Er zijn talloze oplossingen gevonden voor plakkende polsters. Als je kijkt naar de oorzaak van plakkende polsters en de manier waarop ze worden opgelost dan is geen van deze oplossingen in staat om de oorzaak te voorkomen. Het zijn vaak goede manieren om de gevolgen van de plakkende oorzaak te verminderen. Maar ze hebben het nadeel dat je dat de hele tijd moet blijven doen.
In het kort wordt het probleem van plakkende polsters veroorzaakt door eiwitsplitsing. Polsterleer bestaat grotendeels uit lange ketens eiwit. Als je die ketens splits in kleinere deeltjes dat ontstaat er een soort lijm (denk aan beenderlijm). Het splitsen van leer tot lijm wordt gestopt tijdens het looien van het leer door het kapot maken van eiwitsplitsende enzymen uit bacteriën en gisten.
Deze lijm zit in het leer in kleine pockets verstopt en komt langzaam naar het oppervlakte door inwerking van water. Door het leer zo snel mogelijk te looien na slachten wordt de hoeveelheid lijm klein gehouden. In praktijk lukt het niet om het tot nul te reduceren.
De nieuwste vorm van imitatie leer wordt gemaakt door schimmels. De universiteit van Utrecht doet hier onderzoek naar. Er zijn een aantal groepjes in Nederland bezig met toepassingen. De eerste toepassingen voor kleiding en meubels zijn al gemaakt. Je kan het leer op de tast niet onderscheiden van echt leer, wel op de geur. Het is geen probleem om hier een dunne waterdichte folie van te maken geschikt als vervanging van polsterleer. Doordat je deze folie vrijwel steriel kan maken (je hebt maar een schimmel nodig) is het hierbij wel mogelijk om een leer te maken zonder kleine pockets van lijm.
In principe is het een oplossing van het onderliggende probleem. In praktijk is het nog veel werk om dit project handen en voeten te geven. Aangezien mijn eigen oplossing (plastic en siliconen polsters) geen groot probleem hebben met plak en ik voldoende andere projecten heb, ga ik dit avontuur niet aan. Misschien iets voor een andere knutselaar?
