Ik heb me net aangemeld en wil me even voorstellen. Mijn naam is Diny. Ik ben een fanatiek saxofoon speelster (alt). Ik vind het heel fijn om te doen maar raak ook regelmatig gefrustreerd omdat ik te veel eisen aan mezelf stel. Mijn huidige leraar wordt daardoor af en toe helemaal gek van me, maar volgens mij geniet hij ook van mijn gedrevenheid.
Ben begonnen toen ik 48 jaar was. Heb als kind wel blokfluit gespeeld maar er was thuis geen geld voor muzieklessen op een muziekschool en voor een instrument zoals saxofoon. Ik ben nu 58. Door verhuizingen veel verschillende leraren gehad (goede en minder goede) en heb ongeveer 2 jaar niet gespeeld. Heb veel grappige reacties gekregen als duidelijk werd dat ik pas op 48 jarige leeftijd ben begonnen. Kan dat wel zei mijn huisarts (naar schatting nog geen 40), daar moet je toch jong mee beginnen?
Heb dat nooit begrepen. Als je wat ouder bent kun je toch ook nieuwe dingen leren? Waarom jezelf beperken? Ik geniet ervan als iets eindelijk lukt. Verder vind ik het heerlijk om als de mogelijkheid er is, anderen te laten genieten van saxofoon muziek. In Frankrijk is dat redelijk gelukt met een swingend saxofoonduet.
Ben voor de tweede keer naar een saxofoon vakantie in Frankrijk geweest (te gek), heb een keer in de week les, probeer elke dag toch wel een uur te oefenen (en meestal lukt dat), en speel momenteel in twee saxofoonensembles. Ben net begonnen bij de muziekschool in Nijmegen bij hun saxofoon ensemble. Blijkt dat ze Cool Blues spelen van Parker. Ben erg benieuwd of ik dat in mijn vingers ga krijgen. Gelukkig spelen ze ook ietwat simpeler nummers, ik zou afhaken als alle nummers die moeilijkheidsgraad hadden.
Heb ooit met veel plezier in een jazz ensemble gezeten waar ik ook probeerde te improviseren maar moest dat door verhuizing opgeven.
Hoop nog heel lang te spelen, veel te leren, veel te genieten.
Diny
