Vergelijking mondstuk Selmer C*, C** S80, S90

[jeebee50]

Mijn huidige altsax mondstuk Selmer S80 C* is voor mijn gevoel veel te oud en heeft regelmatig last van piepneigingen. Ik wil deze wel verversen.
Nu speel ik inmiddels heel fanatiek een jaar of 9 (harmonieorkest en saxofoonkwartet) en vraag mij af of het loont om inmiddels een stap te maken naar een grotere tipopening (S80 C**)?
Zal dit mij muzikale voordelen geven? Zo ja welke?
Evt. kan ik ook nog naar een S90 (kleinere kamer), maar weet ik niet precies wat ik daar kan verwachten.
Kan iemand mij theoretisch adviseren?
Ik weet dat uiteindelijk zelf uitproberen het ultieme middel zal zijn.

[Windbuil]

Piepen: al wat zwaardere rieten geprobeerd?
Grotere tip? ga dan meteen voor D eventueel met een wat lichter riet. Kan je weer even doorgroeien.
S80 en S 90 verschillen wat in timbre, in klankkleur. Kleinere kamer geeft wat meer helderheid.

[jeebee50]

Ter lering en vermaak, om een reactie te geven op mijn eigen zoektocht. Ik heb wat uitgeprobeerd:

Een nieuwe Selmer S80 C* gaf al een zeer groot verschil t.o.v. mijn oude Selmer C* die (nu ik dit zo goed kon vergelijken) heel zachtjes en flauwtjes klonk. Nu veel sprankelender, helderder , meer boventonen en de articulatie ging makkelijker.
Nieuwe Selmer S80  C**: zie Selmer S 80C*. Ik kon echter nog meer volume geven en kon beter mijn lucht kwijt. Het superzachte moet ik nog wel opnieuw onder de knie krijgen.
Nieuwe Selmer S90 C**: (kleinere kamer). Deze blies heel gemakkelijk aan, het middenregister was fantastisch qua klank, maar in het hogere bereik was het allemaal verschrikkelijk lelijk, schel en fel. Heel jammer, anders was deze het geworden.
Nieuwe Selmer Soloist: Hier kon ik absoluut niet op blazen. Te grote opening voor mij. Bij 2 medesaxofonisten was deze echter veruit de favoriet.
Het is voor mij dus de S80 C** geworden die ik heb aangeschaft.

Proberen en vergelijken is dus zeker noodzakelijk, wat voor mij toch verrassende resultaten gaf.

[Marjolijn_W]

ik denk inderdaad dat het persoonlijk is, ik heb een gebruikte s80 C** gespeeld, wat ik persoonlijk een heel fijn mondstuk vond, en inderdaad ik kon daar fijn mijn lucht kwijt. Echter ben ik door gaan zoeken naar wat nog meer kon, daarna heb ik een s90D geprobeerd, ik vond hem inderdaad in de hoogte wat schel, en merk dat ik toch wel fan ben van een wat ruimere kamer.. En zo kwam ik uiteindelijk voor een mooie volle toon met een beetje een randje in de klank uit op de soloist c**
ik zeg, gewoon proberen

[Windbuil]

De verschillen van Selmer mondstukken binnen één type zijn net zo spreekwoordelijk als de verschillen bij Otto Link.

[Maceo]

De verschillen zitten vaak ook tussen de oren.
Als je weet dat je op een ander mondstuk blaast, dan hoor je verschil, want in je perceptie moet er een verandering zijn.
Als je niet zou weten op welk mondstuk je blaast, een blindtest zoals dat heet,...verdwijnen vaak op miraculeuze wijze die verschillen ineens.

[Pieter]

Ik heb 4 C* mondstukken in gebruik, allemaal mooi op hun eigen manier...

[drietenor]

Met de hand is het niet mogelijk om twee identieke mondstukken te maken.
Om die reden worden metalen mondstukken bij voorkeur gemaakt van messing of zilver.
Daarbij zijn de afwijkingen het kleinst.
RVS en brons zijn moeilijker te bewerken, waardoor deze mondstukken onderling veel meer verschillen.
 

[Maaarten]

vind ik ook. Ik heb 2 c* mondstukken gehad, totaal anders. De moeilijker spelende van de twee heb ik nu nog, maar dat is het mondstuk wat ik kocht toen ik 10 was. Die blijf ik toch altijd maar houden als mijn allereerste mondstuk .

[drietenor]

Ik denk dat het met het conische aspect van de saxofoon te maken heeft.
Dit vergroot de kleine verschillen aan het begin van het mondstuk.

Geoff Lawton zei in een intervieuw dat het kleinste richeltje in het mondstuk nog te horen was.