Saxforum
Saxofoon => Saxofoons op type => Alt => Topic started by: Surion on 02 June 2007, 01:18:10
-
sinds een dik half jaar speel ik naast bariton ook weer zeer geregeld ALT, oud instrumentje, lage tonen rolden een beetje, was een lek, en da s nu gefixt, maar ik heb toch nog problemen met de hoge tonen, dacht eerst dat het aan de sax lag, blijkbaar ligt het probleem bij mij, vroeger had ik het niet
prolly omdat ik tegenwoordig teveel bariton & tenor speel,... (en slechts 3u/week alt)
bon, momenteel komt alles der dus perfect uit, behalve alles wat hoger is dan de heel hoge C, tenzij ik het mondstuk maar heel weinig in mijn mond steek, dan komen ze der wel uit, maar dat kan de bedoeling niet zijn dacht ik zo, suggesties? gewoon weer trainen? of kan een ander riet heil brengen, en zoja, welk? een lichter? een zwaarder?
kan een noob-vraag lijken van iemand die al 12 jaar speelt, maar t zal aan de alt-routine liggen die der uit is, en waar ik niet meteen iets aan gedaan heb omdat k dacht dat het aan de sax lag,...
-
Met een zwaarder/stugger riet zou het makkelijker moeten gaan, alleen dan heb je natuurlijk weer die keerzijde dat de lage noten lastiger worden :) .
Probeer het eens via je keel. bv. als je aaaaaaaa zegt die stand met blazen. Dat helpt bij mij wel altijd, natuurlijk lange noten spelen die je lastig vind, of zo kort mogelijk maar wel met aanzet (Piet Noordijk methode). Net zo lang die noot spelen kort met aanzet dus tot dat het je lukt om achter elkaar het te spelen dan ga je eentje omhoog... Maar wel een tussenpauze tussen die kortenoten.
-
Waarschijnlijk niet de reden (Want hoge A t/m C gaan blijkbaar wel) maar controleer eens of je octaaf wel genoeg open gaat?
-
Ik denk wel dat Daan gelijk heeft. Die noten boven hoge C liggen zover buiten je normale stemgebruik dat, wanneer je ze niet gebruikt, je stembanden dat niet meer kunnen. Er zijn heel veel mensen die geen hoge noten kunnen spelen, gewoon omdat ze het niet trainen.
-
Een bekend verschijnsel van de wat goedkopere modellen
(studiemodellen) is, dat die saxen moeite hebben goed de hoge tonen te produceren. Algemene opmerking.
Wel handig te weten als je een sax gaat testen/kopen:
blaas de hoge tonen er uit!
-
Een bekend verschijnsel van de wat goedkopere modellen
(studiemodellen) is, dat die saxen moeite hebben goed de hoge tonen te produceren. Algemene opmerking.
Wel handig te weten als je een sax gaat testen/kopen:
blaas de hoge tonen er uit!
waar zou dat dan aanliggen volgens jouw bij de studiemodellen?
-
De boosdoeners in dit geval: het materiaal (verhouding koper-zink)van de body, onzuivere nek.
-
Een bekend verschijnsel van de wat goedkopere modellen
(studiemodellen) is, dat die saxen moeite hebben goed de hoge tonen te produceren. Algemene opmerking.
Wel handig te weten als je een sax gaat testen/kopen:
blaas de hoge tonen er uit!
Sorry hoor, ik heb nog nooit zoiets raars gehoord. Studiesaxen verdienen de naam studiesax wanneer ze juist makkelijk aanspreken in alle registers. Daar is een reden voor, nl beginnende spelers hebben al genoeg te doen om zich ook nog te moeten bekommeren om het geluid eruit te krijgen. Het zijn de proff. modellen die vaak wat meer energie vragen om te spelen. En daarmee wordt nooit bedoelt hard blazen!
Als je op een sax alleen bepaalde noten eruit krijgt door hard te blazen hoort die sax maar op 1 plek en dat is hoogstens aan de muur.
En overigens , nog maar eens een keer, tonen op een sax maak je niet door te blazen maar door de stand van je strottehoofd. De manier waarop je de lucht via je mond geleid naar het mondstuk is alleen een ondersteuning voor het geluid. Bv altiss. G blaas ik heel erg voorin mijn mond, maar met mijn strottehoofd hoog.
--OT eruit ge-edit--
Overigens de methode die daan omschrijft om hoge noten te spelen is ook min of meer van toepassing op de lage noten. Het blijft die keel die het moet doen. Voor lage noten speel je lage C, blaast over naar midden C, dan weer laten zakken tot lage C, dan pas stoppen met blazen en direct daarna lage C blazen, korte noten, gestoten.
-
OT berichten verwijderd en aangepast. Graag de discussie bij het onderwerp houden aub.
-
Sorry hoor, ik heb nog nooit zoiets raars gehoord. Studiesaxen verdienen de naam studiesax wanneer ze juist makkelijk aanspreken in alle registers. Daar is een reden voor, nl beginnende spelers hebben al genoeg te doen om zich ook nog te moeten bekommeren om het geluid eruit te krijgen. Het zijn de proff. modellen die vaak wat meer energie vragen om te spelen. En daarmee wordt nooit bedoelt hard blazen!
Juist, die energie heeft te maken met de samenstelling van het bodymatriaal
Als je op een sax alleen bepaalde noten eruit krijgt door hard te blazen hoort die sax maar op 1 plek en dat is hoogstens aan de muur.
Mee eens...hard blazen gaat het niet om in deze
[/b]
-
Toch denk ik niet dat de studiemodellen van A merken tegenwoordig een onzuivere nek hebben...
Het is inderdaad juist de bedoeling dat het dus te intoneren valt, als je een onzuiveren nek hebt zou die sax dus gigantisch vals zijn...
En over het materiaal, er zijn allerlei saxofoons van legeringen en dikte daarvan, ik denk niet dat dat het verschil is van een studiemodel en een prof sax. Tuurlijk zou die van een prof sax in meeste gevallen een betere legering hebben. Zo zou bv. een zilvere hals een betere opener klank geven maar tegelijkertijd ook om meer ademsteun te vragen.
Vaak zijn de studiemodellen erg iel van klank, dunnetjes. Metalen als tin zou je dus niet tegen komen in de profline? Ik denk dat wel dat legeringen er enorm veel mee te maken hebben. En dat het een toevoeging/verandering geeft aan de klank absoluut, maar dat het moeilijker maakt voor de hoge noten? no-way...
-
Ja wel...een goede sax kenmerkt zich door zowel in het lage register als het hoge register goed te functioneren.
Los van de blazer, heeft dit te maken met de legering van de body, de polsters, de plaatsing van de toongaten, de buigingsvorm/lengte/diameter van de nek.
Ik raad toch iedereen aan die geinteresseerd is in de het `technisch` functioneren van een sax daar eens vakliteratuur over te gaan lezen.
-
Ja wel...een goede sax kenmerkt zich door zowel in het lage register als het hoge register goed te functioneren.
Los van de blazer, heeft dit te maken met de legering van de body, de polsters, de plaatsing van de toongaten, de buigingsvorm/lengte/diameter van de nek.
Ik raad toch iedereen aan die geinteresseerd is in de het `technisch` functioneren van een sax daar eens vakliteratuur over te gaan lezen.
FB, je hebt gelijk, maar de zaken die je noemt zijn ondergeschikt aan de invloed van de speler. Een sax is een gereedschap, en sommige zijn inderdaad beter toegerust dan andere. Of dat gereedschap ook iets moois kan maken, is echter geheel afhankelijk van de vaardigheid van degene die het hanteert.
Dus: of de hoge tonen er "moeilijk of makkelijk uitkomen" is voor 25% een kwestie van materiaal en constructie, maar voor 75% een kwestie van vaardigheid bij de bespeler....
-
Mee eens...ik heb getracht het materiele aspect onder de aandacht te brengen. Of dat nou voor x of xx % is maakt mij niet uit in deze. Problemen met hoge tonen? KAN een oorzaak hebben in de sax `ansich`
EN DAN zit er wel degelijk verschil in de studie sax versus pro sax.
2cagain
-
Sorry hoor maar je haalt wat door elkaar heen.
Over de plaatsing toongaten en polsters e nbody van de legering hebben natuurlijk enorm veel te maken met de sax (tis tenslotte waaruit de sax bestaat...). En natuurlijk de spanning van het metaal van de sax..
Het punt is dat jij zei dat het op studiesaxofoons moeilijker is om hoge noten te spelen, maar dan wil ik ook daadwerkelijk weten waardoor dit komt! Een studiesax heeft al een toon in zich meestal, die je niet zo vreselijk veel zou kunnen veranderen als een pro sax. Een studiesax kan al een beetje klinken zonder ademsteun! wat dus zeer geschikt is voor beginners aangezien het je dan nog lang niet wordt aangeleerd... Dan neem ik dus vanzelf aan dat de lage noten en hoge noten makkelijker gaan dan een pro sax (als je die ook vergelijkt met de toepassing van geen ademsteun...)
Tuurlijk ligt bijna alles aan de bespeler zelf. En dit was ook de vraag van Surion, maar ik ben ff op dit moment meer geintresseerd in de stelling van FB, namelijk dat die saxen moeite hebben goed de hoge tonen te produceren.
Ja wel...een goede sax kenmerkt zich door zowel in het lage register als het hoge register goed te functioneren.
Los van de blazer, heeft dit te maken met de legering van de body, de polsters, de plaatsing van de toongaten, de buigingsvorm/lengte/diameter van de nek.
Ik raad toch iedereen aan die geinteresseerd is in de het `technisch` functioneren van een sax daar eens vakliteratuur over te gaan lezen.
Een saxofoon functioneerd alleen goed als het een goede afwerking heeft, en alels wat jij opnoemde en ook nog eens perfect is afgesteld... Dat is logisch, maar het gaat dus om het punt over een studiesax, waarom die hoge noten daarop moeilijker zou wezen? En aangezien ik enorm geinteresseerd ben in legeringen, metalen enz. en dat ook nog eens op het gebied van de saxofoon, wil ik natuurlijk wel eens vakliteratuur erover lezen. Weet je boeken die daar precies over gaan? The art of saxophone playing? En zoja vertel me dan ff waar precies in staat die jouw stelling waar maakt. Ik zou je enorm dankbaar zijn ;)
-
Een onderhoudend leeswerkje (nogmaals):
The saxophone my voice..maar dit heb ik nu al minstens 3 x genoemd. ..doe ik niet meer. even aanschaffen, lezen, proberen te begrijpen...laten bezinken.
Daarna praat ik graag verder.
Probeer voor jezelf het beeld te scheppen dat een sax functioneert door een aantal materiele en technische eigenschappen. De speler haalt er uit wat er in zit.
De sax in zijn materie en `zijn` is gewoon gereedschap.
Maar je hebt goed en minder goed gereedschap.
-
Mee eens...ik heb getracht het materiele aspect onder de aandacht te brengen. Of dat nou voor x of xx % is maakt mij niet uit in deze. Problemen met hoge tonen? KAN een oorzaak hebben in de sax `ansich`
EN DAN zit er wel degelijk verschil in de studie sax versus pro sax.
2cagain
wat ik bedoel te zeggen: Een goede saxofonist heeft nauwelijks-geen moeite met het spelen van de hoge noten op een dergelijke sax. Het gaat misschien wat lastiger maar het blijft goed klinken.
Een goede timmerman met een slechte hamer blijft een goede timmerman. De vaardigheid zou ertoe moeten leiden dat de beperkingen van het gebruikte materiaal geminimaliseerd kunnen worden.
-
idd, Daan. een studiesax wordt gemaakt om over alle registers makkelijk aan te spreken. Als je hoge noten er alleen maar met extra moeite uit krijgt, deugen ze niet. Ook bij de prof saxen is makkelijke aanspreekbaarheid iets wat je zoekt. Dat heeft ook niet elke pro sax. Een redelijk geoefende speler kan daar prima mee uit de voeten, voor een beginner kan een prof sax wel eens te veeleisend zijn.
-
Ok..mijn boerenklomp breekt...
Het gaat toch over `hoge tonen`?
Toch niet alle registers? Beginners/studie saxen?
Ik heb een bijdrage, waar het `waaar` gedeelte openlijlk wordt betwijfld door Pieter en Daan, proberen bij te dragen
Ik benader het materiele aspect....en studiesaxen kunnen hoog krijssen maar niet zuiver.en dat heeft te maken met de % samenstelling van het materiaal, de zuivere plaatsing en diameter en hoogye van de toongaten. Het heeft te maken met de materie van de polsters en bovenal van de mathematische afmetingen van de nek.
Check dit even.
is mijn kennis onjuist? Kan ik dit ergens/ van iemand lezen?
Dank.
-
Bij een goede studiesax zou het relatief gemakkelijk zijn om de hoge tonen zuiver te spelen.
Inderdaad minder moeilijk dan op een professioneel model.
Feit blijft dat er inderdaad minder goede modellen gemaakt worden.
De saxofoons die Surion bespeeld zijn naar mijn idee nou niet bepaald slechte.
Het lijkt mij dan ook dat het probleem niet zozeer aan de saxen ligt, maar meer aan iets anders.
-
Ik benader het materiele aspect....en studiesaxen kunnen hoog krijssen maar niet zuiver.
Dank.
Het niet zuiver zijn van de sax ligt niet alleen bij de sax zelf.
Als jouw hoge noten krijsen dan heeft dat met de spanning en ontspanning van je embrouchure te maken.
Wat je weer krijgt door speelervaring. Uren maken, lesnemen, enz.
Eventueel zou een ander mondstuk en riet ook kunnen helpen.
Zo zit een leerling bij ons op een Selmer SAII sopraan. Niet de minste sax zou je denken. Zij kan hier in de hoogte ook niet zuiver meespelen.
Waarom niet? Een simpel mondstukje, te lichte rietjes en te weinig embrouchire. Simpelweg door te weinig ervaring.
Speel ik erop, met mijn zwaardere mondstuk, zwaardere rietje en meer getraind embrouchure komt er een mooie volle klank uit en is hij zuiver t/m de Fis'''. Dat heeft totaal niks met het materiaal te maken, maar met de kennis en techniek van de speler.
Waar het bij Surion ook omgaat.
Ok..mijn boerenklomp breekt...
Het gaat toch over `hoge tonen`?
Toch niet alle registers? Beginners/studie saxen?
Wat betreft je 'verbazing' over het feit dat het nu over alle registers en over het feit beginners/studiesaxen gaat: hier ben je zelf mee begonnen en wordt nu over verder gediscussieerd.
Een interessante discussie overigens, die m.i. wel degelijk bijdraagt aan het onderwerp.
-
De boosdoeners in dit geval: het materiaal (verhouding koper-zink)van de body, onzuivere nek.
That`s all.
Ik lees graag van een bekend persoon of dit niet waar is.
je mag mij ook wijzen op een titel/isbn nummer of een website.
Binnen dit forum ben ik niet overtuigd geraakt dat ik geen gelijk zou hebben op dit punt.
Ik ben er van uit gegaan dat we het over toptones hebben.
Die blazen makkelijk aan bij een studiesax, maar laten aan zuiverheid te wensen over. Als ik het over tonen heb , bedoel ik zuivere. Pro saxen vragen meer blaastechniek om de toptonen te bereiken maar zijn dan wel zuiverder ansich door het gebrukte materiaal en vooral dor de maten van de nek.
-
Het ging niet alleen over toptones, maar alle tonen hoger dan de hoge C.
Dus ook Cis''', D''', Dis''', enz., de noten die met normale grepen te maken zijn op een sax.
Ik zie nergens staan dat het om de toptones gaat.
Zie beginpost.
-
je hebt gelijk!
als het om de tonen gaat die jij noemt, is het meestal een kwestie van blaastechniek en niets van doen met de samenstelling(materiaal) body
Mijn fout, in mijn gedachten.
Sorry.
-
De saxofoons die Surion bespeeld zijn naar mijn idee nou niet bepaald slechte.
Het lijkt mij dan ook dat het probleem niet zozeer aan de saxen ligt, maar meer aan iets anders.
mijn bariton en tenor zijn zeker zeer goede instrumenten, waren dan ook dure instrumenten, de sopraan kan er ook zeer goed mee door, het aankopen van die nieuwe reeksen van jupiter was een gokje, maar geen slechte gok
die ouwe alt daarentegen, zeker niet het beste instrument,...
maar ja, t ligt echt wel 100% aan mij, ik heb er es een professional (gepensioneerd militair, speelde bij de muziekkapel van de zeemacht hier in belgie) op laten spelen vorige vrijdag, en hij krijgt alles der zuiver uit, wist wel enkele lekken te detecteren die intussen met wat sleutelwerk gedicht zijn.
qua hoge noten begint het te beteren, vroeger kwamen ze der wel perfect uit, maar heb dan lange tijd geen alt meer gespeeld, zal dus puur oefenen worden en weer beetje experimenteren met rieten
-
Er zijn een aantal verschillende aspecten van klank die vaak door elkaar gebruikt worden. Klankkwaliteit en toonhoogte. Je kunt precies in pitch krijsen. De toon heeft dan echter geen klankkwaliteit. Toonhoogte maak je, of hoor je te maken met de stand van je strottehoofd. Je kunt toonhoogte ook forceren, maaar dan krijg je nooit meer klankkwaliteit. Op het moment dat je nog een gepannen embouchure nodig hebt om hoge tonen te kunnen spelen, heb je dus nog wat te leren. Das geen schande want er zijn genoeg proffs die moeite hebben met hoge tonen. Hoge, en lage, tonen zijn ook het moeilijkste wat er bestaat op het gebied van sax spelen. Beperkingen liggen over het algemeen het meest bij de speler, je hebt immers een goed gehoor en een goede klankvoorstelling nodig en fysiek een goed werkend strottehoofd. Die dingen zijn altijd te trainen of aan te leren, hoe lang het ook duurt. Wanneer je lang geen hoge noten speelt, leert je strottehoofd het helaas ook weer af. De sax bepaalt wat er maximaal te halen valt. Studiesaxen moeten dan ook aan een aantal eisen voldoen; Ze moeten intoneerbaar zijn, ik vind dit een absolute voorwaarde, en ze moeten makkelijk aanspreken. Klankkwaliteit komt eigenlijk daarna. En de prijs moet gunstig liggen.
Toptones moeten altijd te spelen zijn. Daar heb je dan wel iemand voor nodig die daar de kwaliteiten voor bezit. Toptones zijn niet meer dan natuurtonen en afgeleid van de grondtoon. Waar materiaal en setup van invloed zijn op het vormen van tonen in de lage registers zijn ze dat dan ook op toptones. De hoogte van de toon hangt immers af van de lengte van de buis, te vergelijken met de lengte van een snaar.
Materiaal en setup zijn altijd van invloed op een heleboel zaken, maar zijn nooit standaard zo. Een zilveren sax geeft een milder geluid maar je kunt best een schreeuwende zilveren sax hebben. De ene sax speelt makkelijker laag, de andere hoog. Zet er een ander, desnoods het zefde type mondstuk op en het is wellicht andersom, maar dat mondstuk articuleert misschien weer makkelijker. En dan hebben we het nog niet over de rieten, halzen en de weersinvloeden op de kurkjes en viltjes.
Kortom, gooi alles op een hoop, roer erin en je krijgt iedere keer een andere sax. Een instrument van goede kwaliteit, of dit nu een studie of een prof sax is hoort dit allemaal aan te kunnen, het is dan ook de speler die bepaalt wat zijn voorkeur heeft. En wat zijn persoonlijk mogelijkheden zijn. Als je moeite moet doen om eea voor elkaar te krijgen op een sax moet dit komen door de tekortkomingen van de speler, niet van de sax. Daarom is het ook het beste wanneer iemand die sax test, die alle grenzen van het instrument op kan zoeken. Dat is eigenlijk altijd een prof saxofonist. Die horen een instrument technisch te kennen en beschikken over een goed gehoor(door studie verkregen) en kunnen het instrument volledig bespelen. Er zijn niet veel amateurs die dat allemaal in huis
hebben.
Surion heeft een poos niet gespeeld op zijn alt en is nu eigenlijk weer een beginner wat dat betreft. Zijn strottehoofd moet weer getraind worden om hoger te kunnen spelen en dat zal dan best wel weer goed komen.
-
Surion heeft een poos niet gespeeld op zijn alt en is nu eigenlijk weer een beginner wat dat betreft. Zijn strottehoofd moet weer getraind worden om hoger te kunnen spelen en dat zal dan best wel weer goed komen.
ik denk dat dit intussen een zeer correcte conclusie is, wat me wel zeer bizar lijkt, is dat ik met sopraan totaal geen moeite heb met hoge tonen (zit zelfs een heel hoge G op), terwijl ik zeer zelden sopraan speel, heb ik maar gekocht "voor de fun", had ik feitelijk niet nodig, maar als ik hem al eens vastpak, lijkt alles der zeer perfect uit te komen
-
ieder mens zit verschillend in elkaar, wat voor jou makkelijk is, is voor een ander een zware klus. Je hebt ook mensen die op alle saxen o 1 na de sterrren van de hemel kunnen spelen, maar die ene ligt ze dan gewoon net niet. Kijk maar eens naar wat mensen de moeilijkste altissimo noot vinden. Er zijn altijd een paar favouriten maar er zijn veel verschillen.