Een alt saxofoon die in de buurt te koop was trok mijn aandacht. Het leek op een Schenkelaar Concord, maar er was geen naam op te ontdekken.
Met de hulp van de site van Johan Jonker (hij heeft veel informatie over het bedrijf en de saxofoons) kwam de productiedatum uit op 1983 als het een Schenkelaar serie nummer is en 1982 als het een Julius Keilwerth serienummer is.
Welk van de twee is nog een open vraag. Het is wel bizonder dat rond die tijd de serienummers van deze twee bedrijven ongeveer gelijk waren.
Keilwerth maakte iets meer saxofoons dan Schenkelaar. De body is in ieder geval een herkenbare Keilwerth body. De aplicatuur en de assen zijn geen standaard Keilwerth componenten.
De aplicatuur is in vergelijking met die van Keilwerth erg licht en meer geschikt voor mensen met kleine handen.
Een koordje aan de saxofoon was een teken dat deze een behoorlijke tijd aan een muur gehangen heeft. Mogelijk in een omgeving waar veel gefrituurd werd.
De nikkel coating was van glimmend naar dof grijs gegaan. Eigenlijk best mooi, dus ik denk dat ik hem zo laat. Natuurlijk wel wat schoongemaakt.
Onder het vuil kwam tenslotte de naam van de saxofoon te voorschijn. Schenkelaar, geen echte verrassing. Het is een hele dunnen gravure met een hand die een dirigeerstok vasthoud.
Daaronder de tekst: Schenkelaar Eindhoven Holland. Tegenover het serienummer op de tenon staat made in Holland gestanst.
Dat maakt mijn Keilwerth alt saxofoon kwartet compleet. Een Max, een Julius, een Robert en een Josef. Josef Keiwerth was de saxofoon deskundige bij Schenkelaar enAa en toe kwam zijn grote broer Max langs als adviseur.
