Saxforum
Spelen => Techniek => Topic started by: Em on 27 January 2013, 20:25:23
-
Valt me de laatste tijd op: als ik gewoon repeteer of een staand optreden heb, kan ik heel lang met mijn mondstukplakker doen, heb ik een lopend optreden of een showrepetitie, dan moet ik om de haverklap mijn mondstukplakkers verwisselen want dan is ie aangevreten zeg maar. Wat zou ik dan verkeerd doen, of speel ik dan op een of andere manier te gespannen ofzo?? Het lijkt wel of ik dan op een of andere manier te veel moeite moet doen om de goeie embouchure te moeten houden. Hebben jullie eventueel tips daarvoor (buiten een familiepakket mondstukplakkers te gaan bestellen :wink: ).
-
Door het lopen beweeg je je saxofoon en op de plaats waar je het mondstuk aan de bovenkant fixeert met je tanden schavielt de mondplakker in kleine stukjes.
Het meest simpele is om het mondstuk niet of met minder druk met je tanden te fixeren, het kan, maar je moet er wel een half jaartje op oefenen.
Andere mogelijkheden:
verminder de schokken bij het lopen en gebruik je armen als schokdemper.
Mischien kan je een bitje vinden dat je kan gebruiken om je boventanden op het mondstuk te zetten.
plak wat kauwgum over de mondplakker.
Je kan natuurlijk ook de mondplakker weghalen en de slijtage aan het mondstuk accepteren.
Een kennis van me gebruikt geen mondplakker maar heeft een groef in de bovenkant van zijn mondstuk gezaagd waar hij zijn boventanden in zet.
(raad ik zelf niet aan, maar is wel mogelijk)
-
Liever de plakker dan je tanden zij mijn tante de tandarts....
:lol: Maar het blijft lastig, rondlopen met een sax.
-
Ik vind het rondlopen met een saxofoon in je mond sowieso enorm knap. Geldt ook voor een clarifoon, sorry, -net
Enkele decenia geleden heb ik dat ook gedaan bij de harmonie waarbij ik nog steeds speel.
Tot ik mis stapte en mij dit, behoudens een hoop pijn aan mijn enkel ook een kroon op beide voortanden opleverde.
Accuut heb ik toen besloten dat mij dit geen tweede keer zou gebeuren.
Op de daarop volgende jaarvergadering hebben de leden bijna unaniem besloten dat er hooguit nog staand gespeeld
werd en dat er niet meer spelend gelopend werd.
Er is nog wel een groepje(in het koper) dat met enige regelmaat het lopend spelen aan de orde stelt maar zij blijven een kleine minderheid.
Penningh