Saxforum
Saxofoon => Saxofoons op type => Tenor => Topic started by: Penningh on 03 December 2011, 17:00:00
-
Ik zit al een tijdje achter een verzilverde tenor Mark VI aan.
Ik mag nu een bod doen.
Zijn bouwjaar ligt rond 1965.
Hij is deukvrij en heeft een grote gravure.
Hij moet wel totaal gereviseerd worden.
Er is, pakweg, 15 jaar niet op gespeeld en het geluid dat ik er uit kreeg was vergelijkbaar met dat van een jankende olifant.
Wat is een redelijk bod?
Groet,
Penningh.
-
Ik zit al een tijdje achter een verzilverde tenor Mark VI aan.
Ik mag nu een bod doen. Zijn bouwjaar ligt rond 1965. Hij is deukvrij en heeft een grote gravure.
Hij moet wel totaal gereviseerd worden. Er is, pakweg, 15 jaar niet op gespeeld en het geluid dat ik er uit kreeg was vergelijkbaar met dat van een jankende olifant. Wat is een redelijk bod?
Groet, Penningh.
VOLGENS MIJ
tja,....... het is een beetje wat de (saxofoon) gek er voor geeft....... Dé Mark VI is van 1954 of vlak daarna, naar horen zeggen zijn ze dan gemaakt van hulzen van munitie, dat zo vlak na de oorlog volop te verkrijgen was... is vaak bespeeld, volgens kenners is metaal wat vaak in trilling is gebracht beter van klank en gezien de oud koper, in dit geval plus die van oud zilver nogal eh eh..... móet hij ervan af, of wil hij <!-- s:?: -->:?:<!-- s:?: --> ....... een g o e d e revisie kost <!-- s:?: -->:?:<!-- s:?: --> .... en dan tja, <!-- s:idea: -->:idea:<!-- s:idea: --> misschien valt het allemaal wat tegen ná de revisie.........
redelijk bod,..... <!-- s:roll: -->:roll:<!-- s:roll: --> <!-- s:roll: -->:roll:<!-- s:roll: --> tja <!-- s:mrgreen: -->:mrgreen:<!-- s:mrgreen: --> ( je hebt in ieder geval nu wat "zinnigs te zeggen, en af te dingen.... " <!-- s:mrgreen: -->:mrgreen:<!-- s:mrgreen: -->
-
Fout gemaakt
Ik kan een bericht niet verwijderen
-
Zijn bouwjaar ligt rond 1965.
Sorry, tikfout.
Hij is van 1956.
Er is een voorlopige inschatting gemaakt voor revisie in de trant: Reken voorlopig maar op 800-900 euro.
We kunnen het pas een offerte doen nadat we hem goed hebben kunnen bekijken.
Het poetsen en een beschermlaag aanbrengen zit hierbij.
Of hij veel bespeeld is, ik weet het niet, het was een fanfare instrument, ik neem aan van 1956 tot 1986, pakweg zo'n 30 jaar.
De huidige eigenaar had hem overgenomen toen zijn muziekvereniging een financieel probleem had.
Hij heeft toen veel instrumenten overgenomen, die hij later weer terug geschonken heeft.
Alleen de sax heeft hij gehouden omdat hij er zelf op speelde.
Groet,
Penningh
-
Die van 1956 zijn veel waard. Of ie nou daarom zoveel beter is kun je niet zeggen. Je kunt ook een fijne mark vi uit 1968 hebben, of een fijne serie III van nu.
Het is al erg mooi dat ie deukvrij is (zeker weten?). Zilver plus gravure zie je in NL niet zoveel.
Deze is dus vrij veel waard. Maar wat vraagt de verkoper ervoor? Als ie 3500euro vraagt kun je 'm zo kopen. Dat ie niet bespeelbaar is kan komen door iets wat makkelijk te verhelpen is.
Een koper die over mijn sax zou zeggen (als ik 'm zou willen verkopen) dat ie niet goed resoneert omdat ie verzilverd is moet maar bij iemand anders een sax kopen ipv af te dingen (vanwege die in de aanschaf duurdere finish nog wel).
Kijk maar eens wat ze bij winkels en ebay vragen voor zulke vroege mark vi saxofoons. Dat is altijd boven de 5000euro in gereviseerde staat.
Wil je wat minder betalen, zoek dan een leuke mark vi die wat nieuwer is.
-
Ik heb een verzilverde Mark VI uit 1968. In perfecte gereviseerde staat kan ik boven de 5K voor krijgen.
Het is wat de gek ervoor geeft.
Maar hij gaat niet weg
3500 euro lijkt me realistisch.
-
Als je hem niet kunt bespelen omdat je hem niet sluitend kunt krijgen, kun je hem niet beoordelen.
Wanneer de polsters ernstig versleten zijn, kost je dat je speel gemak. Er zijn maar een paar plaatsen die cruciaal zijn, waar je totaal geen lekage mag hebben omdat hij het dan gelijk niet mer doet. Verder kun je met vrij grote lekages nog spelen. Met hard knijpen moet je dus eigenlijk wel kunnen spelen. Of er moeten kleppen zo verbogen zijn dat ze helemaal niet meer sluiten, maar dat zou je dan moeten kunnen zien. Ook kunnen de kleppen een afstelling hebben waardoor de stemming verrot is. DAt heeft echter geen invloed op de klankkwaliteit.
Een ongereviseerde sax kopen is altijd een risico. DAt risico is vele malen groter dan de kosten van een revisie. Zelfs wanneer je het geluid van die sax kunt beoordelen.
Mijn verzilverde alt kon ik voor een prikkie kopen omdat er een deuk in in de hals zat en volledig gereviseerd moest worden. Ik kon er wel op spelen en kon dus wel de potentie van die sax en zijn klankkwaliteit beoordelen. Anders had ik hem zo maar niet gekocht. Voor mij zat het risico in die hals, deuken hebben nl invloed op de stemming en dat kan alle kanten op uitpakken. Uiteindelijk heb ik er een andere Mark VI hals opgezet en nu is het een heel mooi toetertje.
Ik heb het zo bedacht: Mijn kosten zijn: aanschafprijs sax + kosten revisie + kosten nieuwe koffer + kosten evt vervanging orginele hals + verlies bij verkoop huidige toeter( vertegenwoordigd het risico dat je loopt) =verkoopprijs van een gereviseerde verzilverde MKVI alt. Kortom alle kosten die jij moet maken om er jouw toeter van te maken waar je minstens zo blij mee bent als het met het materiaal wat je nu hebt. Mijn alt heb ik gekocht voor 2300 euro.
Om die verkoopprijs te bepalen heb ik gekeken naar wat ik voor zo'n toeter zou moeten betalen wanneer ik die in een winkel of prive tegenkwam. De verkoop pijs heeft dan vaak niets te maken met de uiteindelijk prijs die je ervoor zou moeten betalen, maar je praat wel eens ergens over en dan kom je er snel genoeg achter wat de marges van de verkoper zijn. Zeker met mijn docent erbij want die maak je niets wijs en dat weet elke verkoper hier in Nederland.
Verzilverde saxen klinken meer mellow, Verzilverde saxen met gravure zijn meestal Amerikaanse saxen, dat is niet erg, maar de "gek" geeft meer voor Franse saxen.
Je moet de klank kunnen beoordelen en anders zou ik het risico niet nemen. Niet elke Mark VI is de moeite waard.
Als je hem graag wilt hebben zou ik hem eerst eens door een reparateur laten nakijken waarom er zo'n raar geluid uitkomt en dat laten verhelpen zodat je erop kunt spelen. En zoniet, dan zou ik hem laten gaan, want bij een miskoop is 3500,- euro nog best veel geld en reken dan grofweg nog 1000 euro revisie en dan blijkt dat je toeter met een heel benauwd gesloten geluid hebt....
De toeter die je echt wilt hebben is ergens.....die kom je echt wel een keer tegen.
-
Als je niet zeker kan zijn of die sax JOUW sax is zou ik uitgaan van een prijs die je er later altijd vrij makkelijk voor terug krijgt..
In dit geval zou ik denken dat je altijd wel zo'n 3500 euro moet kunnen vangen indien die gereviseerd is..
Ik zou dan ook 2500 euro bieden, als die niet bevalt na revisie raak je hem altijd nog wel kwijt voor het totaal bedrag..
-
Beetje pech gehad.
Blijkt dat de eigenaar een trouwe lezer van dit forum is.
Zijn reactie is, hij is toch veel meer waard dan ik in mijn hoofd had.
Ik laat hem dit jaar of volgend jaar zelf reviseren en ga dan misschien zelf weer spelen.
Ik kan dan altijd nog verkopen en dan zal de prijs zeker de 5000 euro passeren.
Je hoort het wel.
Dit vind ik minder interessant.
Misschien loop ik nog eens een leuke Mark VI tegen het lijf.
Uiteindelijk heb ik alles behalve haast.
Een ieder in ieder geval bedankt voor de informatie.
Als het mee zit moet ik vanavond voor straf mee naar Spanje voor een paar weken.
Zou ik toch nog een meevaller hebben.
Penningh
-
Ik zou maar gewoon eens afwachten en inderdaad intussen gewoon blijven kijken. Wanneer iemand een sax laat reviseren en eventueel weer zelf gaat spelen Omdat hij dan ee nkostbaar instrument heeft....nou, dat klinkt niet naar een echte liefhebber.
Probeer er maar eens achter te komen hoeveel mensen een prijs van 5000 euro voor een toeter neertellen op dit moment...Dat zijn er echt niet veel.
Maar goed, ik vind nog steeds, als je de klank niet kunt beoordelen, dan nooit kopen.
-
Ik zou maar gewoon eens afwachten en inderdaad intussen gewoon blijven kijken. Wanneer iemand een sax laat reviseren en eventueel weer zelf gaat spelen Omdat hij dan ee nkostbaar instrument heeft....nou, dat klinkt niet naar een echte liefhebber.
Pieter,
Ik ben het met je eens.
Weer gaan spelen omdat je sax veel geld waard is, is niet het ware en waarschijnlijk tijdelijk.
Er zijn, ver onder de 5000 euro, hele mooie saxen te koop.
Daarnaast ben ik nog steeds, hoewel het geen orginele The Martin is, heel erg blij met mijn toeter.
Het is en blijft uiteindelijk een oude Amerikaan.
Ik ben niet echt op zoek naar een Mark VI maar als ik een leuke tegenkom...
Penningh
-
Daarnaast ben ik nog steeds, hoewel het geen orginele The Martin is, heel erg blij met mijn toeter.
Het is en blijft uiteindelijk een oude Amerikaan.
Ik ben niet echt op zoek naar een Mark VI maar als ik een leuke tegenkom...
Penningh
Als het gaat om klank en speelgemak, zou ik een goede Martin zeker niet onderschatten (of het nu een stencil is of niet). De marktwaarde van een Mark VI zal hoger zijn, maar of je daarmee meer kwaliteit koopt? Zeker Martin tenors staan hoog aangeschreven.
Persoonlijk zou ik eerder op zoek gaan naar een mooie "The Martin" tenor dan naar een Mark VI. Dat is dan wel omdat ik voornamelijk jazz speel; voor een klassiek geluid is een Selmer wellicht meer geschikt.
Overschat ook de balanced action applicatuur van de Mark VI niet. Mijn ervaring is dat de Martin applicatuur (na wat gewenning) heel ergonomisch is. Maar het blijft natuurlijk altijd een kwestie van smaak.
-
Overschat ook de balanced action applicatuur van de Mark VI niet. Mijn ervaring is dat de Martin applicatuur (na wat gewenning) heel ergonomisch is. Maar het blijft natuurlijk altijd een kwestie van smaak.
De buis is van Martin en de kleppen zijn vermoedelijk van Conn.
Dit gebeurde wel meer in die periode rond 1930-1935.
De palmtoetsen (bovenhand) liggen erg onhandig.
Waar de neck vandaan komt is totaal onduidelijk maar er wel er veel door de vorige eigenaar(en) aan gerommeld.
Er zit wel een prachtgeluid in de toeter.
Het is misschien niet onverstandig om inderdaad mijn aandacht meer op een orginele The Martin te richten.
Ik heb echt een voorliefde voor amerikanen.
De Yana's die ik heb raak ik bijna niet aan.
Penningh
-
Dan zou een goede "The Martin" tenor nog weleens een openbaring kunnen zijn inderdaad :)
Ik merk in ieder geval dat ik met de Martin applicatuur heel goed uit de voeten kan (ook het linker pink plateau). Bovendien vind ik het geluid van een goede Martin tenor geweldig. De "The Martin" instrumenten zijn wat mij betreft wel beter dan bijvoorbeeld de Handcrafts.
Overigens, ik heb mijn "The Martin" bariton laten horen aan de eigenaar van een Mark VI bariton, en nu is hij ook op zoek naar een Martin erbij
(hij wil alleen eentje die nog redelijk strak in de lak zit, wat niet mee zal vallen bij een Martin)
-
De Committee 2 en 3 (The Martin) zijn inderdaad qua applicatuur misschien iets ouderwetser maar dat wil niet zeggen minder
En qua klank.. Het is maar wat je zoekt, maar een The Martin Tenor is moeilijk te verslaan
-
Dat kan ik alleen maar onderschrijven. De Martin (ja die van The Martin) die ik bijna 4 jaar geleden alweer uitprobeerde was qua applicatuur zeer ok.
Niet echt een versatile horn zoals een Selmer dat is qua klank dan. Maar toch een heel andere krachtige klank.
De Mark VI moet gewoon niet overschat worden
Dat geldt zeker voor de sopraan en baritonsax.
De pluspunten zijn gewoon de vele muzikale richtingen die je er mee uitkunt, design, alle kleppen mooi aan de rechterzijde. (dat was op de balanced action in 1934 gekomen wat toen gewoon het nieuwste van het nieuwste was).
En de verkoopbaarheid:)
Ik ben erg gesteld op de klank toch wel.
Een oude sax kan trouwens ook wat speling hebben en klikjes door slijtage. Dat kan bij elk model en merk uiteraard. Verwacht dus niet dat elke mark vi een geweldige applicatuur heeft, alhoewel er altijd wat aan te doen is.
Nog een interessant verschil tussen een oude en nieuwe mark vi bij deze:
Mijn mark vi is van 1974. Daarom heeft ie kogeltjes op de side Bb en C klep zitten die rammelen door slijtage (wel een mooi design, bij de mijne trouwens grof afgewerkt, een staafje steekt onnodig uit daar). Ik moet er altijd wat olie op houden.
Een oudere Selmer heeft dat niet. Die heeft net zoals menig nieuwe sax een soort van vork/ringachtig uiteinde die om het staafje zit.
Een SBA heeft een vorkje, netzoals de nieuwe saxen (staat op mijn verlanglijstje)
http://http://thisoldhorn.com/images/Saxophones/Selmer.SBA.52/03--selmer.SBA.52.jpg
een oude mark vi met een ringetje. Heel esthetisch, maar lijkt me omslachtig om daar netjes een kurkje in te zetten.
http://http://thisoldhorn.com/images/Saxophones/MarkVI.93/17-markVI.93.jpg
de mijne. Wat ik daar trouwens mooi aan vind is dat ieder klepje zijn eigen afmeting en uiterlijk heeft. Veel nieuwe saxen hebben heel saai en efficiënt 2 dezelfde kleppen. Goed, nu dwaal ik nogal af haha
http://http://www.flickr.com/photos/48214269@N08/6476825431/lightbox/
nog een voorbeeld van een misschien wat netter afgewerkt exemplaar
http://http://thisoldhorn.com/images/Saxophones/Sold%20-%20Images/MarkVI.191/25--mark.VI.191.jpg
Ja hij is weer vies, ik weet t :p
Over andere verschillen zal ik maar niet meer vertellen. Dat wordt veel info:p
Veel plezier en succes met je zoektocht
-
Vertel ik mijn verhaal over de tenor op mijn toeterclubje.
Zegt de instrument beheerder: Een Selmer Mark VI, die heb ik nog wel op de plank liggen.
Ik weet niet van welk jaar maar volgens mij is hij wel verzilverd.
Moet wel effe naar gekeken worden door een vakman.
Breng hem morgen wel bij je langs en als je er op wilt spelen laat ik hem wel nakijken.
Ik ben benieuwd.
Penningh
-
Zooooooo
-
Zo'n bericht maakt ons allemaal een klein beetje jaloers.
Ik ga voor je duimen
-
Ik kon niet eerder reageren omdat ik even weg maar hij is er.
Het is inderdaad een verzilverde Mark VI met het serienummer M 142***.
Hij komt dus uit 1967.
Ik vind mezelf een boffert.
Er zit jammer genoeg geen gravure op maar volgens onze instrumentenbeheerder kostte dat toen een paar honderd gulden meer en gaven ze dit geld liever uit aan andere dingen.
De bovenhand spreekt goed aan maar uit de onderhand komt nogal wat gegil.
Klopt ook wel. Er zitten gescheurde bolsters in, en er zijn kleppen die echt rammelen. Ik blies ook op een vreemd mondstuk.
Er zat een rekening in de koffer uit 1975 van een toen bekende Rotterdamse reparateur.
Volgens de beheerder was dat de laatste keer dat hij was nagekeken.
Hij gaat in ieder geval volgende week naar Maarten Prins om eens goed te worden gekieteld.
Penningh
-
verkeerd geraden.....
Gefeliciteerd zeg. Veel plezier ermee.
-
Nieuwkastele op de Schieweg
-
Mooi! Veel plezier ermee :-D[/size]
-
Hij is terug van de reparateur.
Alle polsters, kurkjes en veren vernieuwd.
Kleppen gesteld en scharnierpunten gecontroleerd en eventueel gerepareerd.
Hij straalt me tegemoet.
Uiteraard gelijk blazen.
Was wat onwennig.
Toetsen zitten net wat anders.
Wat verder uit elkaar, zeker de pinkkleppen zitten wat verder,
Maar wat een geluid.(was ik een beetje bang voor)
En wat blaast hij gemakkelijk aan.
Ik voel me helemaal verguld met deze sax.
Penningh
-
Leuk om te lezen. Vandaar dat je die eerste sax niet overnam, zo moest het gewoon lopen ;)
-
Have fun...
Altijd weer spannend zo'n eerste date
-
chapeau =D>
Ik voel me helemaal verguld met deze sax.
das :roll: dan wel eh :oops: eh jammer,........ :roll:
-
das :roll: dan wel eh :oops: eh jammer,........ :roll:
???
Ik weet natuurlijk niet wat de opmerking "Ik voel me verguld" in het mooie noorden van ons land betekend. Ben ik wel nieuwsgierig naar.
Bij ons in de randstad betekent het iets van , in het zonnetje gezet zijn/ergens heel blij mee zijn/blij met de aandacht die je krijgt.
In ieder geval heel blij zijn. :D
Penningh
-
SSSStttt......
Zoot komt niet zomaar uit het noorden; hij is diepfries :lol:
Ik had 'm wel begrepen hoor :D
Sebo
-
Zegt de instrument beheerder: Een Selmer Mark VI, die heb ik nog wel op de plank liggen.
Ik weet niet van welk jaar maar volgens mij is hij wel verzilverd .
Moet wel effe naar gekeken worden door een vakman. Breng hem morgen wel bij je langs en als je er op wilt spelen laat ik hem wel nakijken. Ik ben benieuwd.
:lol:
-
Sorry Zoot, kwartje viel even niet.
Penningh
-
Ik wens je veel plezier!
Je hebt een goed instrument in handen.
Ik heb dit weekend een amati erbij gekocht/gekregen voor op straat. De zuiverheid, het uiterlijk zijn allemaal ok. Maar de klank......
Die is zoveel minder. Daar kun je niet tegen oefenen haast.
Goed gereedschap is het halve werk.
-
Gisteren ben ik naar de winkel geweest om wat mondstukken uit te proberen op de Selmer.
Ik denk dat ik toch maar bij mijn vertrouwde Selmer C** mondstuk blijft.
Al geruime tijd speel ik met My Masterpiece rieten in combi met dit mondstuk.
Wat ik wel vreemd vond dat ik wat moeite had met dit riet. :(
Ik heb diverse ingespeelde rieten geprobeert.
Ik hoorde een klein snerpend bijgeluidje.
Toen ik een nieuw Hemke riet plaatste was dit weg.
Vervolgen heb ik mijn mondstuk met Masterpiece riet op de oude toeter gezet en het geluid was er niet.
Wat kan hier de oorzaak van zijn?
Zelf denk ik aan onwennigheid.
Uiteindelijk is iedere sax anders.
Penning
-
Het ene hele mooie mondstuk kan op die ene hele mooie sax een hele mooie combinatie opleveren, maar....dat ene hele mooie mondstuk kan op een andere hele mooie sax helemaal niet zo'n mooie combi zijn. Je moet een werkende combinatie van onderdelen zoeken en die is elke keer weer anders.
-
Verandering in weerstand van je toetert... :?:
-
Ik ben inmiddels overgetapt naar een Vandorenriet V16. zwaarte 3.
Speelt al wat soepeler.
Het zal ook wennen zijn aan het instrument.
Uiteindelijk heb ik ruim 20 jaar voornamelijk op mijn oude toeter gespeeld.
Ik speelde eigenlijk alleen buiten op de Yani. Dus met sinterklaas en kerst.
Ik heb de indruk dat ik op een wat te zwaar riet speel.
Van de week ga ik wat proefsetjes bestellen van de diverse merken en zwaartes.
Het is even zoeken naar de juiste combinatie.
Ik ben overigens nog steeds erg blij met het instrument en het blaast lichter dan mijn ouder toeter.
Penningh