Vanmiddag heb ik bij Harry Bakker twee baritons geprobeerd; een Buescher Aristocrat (1963) en een Martn "The Martin" (1953). De mondstukken die ik heb geprobeerd waren een Selmer S80 C* en een Meyer 7.
Mijn impressie:
De Buescher was het "net niet". Hij speelde heel gelijkmatig, en de applicatuur is moderner dan die van de Martin (o.a. met zijklep voor de F#2), maar ik had er geen bijzonder gevoel bij. Het geluid was best mooi rond, maar het "zong" niet. Niet echt het geluid dat ik me bij een oud Amerikaans instrument voorstel.
De Martin voelde meteen goed, misschien wel omdat ik ook een Martin altsax heb. Hij is precies 10 jaar ouder dan de Buescher, en zag er qua uiterlijk een stuk verweerder uit (maar de Buescher was overgelakt). Wat me als eerste opviel was hoeveel de applicatuur overeenkomt met mijn alt; alles zit op een natuurlijke plek. Het viel me alleen op dat hij geen zijklep voor de F#2 heeft.
Qua geluid is het heel simpel; de Martin klonk veel voller en lekkerder dan de Buescher, vooral met het Meyer mondstuk. Qua intonatie was hij met de Meyer ook beter dan met de Selmer.
Tussen deze twee is het niet moeilijk kiezen, en er worden niet zoveel oude Amerikanen voor de verhuur aangeboden; ik denk dus dat het de Martin wordt. Dat geeft me rustig de tijd om na te denken of ik dit instrument wil kopen, of verder wil zoeken.
Het is wel een heel "fysiek" instrument vergeleken met de alt, en ook meer dan de tenor. Er kan veel lucht in
