Onderstaand staat het testreport van de Black Nickle Bariton die ik van het weekend testte in de studio. Voor een volledige versie met afbeeldingen en opmaak kan je op de volgende link klikken: http://http://www.system54.com/testreports/sys54-b-blacknickle-gold.htmlEven voorstellen
Jelle Verhoeks is toetsenist en saxofonist bij Mark & the Spies. Deze beatformatie uit ’s lands kleinste provincie oogstte in 2007 lof binnen de internationale sixties scene met hun titelloze debuutalbum. Ook in eigen land bleef de release niet onopgemerkt; de band kon rekenen op het enthousiasme van de media, dat zich uitte in goede recensies en optredens voor radio en televisie.
De test
“Voor de opnames van onze tweede langspeler voorzagen de mensen van System ’54 mij van een Black Nickle bariton. Om maar gelijk te beginnen met de eerste indruk: smaken verschillen, maar ik vind deze finish (subtiel zilverzwart met goudgelakte applicatuur) best stoer. Met de mooie gravure is de sax net ‘over the top’, maar ik hou daar wel van. Gewoon helemaal goudgelakt is ook zo saai…
Na de eerste toonladder was ik aardig onder de indruk. De ergonomie van het instrument is uitstekend en de sax spreekt over het hele bereik goed aan. Daarnaast werd ik prettig verrast door het meegeleverde mondstuk. Vaak zijn dit plastic dingen waar je niet erg gelukkig van wordt, maar deze bek gaf net dat beetje venijn dat ik zocht. Het is natuurlijk geen Link of Selmer, but it does the job.
Vervolgens de echte test: ik was benieuwd hoe de sax zich zou houden in de studio. De ‘Atomic Sound Farm’ van de legendarische EJ Kloosterboer is tot de nok toe volgestouwd met vintage recorders, compressors, versterkers, en instrumentarium. Hier geen digitale trukendoos, dus eventuele beperkingen van de muzikant komen snel aan het licht. Wat je in zo’n situatie ieder geval niet kunt gebruiken, is een instrument dat je in de steek laat
Tussen al die muf ruikende voorwerpen leek de hagelnieuwe System ’54 aanvankelijk een vreemde eend in de bijt te zijn. Het plan was om een paar horn stabs op twee van de songs te versterken met de bariton. Na wat geëxperimenteer met een Neumann U-87 bleek een Shure Unidyne de juiste microfoon voor de klus te zijn. Ik vind spontaniteit en eenvoud belangrijker dan hoogstaande perfectie, dus het moest bij voorkeur in enkele takes gebeuren. Dit verliep probleemloos.
Bij het mixen bleek de System ’54 prima opgewassen te zijn tegen al dat authentieke geweld. Hij staat van nature goed in de mix en er was betrekkelijk weinig equalizing nodig om de toeter uit de verf te laten komen. Vooral de combinatie met mijn Keilwerth the New King tenor uit de jaren 1950 bleek verrassend goed te werken. Een beetje als stokoude kaas die pas echt lekker wordt met een kakelverse boterham eronder.
Conclusie
De System ’54 Black Nickle bariton is een beest van een sax, en zal menig saxofoonhart sneller doen slaan. Hij is wellicht wat braver dan een vintage toeter, maar daar tegenover staat dat je vrij weinig moeite hoeft te doen om een goede klank te produceren. De sax is in mijn ogen dan ook erg geschikt voor mensen die, net als mij, af en toe een bariton op willen pakken. Ik kan me echter voorstellen dat ook bariton-specialisten zeer in hun nopjes zullen zijn met dit instrument.
Voor mij geldt in ieder geval dat ik mijn zoektocht naar een vintage bari nog eens ga overpeinzen, en deze System ’54 als optie aan mijn lijstje ga toevoegen.”
Pluspunten
Veelzijdig instrument
Spreekt goed aan
Veel accessoires, waaronder een redelijk mondstuk
Minpuntjes
De vormgeving zal niet iedereen kunnen bekoren
Misschien wat braaf, maar met het juiste mondstuk…
Jelle Verhoeks
website: Mark & the Spies
