Saxforum
Saxofoon => Overige vragen => Topic started by: johanj on 28 September 2014, 21:25:45
-
Naast de tijdlijn voor de saxofoon is het wel aardig om foto's van de oudste sax hier te posten.
Ik zet in op 1899: Een Coeusnon tenor
(http://sax.jonker.co/images/stories/P1080964.jpg)
(http://sax.jonker.co/images/stories/P1080971.jpg)
-
Mooi exemplaar, een conservatoire i?
Zonder automatische oktaafklep, Cis Gis mechanisme en hoge stemming.
Hoe speelt ie?
Ik heb wel eens op een Couesnon conservatoire ii gespeeld, een hele mooie klank, helaas waren de omgefelsde randen van de toongaten te ver heen.
Mijn oudste saxofoons komen uit 1927, een Buescher C-mel en een Couturier tenor.
-
Geen andere aanduiding dan Couesnon.
Inderdaad twee octaafkleppen.
De Gis klep wordt direct aangestuurd.
Geen koppeling tussen Fis en Bes?
Wat bedoel je met Cis Gis mechanisme?
En van lage B tot hoge E.
Hij speelt (nog) niet. Er mist een klep.
Maar inmiddels heb ik reservekleppen, dus hij/zij staat weer op de wachtlijst.
-
Cis Gis mechanisme is de koppeling tussen de lage Cis en de Gis. Op deze saxofoon zijn ze niet gekoppeld.
-
Hier is de bijpassende alt
http://www.ebay.de/itm/altes-Saxophon-Dachbodenfund-Erbschaft-/231422647157?pt=Antike_Musikinstrumente&hash=item35e1dd5b75
8) 8) 8)
-
Ik ben nu een Evette alt aan het restaureren met 20 kleppen, qua ontwerp goed te vergelijken met de Couesnon, maar dan uit 1924.
Door een verkeerde afstelling van de Es klep is er waarschijnlijk heel weinig op gespeeld.
De benodigde polsters zijn 3,0 mm mogelijk 2,8 mm dik.
Ik heb nog geen idee over de stemming, in 1924 zou dat al behoorlijk laag kunnen zijn.
Welke dikte polsters heb je gebruikt op de Couesnon?
8) 8) 8)
-
De exacte dikte moet ik een keer nameten. Ik heb zelf neopreen polsters gemaakt. Dat zal ook in de ordegrootte van 3mm zijn.
Ik heb overigens ook een Henri Dolnet uit de jaren 20 met vrij dunne polsters. Iets van 3.8.
-
3,8 mm? t Is maar wat je dun noemt.
-
3,6-3,8 mm ben ik vaak tegen gekomen op voor oorlogse Duitse saxofoons. Meestal met metalen ringen. In die tijd maakten de meeste ateliers nog hun eigen polsters. De ringen zijn waarschijnlijk gemaakt met het zelfde gereedschap als waarmee de toongaten zijn getrokken.
Gelukkig kan ik mijn houten polsters voor alle maten geschikt maken.
Pas na de tweede wereldoorlog is de standaardisatie naar 4-4,2 mm in Europa serieus begonnen.
De tegenreactie naar harder vilt schat ik in op na 1970.
Eigenlijk zijn er in de geschiedenis van de saxofoon polster weinig harde jaartallen te vinden, behalve een paar patenten, waarvan de meeste nooit wat geworden zijn. Toch zijn het de polsters die de grote toongaten van de saxofoon mogelijk hebben gemaakt.
8) 8) 8)
-
3,8 mm? t Is maar wat je dun noemt.
In ieder geval niet een dikte die in het standaard assortiment van mijn leveranciers zit.
-
Om ze te onderscheiden van de huidige standaard van 4,2 mm worden 4,0 mm dikke pads vaak "thin" genoemd.
Dus 3,8 mm is erg dun vergeleken met de huidige norm, maar dik vergeleken met een saxofoon van Adolphe.
Het gaat om de referentie.
8) 8) 8)
-
Arno Bornkamp. Die heeft een Adolphe Sax baritonsax uit 1856 als ik me niet vergis.
Over polsterdiktes: die ga ik opmeten en laat mijn bevindingen weten
-
Arno Bornkamp. Die heeft een Adolphe Sax baritonsax uit 1856 als ik me niet vergis.
Andreas van Zoelen heeft ook hele collectie saxen en andere sax gerelateerde "oudheden" ... opnames e.d als je de kans krijgt daar eens een lezing ofozo van bij te wonen.............. DOEN! ( http://www.vanzoelen.eu/ ) en wat te denken van ( http://www.leovanoostrom.com/nl/Boek.html ) Leo van Oostrom
-
In van Zoelens boek over de geschiedenis van de klassieke saxofoon in Nederland staat een ontmoeting beschreven van Adolphe Sax met Willem ii.
Aangezien Willem ii een bekend liefhebber van kunst heeft was, is het mogelijk dat hier voor het eerst de saxofoon in Nederland op de agenda stond. Helaas zijn er geen notulen bekend over de dikte van de gebruikte polsters.
Een saxofoon uit 1856 is in ieder geval vroeg genoeg.
De meeste meldingen over de dikte van de polsters van Adolphe vergelijken ze met klarinetpolsters.
8) 8) 8)
-
Om ze te onderscheiden van de huidige standaard van 4,2 mm worden 4,0 mm dikke pads vaak "thin" genoemd.
Dus 3,8 mm is erg dun vergeleken met de huidige norm, maar dik vergeleken met een saxofoon van Adolphe.
Het gaat om de referentie.
8) 8) 8)
Zijn ook mijn bevindingen na metingen.
De polsters in de oude Adolphe Sax Bari hadden geen kartonnen schijfje. De kleppen hadden ook nauwelijks een opstaand randje. Het vilt van de oude polsters was buitengewoon zacht. Op het watten-achtige af.
-
Was het leer dichtgenaaid of dichtgeplakt?
Ik heb in een Pierret (2.8 mm polsters) hetzelfde wat-achtige materiaal gevonden.
Het leer was dichtgenaaid, geen karton.
Deze hadden een messing ring en een laagje PE tussen leer en vilt.
Duidelijk van na de tweede wereldoorlog.
Wel prima polsters.
Als voorbeeld van hoe het niet hoort staat er op de site van Hampe een Adolphe Sax met veel te dikke polsters.
Ik denk niet door Hampe gepolsterd.
http://www.berkelmuziek.nl/contents/nl/d16_saxofoons.html
8) 8) 8)
-
Was het leer dichtgenaaid of dichtgeplakt?
Genaaid met hele fijne festonsteekjes en een paar steekjes in het midden van de polster, tegen het buzzen.
-
Lijkt mij twintig minuten werk per polster
-
Lijkt mij twintig minuten werk per polster
Materiaal was toen nog duurder dan arbeid. :)