Saxforum
Tech Room => Technische vragen/problemen en Onderhoud => Topic started by: Peter Smolders on 25 May 2013, 17:06:53
-
Vanmorgen kocht ik op een rommelmarkt van een muziekvereniging voor een zacht prijsje een "Toneking Amati Kraslice" tenorsax met het merkje "JK Best in the World" Serienummer 22543 en "H", Made in Czechoslovakia. Hij heeft "roled toneholes" en de orginele koffer. Op zijn minst moeten een paar polsters vervangen worden en ook heeft een van de assen een flinke stoot gekregen waardoor een paar kleppen niet goed werken. Verder ziet de sax er goed uit en voor die paar tientjes kon ik hem niet laten liggen. Graag wil ik hem laten opknappen en mijn vraag is; waar kan ik dat het beste laten doen en is het de moeite waard?
[verwijderd door de beheerder]
-
als je `m voor eigen gebruik wil hebben dan is `t zeer zeker de moeite waard... wil je er winst op maken dan word de kans al kleiner (afhankelijk wat je er voor hebt betaald uiteraard) maar in goede staat gaan ze voor rond de 600 euro de deur uit...
ik heb er zelf ook een en ik ben er erg tevreden mee, mooie klank robuust gebouwd en een "speciale"G# triller klep en een hoge D# triller klep ..
-
In één woord: NEE!!!
-
Het is inderdaad totaal niet de moeite waard. Dit soort instrumenten zijn vaak van slechte kwaliteit. Dan bedoel ik niet alleen de legering van het metaal en de afwerking maar ook de intonatie enz., er zijn heel veel factoren wat bepaald wat een goede sax is of niet. En met goed bedoel ik niet een professioneel instrument, maar een beginners sax die een goede intonatie heeft en zich makkelijk laat bespelen (goede bediening). Dit alles heeft natuurlijk ook weer te maken met de afwerking van de sax van de juiste plaatsten van de toongaten en polsters. Alleen zulke saxofoons zijn in mijn ogen het waard om te reviseren. Waarom niet een in mijn ogen slechte saxofoon? Simpelweg omdat ze het niet waard zijn. Vaak zijn de revisiekosten hoger om het goed te laten bespelen dan de waarde van de saxofoon. Dat is dus een zeer slechte investering, daarnaast denk ik ook niet dat de goede saxofoon reparateurs dit soort saxofoons aannemen. Maarja, je weet maar nooit. Als je veel emotionele waarde hecht aan die saxofoon omdat je hem hebt gekregen van een dierbare dan snap ik het nog wel om het weer te laten opknappen.
Nou bedoel ik bovenstaande echt voor slechte saxofoons. Ik weet dat sommige op een Amati sax spelen al heb ik daar zelf geen ervaring mee. Nou heeft een saxofoon met roled tone holes blijkbaar wel extra revisiekosten.
Niet om alle saxofoons af te branden die uit een bepaalde land komen.. Ik heb wel een voorkeur van bepaalde saxofoon merken omdat die het in mijn ogen wel bewijzen om kwaliteit te leveren. Ik speel daarom ook om veel redenen nu op Franse, Japanse en Taiwanese saxofoons.
Laatst een tenor gekocht (beginners sax) voor € 500,-. Daarvan sluit alles nog heel goed en die saxofoon is eigenlijk praktisch nieuw, blauwe maandag op gespeeld. Ook op internet vind je Yamaha's (YTS 250 bv.) voor rond de 600 a 700 euro. Soms moet je even geluk hebben en geduld. Het beste is natuurlijk huren bij een saxofoonwinkel daar kan je meerdere uit proberen en meestal na een half jaar de huur van het aankoopbedrag van de sax eraf trekken. Maar nogmaals heb totaal geen ervaring met een Amati...
-
je moet je wel even beter informeren voordat je een zo volmondig antwoord neerzet.
ik zal `t even uitleggen;
Julius keilwerth is begonnen met leren voor instrumenten maker voor de Kohlert fabriek in Graslitz (tsjechoslowakije). Na enkele jaren heeft hij met zijn broer (Max) een eigen fabriekje opgesteld in Graslitz.. dit was rond 1925/1926. ze maakten toen voornamelijk saxofoons voor Adler en Hüller. Keilwerth werd een van de grootste europese saxofoonmakers rond het begin van de 2e wereldoorlog met toen ong. 150 werknemers. Na de 2e wereldoorlog is het bedrijf verhuist naar hun huidige "hoofdkwartier" : Nauheim Duitsland. in 1948 werd de oude fabriek van Keilwerth deel van het Tjechische Amati collectief. zo hebben zo ook de naam Toneking overgekocht van Keilwerth of eigenlijk, ze hebben gebruiksrecht verkregen.
De Amati ToneKing saxofoons (zoals hierboven) zijn nog voornamelijk gemaakt van oude Keilwerth body's vandaar de stempel van Keilwerth: JGK best in the world dus ook de serienummers komen nog aardig overeen met de oudere Keilwerth saxofoons... ook hebben ze dezelfde gereedschappen en machines gebruikt voor deze instrumenten. waarschijnlijk hebben ze alleen voor de hals een andere productiemethode gebruikt dan Keilwerth.
dus je hebt hier een Amati Toneking serie III die waarschijnlijk ergens rond 1956 is gemaakt. en vrijwel identiek is als een Keilwerth uit die tijd.
de overeenkomsten/verschillen
Keilwerth Amati
Engraved "JGK Best in theWorld"
Rolled tone holes
Altissimo F# key
Microtuner neck No microtuner
Keilwerth serial # MAY have JK serial #
G# trill key MAY have G# trill key
en zo kunnen ze klinken: https://soundcloud.com/koen-bidlot/coursera-assignment-1
-
Oké, wat leuk om te lezen. Dat wist ik helemaal niet. Zo te laten klinken vind ik niet echt objectief want dat ligt puur aan de bespeler zelf wat hij/zij uit een toeter haalt :) .
Dus wat ik begrijp uit is het dan zeker waard om deze sax op te laten knappen? Heb je misschien een site waar meer informatie over Amati zelf te lezen is met hun geproduceerde saxofoons? Vind je deze type alleen het waard of ook meerdere? Dat een bedrijf veel werknemers heeft zegt niet over de kwaliteit vind ik. Belangrijker is om de kwaliteit en prijs verhouding te bedenken. Vind je deze saxofoons zijn beter dan de beginnersklasse van o.a. Selmer Bundy, Yamaha, Jupiter en huismerken van de saxofoonwinkels?
-
Nee, nee en nog eens nee. Gewoon een droogboeketje in zetten en verder niets meer aan doen. Er bestaan geen goede amati's. Iedereen die anders beweert mankeert iets aan zijn oren of houd iemand te vriend.
-
Ik zie nu dat Saxpics.com aandacht besteedde aan Amati.
Wat links:
http://www.saxpics.com/the_gallery/Keilwerth/misc/info/misc/toneking.pdf
http://www.saxpics.com/?v=mod&modID=75#sub1
Ben benieuwd wat andere mensen van deze stelling vinden. Reviseren of niet...
-
nee aantal werknemers is niet relevant maar geeft wel aan hoe groot ze toen al waren...
maar Amati maakt nog steeds instrumenten, zeker niet slecht maar ook zeker niet goed, als de post in het begin over een nieuwe amati ging had ik het ook afgeraden http://www.amati.cz/en/. ik heb deze verkozen boven een yamaha tenor ik heb begin dit jaar mijn eigen Amati weer `s een flinke beurt laten geven en toen heb ik een maandje een Jupiter leensax gehad.. ook niet slecht maar dan heb ik toch liever de Amati.. Selmer Bundy heb ik nooit gehad. Nu ik er overe denk vind ik de Jupiters wel ongeveer gelijk aan klasse als een nieuwe Amati.
maar n Tone King is dan ook geen beginnersklasse instrument..
en Pieter houd uw mening voor u als u neet weet waar u het over heeft, of laat anders blijken dat u weet waarover u praat en plaats objectieve info al dan niet aangevuld met een persoonlijke mening. Aan zulke reacties heeft Peter en toekomstige lezers van dit onderwerp helemaal niets.
-
Ik zie nu dat Saxpics.com aandacht besteedde aan Amati.
Wat links:
http://www.saxpics.com/the_gallery/Keilwerth/misc/info/misc/toneking.pdf
http://www.saxpics.com/?v=mod&modID=75#sub1
Ben benieuwd wat andere mensen van deze stelling vinden. Reviseren of niet...
ligt eraan waar het voor gebruikt gaat worden... en wat hij er voor heeft betaalt.. als je `m voor echt `n prikkie hebt gekocht zeg 100 euro dan nog 400 euro revisie (gemiddeld genomen) dan kan je met geluk nog 100 euro winst maken. Maar als je zelf een fijne vintage sax wil tjah, dan is het een investering in je eigen speelplezier... en voor de kosten van een revisie heb je geen sax van gelijkwaardige kwaliteit
-
Ik heb er 80 euro voor betaald en (dank je, Koen88) ik zal ervoor zorgen dat hij weer helemaal in orde komt. Ik hou hem voor mezelf en wanneer ik ooit een jonge saxofonist ontmoet die er mee uit de voeten kan (ik ben 62) mag hij/zij hem hebben.
-
Dat is een hele mooie gedachte.
-
Dat is een hele mooie gedachte.
helemaal mee eens.
-
Peter,
allereerst gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst! ;)
Maar heren, wat een felheid hier tegen Amati ( op enkele na ) zeg.
Waarom?
Laat ik nu toevallig ook even een verhaal hierover vertellen en dan niet over een amati. ( het begin dan )
ik was met mijn band bezig met the clash of the coverbands en zaten in de landelijke finale ronde in 013 te Tilburg. Tijdens de generale repetitie vergat ik tijdens het opbergen van mijn mkvI alt de koffer dicht te ritsen. Ik pas dus de koffer op gooi de band over mijn schouders en hoppa......sax op de loer. Aansluiting met de nek compleet naar de maan en spelen kon ik wel vergeten op die sax.
Gelukkig waren er meerdere bands die daar speelden incl blazersectie en iemand wilde zijn alt wel even lenen. Die alt was een yamaha studie. KLonk prima, maar ik moest ook een solo spelen dus het moest maar. Veel keuze had ik niet.
Echter tijdens het optreden kon ik die yamaha niet lenen omdat die persoon zelf moest spelen.
Andere optie was de alt van de bassist lenen die hij net op ebay had gekocht voor €250. Merk weet ik niet meer. Het was een italiaans merk in ieder geval.
Optreden ging prima alhoewel ik liever mijn eigen sax wilde gebruiken.
Wat mij het meeste opviel in dit verhaal was dat beide saxen ( yamaha en goedkope italiaan ) niet eens zoveel onder deden voor mijn selmer mkVI. En dan heb ik het niet over de apllicatuur maar de sound. Want de sound....die maak je echt zelf.
En zo is het met een Amati niet anders. JIJ bepaald de sound. En zelf heb ik een tenor Amati deluxe uit 1965, gekocht op marktplaats voor € 150 en 3 jaar geleden laten reviseren bij Remy in Almere en sindsdien nooit problemen gehad. En ja, ik heb regelmatig gigs, oefen thuis ca. 3 uur per dag.
Met 4 graden boven nul werkt het ook nog heel erg goed ( behalve de stemming is dan wat lastig )
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=uU4xwG6eNsU#!
Tuurlijk wil ik ook een fijne MkVI of b.v. een oude amerikaan, maar voorlopig is dit prima.
Het is maar net wat je ermee wil. Zelf ben ik begonnen op een hohner president alt en dat ben was werkelijk een drama , maar die heb ik toch meer dan 15 jaar gehouden. Je leert omgaan met de mindere kanten van het instrument.
Dus, nee, ik begrijp niet waarom mensen uit hun volle hart zeggen dat die Amati's bagger zijn.
Het zijn wat mij betreft iets betere studiesaxen met een prima geluid.
Dus naar mijn idee heb je het hier wel over een koopje en heb je een instrument met een verleden gekocht en geen nieuwe toeter ( pro instrumenten vanuit thailand en china niet te versmaden ).
succes met je keuze!
-
Wat ik zo lees op het aloude web is dat de tonekings niet echt slechte saxen zijn...
Breng hem naar Remy en laat hem lekker verwennen zou ik zeggen.
-
Hou eens op met dat geneuzel over slechte legering (bericht 3).
Het goedkoopste messing bestaat uit een samenstelling waar het meeste vraag naar is: het gewone handelsmessing. Daar worden zo'n beetje alle saxen van vervaardigd.
-
Dacht eigenlijk dat er verschillende legeringen werden gebruikt maar blijkbaar is dit niet zo als jij zegt geloof ik het wel.
Heb ooit eens gewerkt met messing van een horloge maker, dit liet zich echt anders verspanen.
-
Klopt Daan.
In "hard" messing zit wat meer lood (denk ik) dan in het plaat-messing wat nog bewerkt (vervormd) moet worden (toongaten trekken, beker forceren etc).
Dank voor de terechtwijzing ;) :) :D
-
Belangrijker lijkt mij de vraag "waar zijn de stangen van gemaakt"
Als die te zacht zijn lijkt het mij vrij lastig om een sax sluitend te houden...
-
Oude Amati's zou ik niet zomaar vergelijken met die amati's 21 en 23 in elk geval. De 21, 22, en 23 zijn de Amati's waar zoveel negatiefs over bekend is.
Ik heb een amati 21 als reserve/kroegtoeter, en er zitten inderdaad paaltjes op die niet recht zitten tov een stangetje.
Applicatuur is lawaaiig, maar eigenlijk ook niet stil te krijgen. Je ziet veel sporen van soldeerpasta etc onder de lak wat je bij menig chinese sax tegenwoordig volgens mij nieteens ziet. Als ik de hals erop zet voel ik dat het asje van het octaafmechaniek erg uitsteekt en best scherp is.
Als je een asje uit een bus trekt voel je een soort van ruwheid. Dat komt de soepelheid niet ten goede.
De afwerking is dus inderdaad vrij grof op die wat nieuwere. Ze niet niet met liefde gemaakt. De zuiverheid is volgens mij prima, ondanks alles.
-
De sax weegt bijna 3,5 kilo en komt zeer solide en degelijk over. Waarschijnlijk heeft de vorige eigenaar ermee ergens tegenaan gestoten waardoor een pilaartje was verbogen zodat een as scheef stond en een paar kleppen niet werkten. Geheel tegen alle regels in (sorry, zo zit ik nou eenmaal in elkaar) heb ik het pilaartje met een beschermde tang gewoon weer teruggebogen en als door een wonder werken alle kleppen weer soepel en sluiten ze weer goed. Eén veertje is gebroken maar dat heb ik tijdelijk met een elastiekje opgelost. Drie polsters heb ik (ook weer voor tijdelijk) provisorisch gerepareerd en voila! ik krijg er een volle toonladder uit. In ieder geval weet ik nu dat hij niet zal eindigen aan het plafond van een bruine kroeg of met een droogboeketje erin. Voor 8 tientjes een redelijke opknapper met op zijn minst genen van Keilwerth. Ik ben blij met alle commentaren, de negatieve incluis, want die lokten op hun beurt weer positieve uit en een boel informatie!
-
Belangrijker lijkt mij de vraag "waar zijn de stangen van gemaakt"
Als die te zacht zijn lijkt het mij vrij lastig om een sax sluitend te houden...
De appl. van The Martin´s is zachter dan van bijv. die van Selmer. Zonder overigens iets negatiefs te willen zeggen over The Martin Alto´s en Tenor´s. Maar..., heeft u problemen met sluitend houden van uw instrument?
-
Niet met mijn huidige saxen (beide Martin)
Wel ooit met een Vito altje (Yamaha look-a-like)
-
Franse degelijkheid met Amerikaans geluid, mijn eerste tenor was ook een toneking (zie avatar) en dat was een super sax qua sound.
Maar een drama qua intonatie en weersgevoeligheid.
Ik had de mijne op de kop getikt voor 90,- laten reviseren voor 450 en bij de inruil op mijn sop 550 teruggekregen, dan weet je ook wat hij doet bij inruil.
-
Was jouw Toneking van voor of na 1955? Inmiddels heb ik begrepen dat ik met het serienummer (22548 = 1953 of 1954) nét aan de goede kant zit. Er is absoluut geen enkele speling in de applicatuur te ontdekken maar van de weersgevoeligheid weet ik uiteraard nog niets. Ook al is hij bijna net zo oud als ik; hij is in een veel betere conditie al moeten er nieuwe polsters op. Dank je voor je bijdrage.
-
1953 volgens mij, helaas heb ik hem niet meer!
Dan had ik het even na kunnen kijken
-
Na de val van het ijzeren gordijn zijn de Tjechische toeters vooruit gegaan.
-
http://www.julius-keilwerth.com/en/saga/our-history
Na 39 waren het al geen Tsjechen meer, als het goed is staat er ook op de body: "made in germany"
Dat is sowieso een punt waar je een keilwerth aan kan herkennen, volgens mij onder het serie nummer!
De tonekings hadden al rolled toneholes
-
Richard Keilwerth (fam. van Julius) zat achter het gordijn.
-
Zo goed ken ik de famillie nou ook weer niet, maar wat ik wel weet is dat er nog steeds famillieleden in het bedrijf rondhobbelen ondanks dat buffet eigenaar is
http://youtu.be/SnwVTa7c_Xo
Ze hebben eigen youtube kanaal, best mooi om te zien wat ze tegenwoordig maken zoals de liebman sopraan en de SX90R shadow, die zou ik ook nog wel een keer willen proberen
-
Met de duitse capitulatie werd europa herverdeeld. Richard Keilwerth kwam in het oostblok terecht.
Wat is er speciaal aan de Shadow?
Ik heb een SX90R goudlak tsx uit 1996 (dacht ik).
Als u in de Zaanstreek..................
-
voor de klank maakt de finish niks uit maar die shadow is zo ongelofelijk mooi met gravure.
En als hij dan qua klank ook nog zou bevallen zou ik het zeker de moeite waard vinden om er één te overwegen.
Ik heb nu ook een SX90 sopraan uit 89 en dat is ook een fantastisch instrument