Veel mensen proberen alles te vereenvoudigen, kijken niet verder enzo.
Daarom hanteert men de vuistregel dat Selmer helemaal het einde is.
Gewoon omdat men zich daar veilig bij voelt, en het is idd een topmerk.
Ik heb altijd docenten gehad, en mijn vader incluis: die vertelden me (gelukkig) altijd dat er meer is dan Selmer
toch kom ik ze nog altijd tegen, die Selmer blindstaarders
Post by: jupialto on 31 May 2008, 14:24:02
Quote from: "Juanitha"
De wreld is volgens mij vol met selmerstrevers, maar ik heb toch lekker gekozen voor een Yanagisawa alt en een Le Monde sopraan :), en verder kijk ik maar even niet :), mag al lang blij ijn dat me vader de alt heeft vergoed en hij een deel van me sopraan heeft betaald :)
By the way: doe mij ook es zo'n vader...!...
Post by: deHerbergier on 31 May 2008, 22:02:14
Quote from: "Tony"
Quote from: "deHerbergier"Quote from: "Tony"Ik denk ook dat het een beetje de naam van de sax is.
Stel je voor dat je op de site van Ravi Coltrane zou zien dat hij op een Yamaha YTS 25 of Amati zou spelen dan durf ik bijna te wedden dat je je even op je hoofd krabbelt. Maar wanneer je daar Balanced Action of Borgani Vintage <knip>
Een Borgani vintage is niet wat een Borgani Nieuw is hoor. Ik heb een Borgani vintage en die kostte mij wel heel erg weinig euris :).
Vergis je je in. In de nieuwe lijn van Borgani zit wel degelijk een Vintage uitvoering, evenals een Pearl Silver, Pearl Gold etc. etc.
Die bedoelde ik ook. Niet zo'n ouwe Borgani dus.
Die van Ravi is een goed jaar oud denk ik.
Ja zeg, als je vintage zegt denk ik ook echt vintage. Niet die nieuwe vintage saxen. :)
Niet dat ik die niet mooi vind ('k heb net zelf één gekocht), maar het gaat om hoe je ze noemt. Maar jij bedoelt Borganis van recente bouwjaren. Ja, dan heb je helemaal gelijk!
Post by: deHerbergier on 31 May 2008, 22:27:05
Quote from: "Amanda"
Maar ik doel op mensen die toch wel een aantal jaren spelen en meer dan 1x per week bij de fanfare en 2x een half uurtje thuis.
Ehm, ik zit bij de harmonie, maar als ik maar twee keer per week een half uur oefent krijg ik toch gigantisch op mijn kop van mijn docente hoor. :) Tenminste 5x per week een half uur. En liever meer en vaker.
Post by: Amanda on 31 May 2008, 22:54:57
Post by: deHerbergier on 31 May 2008, 23:10:32
Quote from: "Amanda"
Jawel, maar niet iedereen doet dat ;)
Het is dan een beetje aan de docent of die de teugeltjes een beetje aantrekt :)
Post by: Maaarten on 31 May 2008, 23:28:49
Te weinig eigenlijk he :(
Post by: deHerbergier on 02 June 2008, 13:03:07
Quote from: "Maaarten"
ik oefen ook op de repetitie, en daarbuiten 2 uur dan in de oefenruimte.
Te weinig eigenlijk he :(
Ik zit nu op 6x een half uur; zondag vrij (ja de buurvrouw wil ook weleens geen sax horen), wat soms uitloopt (in goede weken) tot 6x een uur.
Na de zomer in het orkest, en dan komt dat uur er ook bij. En ik hou het lekker zo, ik zie zelf de vooruitgang. :)
Post by: Shofar on 10 June 2008, 13:33:26
Quote from: "Juanitha"
De wreld is volgens mij vol met selmerstrevers, maar ik heb toch lekker gekozen voor een Yanagisawa alt en een Le Monde sopraan :), en verder kijk ik maar even niet :), mag al lang blij ijn dat me vader de alt heeft vergoed en hij een deel van me sopraan heeft betaald :)
Héhéh :-) )
Post by: Maaarten on 10 June 2008, 14:03:19
ik wil best wel een reference, maar de 2e hands prijs moet eerst even wat stabieler worden.
En je hebt altijd nog renteverlies als ie van dezelfde waarde blijft, het is dus niet snel echt een belegging, maar wel veel plezier, met weinig tot geen pijn in de portemonnee!