Met steeds meer plezier speel ik naast tenor en bartiton op een rechte sopraan, eerst met bakelieten Yamaha of ebo Selmer mondstuk, sinds een poosje op een in mijn ogen formidabel metalen Bari.
In mijn jonge jaren heb ik geduimd alsof mijn leven ervan afhing. Jaren met een beugel rondgelopen (leuk hoor, elke twee weken naar de tandarts "wie isj de laatsjtje?") en het eindresultaat is bagger: m'n boventanden staan keurig op een rij, onder lijkt het wel een een kegelbaan na een matige worp. Gevolg: er is bijna geen plaats te vinden waar het mondstuk zo in past dat de sopraan recht naar voren steekt. Als ik echt lekker sta te toeteren steekt de sop' een graad of 10, 15 naar rechts, zit dan een uurtje prima, MAAR HET ZIET ER NIET UIT. Op bariton en tenor is er geen probleem door de grotere omvang van de mondstukken, maar ook die mondstukken staan wat scheef in mijn mond (zie ik overigens bij veel saxofonisten). Om nu voor de sop' een orthotondist in te schakelen vind ik ook weer zo iets (wedden dat je voor dat geld een vreselijk mooie sax kunt kopen?). Wie weet raad?
