Yep!
Ik denk trouwens dat als je naar de geschiedenis kijkt wij in Europa redelijk vooringenomen reageren: we lijken er al op voorhand vanuit te gaan dat het product dat wij maken (en een goede naam heeft opgebouwd) zo goed is dat namaak vrijwel onmogelijk is.
Maar degene die de markt moet penetreren zal wel kwaliteit moeten leveren om een positie te verwerven en blijkt vaak een goed (zo niet beter!) alternatief.
Immers: het is toch Yamaha en Yanagisawa ook gelukt om een merk neer te zetten naast Amerikanen en Selmer?!
Daar ben ik het helemaal mee eens. En om het hele autoverhaal nogmaals met dat van de chinese sax te vergelijken (ja tis dwangmatig sorry ik ga morgen naar de psycholoog): Bij auto's is het inmiddels (na enkele decennia) zo dat in het verre oosten betere auto's worden gefabriceerd, tenminste als betrouwbaarheid het belangrijkste argument is (en dit is geen mening maar een feit). Toch blijven Europese wagens duurder en geliefder, met argumenten als uitstraling en charme als belangrijkste wapenfeiten.
Dezelfde ontwikkeling die twintig, dertig jaar geleden bij auto's speelde doet zich nu ook voor op saxgebied: Eerst wordt er nog een hoop troep geproduceerd maar we zien steeds meer echt goede instrumenten (met Japan als eenzame koploper) die zich kunnen meten met hun Europese equivalenten voor de helft van de prijs. Geef me één goede reden waarom een Fransman beter in staat zou zijn een goede sax te bouwen dan een Chinees... Het enige feit is dat de Fransman per uur meer betaald krijgt, zou dat misschien doorberekend worden aan de klant (een wilde gok :wink: )?
Iedereen die zich erin verdiept heeft weet: Prijs is een marketinginstrument! Onderzoek wijst uit dat een hoge prijs voor 99% van de mensen een indicatie van kwaliteit is. Of die kwaliteit ook altijd aanwezig is valt ten zeerste te betwisten. Ik geef toe, goedkoop is in veel gevallen duurkoop maar er is ook nog zoiets als een gulden middenweg. En ook ik ben niet ongevoelig voor de charmes van vintage en authentiek. Maar ik realiseer me wel dat dit voor een groot deel tussen de oren zit.
Kern van dit verhaal? Ik laat me tot Japanner naturaliseren en verander mijn naam in Shigeru.
Hai!
