Hier een review die ik voor lemonde heb geschreven!
Review Le Monde satellite Raw Brass na een half jaar erop gespeeld te hebben.
Nu ik al een tijdje op de Le Monde speel wil ik mijn mening toch even een beetje bijschaven. In de loop der tijd heb ik er veel op gespeeld en veel op laten spelen. Veel van mijn collega’s en vrienden hebben de Le Monde uitgeprobeerd en eigenlijk allemaal zeggen ze het zelfde. Het eerste wat ze me vragen is hoe duur het instrument is waarop ik altijd hetzelfde antwoord. “Een heel stuk goedkoper dan je huidige sax.”
Vrijwel elke persoon die ik erop heb laten spelen zou wel een Le Monde saxofoon erbij willen hebben. Als back-up of gewoon als sax naast hun huidige instrument. Eigenlijk maakt het ook niet uit waarvoor ze hem zouden willen gebruiken, ik ben gewoon benieuwd wat de rest van saxofoon spelend Nederland van de instrumenten vind, en dat is zeer positief gelukkig.
Een half jaar geleden was ik zelf ook wat voorzichtig wat betreft mijn mening over het instrument. Nu durf ik toch wel te zeggen dat ik net zo lief op de Le Monde speel als op mijn oude vertrouwde Selmer Mark VI uit 1970. Dat wat ik niet in andere nieuwe saxofoons hoor, hoor ik wel in een Le Monde, en dat word steeds meer naarmate de sax relict. Er beginnen al sporen op te komen van gebruik. Koperoxidatie en matte plekken op de buitenkant van de sax hebben meer invloed op het geluid dan de meeste mensen denken. Als er aan de buitenkant iets veranderd, gebeurd er minstens net zoveel aan de binnenkant. De buis moet nog settelen, de polsters moeten nog ingespeeld worden, je moet nog wennen aan het instrument, maar dit is met elk ander instrument hetzelfde. Ook nieuwe gitaren, bassen en drumstellen moeten ingespeeld worden. Toch bij de eerste impressie van de sax had ik al een gevoel dat ik op een oudere sax aan het spelen was. Dit was voor mij overtuigend genoeg.
Zoals ik ook al bij mijn eerste review schreef wil ik leven in een saxofoon horen, daarom ben ik verliefd geworden op mijn Mark VI. De Le Monde speelt als een jonger broertje van de Mark VI, maar klinkt versterkt eigenlijk vrijwel hetzelfde. Zeker in combinatie met mijn Guardala MBII mondstuk is het een setup waar menig profsaxofonist heel goed mee uit de voeten kan.
Nu, een half jaar later en voor mijn gevoel 3000 optredens verder, speelt de sax nog geweldig. Alles sluit nog perfect, kleppen lopen nog soepel, geen verbogen assen, kortom alles werkt nog precies zoals toen ik hem net kreeg, maar hij klinkt nu wel 10x beter! Zoals het oude Chinese spreekwoord luidt: “Een goede sax is het halve werk.” Maar met een Le Monde aan je halskoord word het je wel heel makkelijk gemaakt.
