Saxforum
Spelen => Oefenen / Oefenruimtes => Topic started by: mabo1024 on 27 September 2012, 01:14:09
-
Hallo,
Ik heb net een nieuwe bariton sax gekocht, na 10 jaar gestopt te zijn.
Nu ben ik volop aan het oefenen om zo vlug mogelijk terug up to speed te komen.
Mijn oude mondstuk/riet combinatie Selmer SA80-F/Vandoren-3 blijkt wat zwaar te zijn om mee te starten,
alhoewel ik daarmee in de winkel toch wel een redelijke toon kon produceren.
Eens thuisgekomen en ik wat langer begon te spelen, viel het echter wat tegen,
en vond het meegeleverde Yanagisawa 5 mondstuk iets makkelijker en gebruik ik dat tot mijn embouchure
terug wat aangesterkt is.
Ik heb totaal geen probleem met het lage register, en ook niet met de hoogste noten do-fa#, zowel ppp als ff.
Het middenregister en dan vooral fa en sol geeft wat problemen, de noten worden regelmatig een mix
van het lage en het hogere oktaaf en de stemming is ook niet altijd correct.
Ik heb de indruk dat ik onbewust tijdens het spelen mijn mond of lippen wijzig.
Als ik echt goed oplet en bvb met ongewijzigd embouchure eerst van laag naar hoog oktaven speel do-do-do
en vervlolgens naar het middenregister ga, komen de noten er wel goed uit,
maar als ik in een partituur begin te spelen en meer op de muziek dan op de mond en lippenstand let, niet meer.
Ik wil waarschijnlijk te vlug gaan en sla daardoor waarschijnlijk wat basics over.
Heeft iemand tips voor oefeningen die dit probleem oplossen ?
-
Wees welkom!
De combinatie Selmer-F met een 3 drie riet is voor een beginner (ok, ben je niet helemaal, maar zo noem ik het voor het gemak even :lol:) wel meteen vrij zwaar dus dat is nog niet zo gek dat je daar problemen mee hebt. Voor jouw beeld, de meeste beginners beginnen op een Selmer C* mondstuk (de letter geeft dus de zwaarte van het mondstuk aan) met bijvoorbeeld een 2 rietje, lichter qua mondstuk en riet dus. Maar zoals je zelf al bedacht hebt, probeer het eerst eens een paar maanden met dat standaardmondstuk, maar houd wel in je achterhoofd dat dat niet een supermondstuk zal zijn (zijn meestal de mondstukken die bij een sax geleverd worden niet) en dat je toch naar iets van selmer ofzo toe zou willen gaan, al is de keuze voor wat je dan het beste kan kopen ook afhankelijk van de muziekstijl die je wilt gaan spelen.
Maar maak je voorlopig nog maar niet meteen al te druk over je materiaal, leer eerst maar weer wat beter te spelen zodat je ook een beter gevoel hebt voor wat je wilt. Ook is het nemen van les in het begin aan te raden.
-
Lange noten, drieklanken, spiegel, concentratie, overblazen (altissimo oefeningen)
Het moet allemaal weer een automatisme worden, en dat duurt wel weer even
Wie weet is het verstandig om weer eens wat les te nemen.
En ik zou gewoon een lichter riet gebruiken
-
Ondertussen heb ik nog wat verder zitten experimenteren met de stand van de lippen , keel en tong,
en een positie gevonden waarbij het middenregister er goed uitkomt.
Met deze stand komen ook de overtonen er makkelijker uit.
Het luistert wel nauw en ik moet echt opletten, maar ik veronderstel dat het idd met meer oefenen
op lange noten en goede ademsteun wel zal verbeteren.
Ik ga ook eens uitkijken om les te nemen, zodat ik geen slechte gewoontes begin aan te kweken.
Op het internet heb ik ook zitten rondkijken en een hoop methodeboeken en filmpjes gevonden,
en ik zie dat er blijkbaar 2 strekkingen ivm embouchure zijn:
- intoneren dmv de speiren van je gezicht en lippen, zoals beschreven door Larry Teal
- meer mondstuk innemen, totaal geen druk op het riet en tooncontrole - intoneren met keel en tong
zoals beschreven door Joe Allard.
Er wordt ook aangeraden om als opwarmer en goede intonatie te bevorderen,
om enkel met het mondstuk toonladders te spelen.
Het geluid lijkt nergens op, maar het zou enorm goed zijn om je embouchure
op te bouwen en een betere intonering te bekomen omdat je de toon dan zelf
bepaald door de stand van je lippen, tong, keel ...
en je dan echt goed moet luisteren om de juiste noten eruit te halen.
Zijn er hier nog mensen die dat doen ?
Groetjes,
Marc
-
Ach, maak je jezelf de eerste jaar nog maar niet te druk om intonatie en ga gewoon lekker blazen en je embouchure opbouwen. Je kan natuurlijk wel wat spelen met hoeveel mondstuk je in je mond neemt omdat dat ook uitmaakt voor de controle van je riet en het ongewenst piepen enzo.
-
Er wordt ook aangeraden om als opwarmer en goede intonatie te bevorderen,
om enkel met het mondstuk toonladders te spelen.
Het geluid lijkt nergens op, maar het zou enorm goed zijn om je embouchure
op te bouwen en een betere intonering te bekomen omdat je de toon dan zelf
bepaald door de stand van je lippen, tong, keel ...
en je dan echt goed moet luisteren om de juiste noten eruit te halen.
Zijn er hier nog mensen die dat doen ?
yep :P
wil je doof :-D
of :idea: gebruik deze: http://http://www.jazzlab.com/en/silencer/
op youtube staan filmpjes:
[youtube:2bdattvr]g74t3kpxT54[/youtube:2bdattvr]
-
Ach, maak je jezelf de eerste jaar nog maar niet te druk om intonatie en ga gewoon lekker blazen en je embouchure opbouwen. Je kan natuurlijk wel wat spelen met hoeveel mondstuk je in je mond neemt omdat dat ook uitmaakt voor de controle van je riet en het ongewenst piepen enzo.
goh, ik kan het niet beter stellen . . .
-
Ondertussen gaat het al stukken beter.
Geen idee wat ik beter/anders doe, waarschijnlijk de spieren,
ademhaling en dergelijke die terug in de plooi vallen
en het rietje dat wat soepeler geworden is.
Ik heb ondertussen een ff gehoord om lessen te nemen.
Het muziekatelier in de gemeente blijkt afgeschafd te zijn,
en ik wordt verwezen naar het Deeltijds kunstonderwijs.
Ik heb echter geen zin om naast de saxofoonlessen ook nog
een hoop andere vakken zoals kunstgeschiedenis en dergelijke te volgen,
en ook niet om ingangsexamens, publieke examens en dergelijke te gaan doen.
Ik heb vroeger lang genoeg op school gezeten en moet op het werk
regelmatig certificatie examens doen.
Muziek moet voor mij ontspanning blijven en geen schoolse toestand.
Dat wordt nog wat verder rondkijken dus.
-
Na het lezen van de topic stemming, denk ik dat ik nog een andere reden gevonden heb
waarom het beter gaat, vooral met de stemming in het middenregister dan.
Invisible maakte daar een opmerking dat je best met een ontspannen embouchure een lage noot speelt,
en dan vervolgens met dezelfde ontspannen embouchure hogere noten gaat spelen.
In feite heb ik op deze manier veel zitten oefenen met oktaven te spelen,
en er enorm op te letten om daarbij mijn embouchure identiek te houden in plaats van
met je lippen te gaan knijpen.
In het begin was dat een probleem, maar eens ik doorhad dat je tegelijk ook moet zorgen
voor een goede ademsteun vanuit het middenrif (buikademhaling) begon alles
veel vlotter te verlopen.
Ik moet er wel nog bewust op letten, anders gaan mijn lippen (en de stemming) weer alle kanten uit.
-
Na het lezen van de topic stemming, denk ik dat ik nog een andere reden gevonden heb
waarom het beter gaat, vooral met de stemming in het middenregister dan.
Invisible maakte daar een opmerking dat je best met een ontspannen embouchure een lage noot speelt,
en dan vervolgens met dezelfde ontspannen embouchure hogere noten gaat spelen.
Ja inderdaad, dat heb ik al eens vaker op dit forum verkondigd :lol: Ik heb ook al vaker de DA oefening aangehaald, oftewel met een lage D beginnen, dan (midden)A > (midden)D -> (hoge)A -> (hoge)D en dan weer via al die noten terug onder één adem waarbij je probeert per noot twee seconden aan te houden (wat heel lang lijkt, maar wat wel een tijdsduur is die je op één adem zou moeten kunnen spelen) en concentreer er op dat je bij elke verandering je embouchure het zelfde houd. In een tijdspanne van een jaar bouw je de snelheid steeds wat op totdat je ze snel achter elkaar speelt en je doet deze oefening in dat jaar consequent de eerste vijf minuten dat je speelt. Vooral bij het hele loopje genoeg lucht houden vraagt een goede ademsteun, maar ook een goede dosering van je lucht. Hiermee train je het onderbewust ontspannen blijven spelen in het hoog.
Daarnaast moet je altijd nog wel wat intoneren hier en daar, maar als je geen constant embouchure kan houden veranderd hoe je moet intoneren ook steeds. Een veel ingetrapte valkuil is dat er bij een opgaand loopje steeds hoger geïntoneerd wordt en een neergaand loopje steeds lager. Het in je hoofd weten op welke toon je uitkomt en die toon ook horen klinken kan hierbij al heel veel schelen. Ook je zorgen maken of een komende hoge noot er wel uit gaat komen maakt dat je juist meer gaat knijpen, dus de toon omhoog duwt en deze er juist minder makkelijk uitkomt omdat je riet minder vrij kan trillen. Het zelfde geld voor de hele lage noten, die zijn voor beginners ook een ramp en juist dan gaan ze meer knijpen omdat dat onbewust het blazen makkelijker zou maken terwijl juist voor laag alles zo los mogelijk moet zijn.
Ik trap er zelf ook nog vaak genoeg in hoor, ben nu bezig met het instuderen van een solopartij bij een orkeststuk waarbij ik op de tenor steeds een hoge D hebt waarbij ik dan overgebonden kom van bijvoorbeeld een hoge Bb. Ik zat steeds maar te zoeken of ik omhoog of juist omlaag moest intoneren omdat het met het orkest niet helemaal zuiver klonk (waarbij het niet helemaal zuiver zijn van het orkest ook mee speelt natuurlijk). Thuis het stemapparaat er bij en het bleek dat ik gewoon al snel tijdens het spelen de D te hoog intoneerde en die juist gewoon helemaal neutraal moest houden wat in eerste instantie tegen mijn gevoel inging, maar naar een aantal keer daar op te letten nu automatisch gaat.