Saxforum
Saxofoon => Reviews => Topic started by: Shofar on 19 August 2009, 10:53:35
-
Voila, bij deze drop ik de beloofde informatie.
Sommigen onder jullie hadden de enorme eer om ze op de saxforummeeting te mogen aanschouwen :-D Ze hebben me daar zo in de watten gelegd dat ik ondanks het gezonde eten toch 2 kg ben bijgekomen in een weekje tijd
Maar goed, ik wil wat meer toelichting geven over de LC toeters en vooral het waarom ik er mee begonnen ben.
-
Om een lang verhaal kort te maken:
Ik wou saxofoons verkopen en daarvoor heb je natuurlijk...saxofoons nodig
Er zijn verschillende merken om uit te kiezen, de één al wat gekker/ beter dan de ander. Ik had wat contacten hier en daar maar de meeste merken eisen een bepaalde minimumafname, of dat je effectief een winkelruimte hebt, sommigen stellen zelfs minimumeisen aan de grootte van de etalage, enz...
De dealerkortingen vielen ook vaak tegen. Ik heb een stuk meer begrip en bewondering gekregen voor de kleine(re) zelfstandige muziekhandelaar. Nu begrijp ik hoe het komt dat sommigen met moeite hun hoofd boven water kunnen houden.
Grote verdelers hebben exclusiviteitsrechten in de verdeling en bepalen de prijzen. Die machtspositie is niet altijd even mooi moet ik zeggen, vooral niet voor de handelaren...maar goed, dat is een andere topic...
Uiteindelijk dacht ik er over zelf een saxmerk te zoeken om te verdelen. Zodra ik een winkel zou hebben kon ik er een paar andere bestaande en courante merken bij nemen.
Dus ik ging op zoek...
Uiteindelijk kon ik doen zoals tegenwoordig het meest voorkomt:
Een Westers bedrijf laat saxofoons maken in China of Taiwan om er dan één of andere veelbelovende, bij voorkeur Frans klinkende naam op te zetten en aan de man te brengen, kwistig rondgooiend met oneliners als “zo goed als Selmer”, “professioneel”, “A label”, “exclusief” en “zeldzaam”… Daar zijn er dertien van in een dozijn en daar had ik geen zin in. Het is eigenlijk een vorm van misleiding ten opzichte van de potentiële koper.
In de zoektocht naar een goed saxofoonmerk kwam ik uit bij een saxfoonbouwer in Taiwan. Met wat research kwamen we tot de vaststelling dat het niet zomaar een zoveelste saxofoonfabriekje was maar een heus stuk saxofoongeschiedenis.
Ze zijn de oudste en meest ervaren saxofoonbouwers die er in het Verre Oosten te vinden zijn en het bedrijf is nog volledig in handen van de familie. Ook zowat alle werknemers zijn familie van elkaar. Ze waken met argusogen over de kwaliteit van hun saxofoons want hun familienaam en eer is er aan verbonden. Ze waren de eerste saxofoonbouwers in Azie en hebben zelf de saxofoonsbouwers van Yamaha opgeleid. Yamaha wou samensmelten met LC maar ze werden het niet eens over de aandelenverhoudingen.
Dat sprak ons enorm aan. Er hang een zoete geur van geschiedenis en vakmanschap. Bovenal geven ze blijk van enorme arbeidsvreugde en hebben ze een zeer goede reputatie.
In Taiwan zijn er 2 groepen binnen de saxindustrie: de sterk commercieel gerichte die elkaar de duivel aan doen en de 2de groep is de groep die in de eerste plaats saxofoons maken uit liefde voor de sax en die elkaar ook helpen en samenwerken. LC zit in de 2de groep.
Al bijna 65 jaar maken ze saxofoons maar buiten Taiwan blijken ze bij het grote publiek niet echt bekend te zijn. Dat komt omdat ze altijd voor andere grote en bekende saxofoonmerken hebben gewerkt. Zij maken de saxofoons en uiteindelijk komt de naam van de Westerse opdrachtgever telkens op de sax. Een ander gaat altijd met de eer lopen...Dat is eigenlijk wat jammer. Ze zouden de erkenning moeten kunnen krijgen die ze verdienen. Ik besloot ze op te bellen en een voorstel te doen om hun saxofoons hier op de markt te brengen maar dan onder hun eigen merknaam. Blijkbaar hadden ze zelf ook besloten om verder te gaan dan de grenzen van Taiwan en naar buiten te treden onder hun eigen naam.
De naam “LC” staat voor “Lien Cheng” naar de stichter en bezieler.
Sommige mensen adviseerden me een andere naam te kiezen – ééntje die commercieler zou klinken en liefst niet Aziatisch...maar uiteindelijk zou ik dan mijn volledige ideologie verloochenen om een “eerlijk” merk te verdelen.
Idd, het is niet de meest commerciele naam en sommige mensen die vooral merkgericht kopen zullen LC in eerste instantie links laten liggen maar uiteindelijk zal het wel allemaal beginnen lopen, zolang de toeters kwalitatief in orde zijn én betaalbaar blijven.
En betaalbaar zijn ze wel – al zeg ik het zelf :-).
-
Als afsluiter effe een geschiedenisschets va LC - is ook te lezen op mijn site.
De site zelf, wel...daar is nog wat werk aan
Komt wel in orde één dezer dagen!
Het verhaal van LC (Lien-Cheng) saxofoons begint begin de jaren ‘40 toen Chang Lien-Cheng – een telg uit landbouwersgezin – besloot zijn hart te volgen om schilder en jazzmuzikant te worden. In die tijd was het zeer ongewoon om ook maar enig westers instrument te bespelen maar de passie voor muziek dreef hem voort.
Samen met een aantal vrienden trad hij op in de groep “Jazz Band” en reisden ze rond in Taiwan. Maar na korte tijd sloeg het noodlot toe toen in een brand hun enige saxofoon van het jazzbandje waar jonge Lien-Cheng deel van uitmaakte zwaar werd beschadigd. Saxofoons waren in die dagen in Taiwan een zeldzame en grote luxe. De prijs van een saxofoon was even hoog als de prijs van 1 hectare landbouwgrond. Lien-Cheng wou een poging wagen om te zien of hij het kostbare instrument niet kon herstellen.
Hij besloot de zwaar gehavende saxofoon volledig uit elkaar te halen en na te tekenen om daarna alle onderdelen één voor één na te maken. Als basismateriaal voor zijn saxofoon haalde hij zelfs het koper van deuren en hij smolt een zilveren munt om als soldeermateriaal. In het proces van het maken van zijn eerste saxofoon verloor hij zelfs zijn rechteroog…
Toch zette Lien-Cheng door en na een paar jaar van zelfstudie en ontzettend veel experimenteren had hij het klaargespeeld om de eerste Taiwanese saxofoon te produceren. De koper was een Filippijnse muzikant die er een royaal bedrag voor wilde neertellen – voldoende om Lien-Cheng in 1947 te lanceren als professionele saxofoonbouwer.
Tot aan zijn dood in 1986 gaf Lien-Cheng belangeloos zijn kennis door aan geïnteresseerde pupillen. Hij was een zeer strenge leermeester die perfectie eiste. Hij tolereerde niet de minste fouten en afwijkingen. Toen één van zijn leerlingen zwaar in de fout ging kreeg die zelfs een rammeling en vernielde hij terstond de saxofoon. Zo’n 200 leerlingen voltooiden zijn opleiding waarvan enkelen uiteindelijk zelf hun eigen bedrijfjes opstartten.
Tijdens de jaren ’70 bereikte de Taiwanese saxofoonindustrie een climax en de 30 saxofoonfabriekjes in Houli produceerden meer dan 30000 instrumenten per jaar, wat ongeveer 1/3 van de wereldproductie vertegenwoordigde.
De kwaliteit van de saxofoons was toen al dermate goed dat Yamaha graag in zee wou gaan met Lien-Cheng maar uiteindelijk werden ze het niet eens over de verhoudingen van de aandelen waardoor de samenwerking niet doorging. Interessant detail is dat de saxofoonbouwers van Yamaha hun vak geleerd hadden bij de Changs.
De fabriekjes van Houli hebben altijd saxofoons gemaakt en onderdelen geproduceerd voor andere merken. Daardoor bleven ze zelf altijd in de schaduw staan. Tot tot grote spijt van de Changs is het enige zelfstandige Taiwanese merk die toch tot de wereldmarkt kon doordringen “Jupiter” – die voortkwam uit Yamaha.
De saxofoonbedrijfjes in Houli waren hoofdzakelijk kleine familieondernemingen met vaak niet meer dan 4 of 8 personeelsleden. Door hun kleinschalige operaties en weinig kennis van marketing waren ze afhankelijk van agenten.
In 1980 kwam er grote crisis toen één van de grootste saxofoonagenten uitweek en besloot zelf op grote schaal saxofoons te produceren. Vele saxofoonfabriekjes werden van de kaart geveegd. China begon zeer sterk op te komen. Tegen de extreem lage loonkosten en massaproductie konden de Taiwanese saxofoonbouwers niet op. Van de oorspronkelijk 30 fabriekjes in Houli bleven er nog zo’n 13 over.
Hoewel China zeker niet kan tippen aan de kwalitatieve saxofoons uit Houli in Taiwan beseffen de saxofoonbouwers dat ze zich geen tweede keer moeten laten verrassen en hebben ze alle “hens aan dek” geroepen.
Met de financiële steun van de Taiwanese regering is er een onderzoeksinstituut (MIRL) opgericht die ter ondersteuning van de voor Taiwan zeer belangrijke saxofoonindustrie, diepgaande research doen met alle mogelijke wetenschappelijke en technische middelen voorradig om de wereldtop van saxofoons te bestuderen, zodoende nog betere saxofoons te kunnen ontwikkelen en zo een stevigere positie te kunnen waarborgen voor de legendarische saxofoonbouwers van Houli.
De inspanningen van het onderzoeksinstituut leverden al resultaten en bevindingen af en dat resulteerde o.a. tot een nieuwe saxofoon die vanaf 2009 beschikbaar is geworden voor het Europese publiek.
Tsung-Yao, de kleinzoon van Lien-Cheng (die op 13jarige leeftijd zijn eerste saxofoon maakte) en diens echtgenote Tsai-Jui staan vandaag aan het hoofd van het bedrijf dat Lien-Cheng meer dan 60 jaar geleden oprichtte.
De Changs zijn niet zomaar de zoveelste saxofoonbouwers die alles kopiëren van de wereldtop – neen – ze willen en zullen ze evenaren en desnoods verbeteren – de erfenis meedragende van grootvader Lien-Cheng.
-
-heb je foto's?
-ben jij NIET betaald hiervoor?
(je werkt toch als vertegenwoordiger) (dit laatste maakt me niet uit, gaat om de klank, merk etc boeit me meestal niet)
-
-heb je foto's?
-ben jij NIET betaald hiervoor? :-D Komt héél binnenkort
En neen, ik ben hier niet voor betaald...Ik betaal er zélf voor. Ik ben zelfstandig agent :)
-
Het verhaal van Lien Cheng - zoals Shofar het zo beeldrijk vertelt - heeft ook mij aangesproken.
Speel zelf intussen enkele maanden op een LC alt en heb er geen spijt van mij ééntje te hebben aangeschaft.
Vorige week was het toch even schrikken toen we de berichten hoorden omtrent de orkaan die zo verwoestend huis heeft gehouden op Taiwan.
Iemand een idee of ook de fabriek van LC getroffen werd ?
En voor het overige : welcome home, Shofar.
ciao
gerard
-
Het verhaal van Lien Cheng - zoals Shofar het zo beeldrijk vertelt - heeft ook mij aangesproken.
Speel zelf intussen enkele maanden op een LC alt en heb er geen spijt van mij ééntje te hebben aangeschaft.
Vorige week was het toch even schrikken toen we de berichten hoorden omtrent de orkaan die zo verwoestend huis heeft gehouden op Taiwan.
Iemand een idee of ook de fabriek van LC getroffen werd ?
En voor het overige : welcome home, Shofar.
ciao
gerard
Met de Chang familie is alles kits - de orkaan was in het zuidelijk deel van Taiwan, de Changs zitten meer naar het noorden van Taiwan.
En thanks Gerard, ik ben er idd weer effe tussenuit geweest
-
Om een lang verhaal kort te maken ...
:wink: :wink:
Maar even alle gekheid aan de kant: een mooi en duidelijk verhaal.
Helaas heb ik bij de meeting niet op een LC gespeeld, maar dat komt vast nog wel goed (bij een volgende meeting :wink: )
By the way, ik vind het wel een grote (en riskante?) stap die je hebt genomen, in deze tijden van recessie. Maar uit je verhaal begreep ik dat je er niet alleen voor staat? ( "... dat sprak ons[/u] enorm aan ..."). Of is dit in "Koninklijk Shofarlijk meervoud" gesteld? :wink:
-
Om een lang verhaal kort te maken ...
:wink: :wink:
Maar even alle gekheid aan de kant: een mooi en duidelijk verhaal.
Helaas heb ik bij de meeting niet op een LC gespeeld, maar dat komt vast nog wel goed (bij een volgende meeting :wink: ) By the way, ik vind het wel een grote (en riskante?) stap die je hebt genomen, in deze tijden van recessie.
[Maar uit je verhaal begreep ik dat je er niet alleen voor staat? ( "... dat sprak ons[/u] enorm aan ..."). Of is dit in "Koninklijk Shofarlijk meervoud" gesteld? :wink: :-D - hoewel, ik heb hulp en advies/ werk samen met een paar mensen die alle herstellingen, afstellingen, enz... doen. Het zijn 2 ervaren rotten in het vak en hun advies/ expertise was bepalend om al dan niet de stap te zetten. Het financiële aspect draag ik zelf.
Ik ben niet bang van de crisis...om verschillende redenen.
Eén van die redenen is de prijs/kwaliteit verhouding van de saxofoons. Omdat ik mijn eigen marge zo laag mogelijk hou zijn de prijzen zeer goed. Ik ga zelf geen namen noemen van merken en prijzen om te vergelijken doe ik liever niet maar het is best wel de moeite - trouwens, ik ben zelf ook in de eerste plaats een gebruiker/ consument en dat was ook bepalend voor mijn opzet.
Mijn plan is ook om LC ook via andere muziekhandels te verdelen.
En uiteindelijk komt alles neer op vooral service, kwaliteit, meedenken, enz... én hard werken :)
Ik hou van saxofoons, ik hou van mensen en ik hou van werken. Al jaren droom ik er van om iets zelfstandig te kunnen doen en ik doe graag iets waar ik anderen blij mee kan maken.
Uiteindelijk heb ik wel even nagedacht om de stap te zetten.
Zelfstandig worden heeft altijd een zeker risico.
Uiteindelijk besloot ik de stap te zetten na het lezen van een spreuk die ik ergens las in een gebouw:
Schepen in een haven zijn veilig...maar daar zijn schepen niet voor gemaakt...
-
Van harte Shofar, met dit initiatief.
In onze avatar-opsomming staat al "sax-addict" en dat lijkt mij vanaf nu helemaal op jou van toepassing!!
'k Wens je super veel succes!
-
Van harte Shofar, met dit initiatief.
In onze avatar-opsomming staat al "sax-addict" en dat lijkt mij vanaf nu helemaal op jou van toepassing!!
'k Wens je super veel succes!
Thanks
Trouwens, 't is een gezonde verslaving hé!
-
Interessante geschiedenis van Lien Cheng. Ik wens je veel succes.
Ik moet wel zeggen dat je meer naamsbekenheid zal krijgen als bekende of professionele saxofonisten de saxofoons gaan bespelen. Want ik lees vaak bijv. op youtube vragen zoals: "What is his set-up?" of "What kind of sax is that?" Zo heb ik ook vaak verschillende merken gevonden die ik anders nooit op het internet zou gaan zoeken.
-
Interessante geschiedenis van Lien Cheng. Ik wens je veel succes.
Ik moet wel zeggen dat je meer naamsbekenheid zal krijgen als bekende of professionele saxofonisten de saxofoons gaan bespelen. Want ik lees vaak bijv. op youtube vragen zoals: "What is his set-up?" of "What kind of sax is that?" Zo heb ik ook vaak verschillende merken gevonden die ik anders nooit op het internet zou gaan zoeken.
Je hebt gelijk hoor. Nu, het is leuk als het allemaal wat "natuurlijk" verloopt.
Zo leerde ik een half jaar geleden Edwin Sepulveda kennen, een amerikaanse pro saxofonist van Puertoricaanse afkomst. Hij is één van de gezichten van Cannonball. Op de Forummeeting kwam hij effe langs - hij had tijdens een optreden de avond voorheen zijn sax laten vallen. Ter plaatse heeft hij de LC sopranino en één van de alten getest en hij onmiddelijk verkocht (letterlijk en figuurlijk :-D
-
Goed verhaal Karel... Mooie saxen ook. Ik heb het voorrecht gehad om ze nog voor de meeting te bespelen. En ondanks dat alten en tenoren toen zeker niet mijn ding waren vond ik ze erg mooi. Ik krijg dan ook erg uit naar de sopraan... =D>
-
Hallo saxforumers,
trug van weggeweest, betrekkelijk lang niet meer hier gepasseerd om diverse redenen (werk en dergelijke).
Even terug dit oude topic oprakelen.
2 weken geleden heb ik op dinsdagavond repetitie gehad met mijn kwartet (44music, zoals bijna elke dinsdag of woensdag). Dit was niet zomaar een repetitie. Op de repetitie was Shofar aanwezig, met een koffer vol LC-Saxen om te testen. Ik heb tijdens de repetitie zelf 2 alten uitgeprobeerd, en na de repetitie ook kort even op tenor, bariton & sporanino geblazen.
Ik ben zonder twijfel zeeeer positief over de saxen.
Enkele van mijn bevindingen:
-De saxen zijn buitengewoon prachtig, leuke kleuren, prachtige gravure, mooi afgewerkt,...
-De klank is dik in orde, van onder tot boven & omgekeerd. Wat ik bijvoorbeeld zeer belangrijk vind is dat de allerlaagste tonen, er als je ze zeer stil aanzet en speelt toch zuiver uit blijven komen, en dat is hier zeker het geval.
-Wat mij vooral enorm opviel, is dat ze zeer licht blazen. Daarmee bedoel ik het volgende:
Ik had vroeger (tot maart dit jaar) een Jupiter (mijn allereerste studiesaxje), daarop had ik moeite om bepaalde trekken te spelen omdat er geen of weinig tijd is om te ademen. Sinds maart heb ik een Le Monde universal vintage, daarmee gaat het al een stuk beter, maar is het nog steeds op de tanden bijten. Met de LC sax had ik totaal geen moeite, op het einden van dergelijke trekken had ik zelfs nog adem over.
Kort samenengevat:
-zeer goede saxen, en een avond waar ik met volle teugen van genoten heb.
-
Ik heb zojuist op een Lien Cheng tenor gespeeld, en ik ben behoorlijk enthousiast! :D
Voor een goed beeld zou ik er natuurlijk langer op moeten spelen, maar mijn eerste indruk is dat hij over het hele bereik makkelijk aanspreekt, behoorlijk neutraal is qua karakter en intonatie, en een mooi geluid heeft.
Vergeleken met wat ik weleens geprobeerd heb aan Taiwanese saxen tot nu toe, was ik aangenaam verrast.
Edit: waar zou je qua prijs ongeveer aan moeten denken voor zo'n LC tenor? Gewoon goudlak (hoewel die black nickel finish erg fraai is).
-
Edit: waar zou je qua prijs ongeveer aan moeten denken voor zo'n LC tenor? Gewoon goudlak (hoewel die black nickel finish erg fraai is).
Ongeveer een 1500 euro
-
Inderdaad mooie toeters, zowel qua uiterlijk als geluid.
Als ik nu het geld had, dan misschien ... ehm ... tòch een alt ... ehm ... :roll: :oops:
-
Ik kreeg onlangs deze review doorgezonden - ik zet hem er graag effe bij
Muzikale proeverij,
Na een aantal emails over en weer heeft de importeur van LCsaxofoons, Karel Goetghebeur, uit Brugge (B)
aangeboden om mij te laten "proeven"van een paar sopraan saxofoons zowel gebogen als rechte typen.
Persoonlijk vond ik de de( type) 601 rechtesopraan het mooiste geluid geven. Wat een heerlijke sound en erg makkelijk bespeelbare applicatuur.
Bovendien in geen vergelijk met het in mijn ogen, blikkerige sound van een Yamaha saxoofon, die ik eerder een 6 tal maanden geleased had.
De saxofoon speelde zelfs zo zacht dat je er gemakkelijk een baby mee inslaap kon spelen. Zachtspelen is voor ieder saxofoon een ultime test die de LC sax uitstekend doorstaat.
Karel bracht ook een wat duurdere sopraan saxoofon mee van een speciale legering, ook deze sprak erg goed aan, maar je moet natuurlijk wel een budget voor je zelf hebben, helaas!
Karel, bedankt voor deze uitgelezen manier van proefspelen in mijn eigen omgeving en niet in een sound studio waar alle instrumenten altijd goed klinken, anders verkopen ze er geen een!!!
Met vriendelijke groet,
Joost Alsemgeest
lid van de C.V. Gère Weg.nl