[Hulp gevraagd] Met minder spanning spelen?

[Daan]

Nou nee...

Wat Pieter zei is waar dat is een klassiek embouchure,

die van jouw doet me meer denken aan jazzsaxofonisten enz.
Bovendien zou je een ander embouchure leren die je ook nog moet afleren als klassiek embouchure... Of je nou iets moet corrigeren of een totaal andere embouchure moet leren... Dag en nacht verschil denk ik dan zo...

[FB]

Interessant.....Heb 30-01 mijn eerste les bij/met
Martien Stienstra (http://www.noorder-muziek-instituut.nl/ ... enstra.htm) gehad en expliciet naar deze twee manieren gevraagd. Hij adviseert om de lip toch als een kussentje.buffertje OVER je tanden te leggen en niet om de lip iets omoog te brengen en te krullen en los van je tanden.

[Conn-artist]

Nou nee...

Wat Pieter zei is waar dat is een klassiek embouchure,

die van jouw doet me meer denken aan jazzsaxofonisten enz.

Daar ligt mijn ambitie

Ik was me er niet van bewust dat er, behalve een voorkeur voor andere saxen/rieten/mondstukken, ook een andere embouchure werd aangeleerd door klassieke saxofonisten. Weer wat geleerd.

Bovendien zou je een ander embouchure leren die je ook nog moet afleren als klassiek embouchure... Of je nou iets moet corrigeren of een totaal andere embouchure moet leren... Dag en nacht verschil denk ik dan zo...

Dat ben ik met je eens.

[Pieter]

Ja, er zijn verschillende "embouchuretypes" De ene zal uiteindelijk niet beter zijn dan de andere. De meest gangbare embouchure in de meeste orkesten zoals harmonieen en fanfares, en in klassieke muziek is een klasieke embouchure. Lip niet over je tanden hoort meer bj jazz, maar wordt ook wel, zij het sporadisch, in de kassieke muziek gebruikt. DAt bijten in je onderlip maakt wel direct duidelijk, voor een docent althans, waar het aan schort. Je kunt dus wel heel gericht er aan werken. Je zal wel moeten want het doet pijn. Je wordt dus min if meer gedwongen om de spanning in je kaken en je ademhaling goed te regelen.

[blabla]

Als ik dit zo lees denk ik dat dat best nog eens wat moeite zal gaan kosten Maargoed ik zal het er zeker over hebben met mijn leraar..

[jupialto]

Dikke toeter!!!

Als ik dit allemaal lees, wordt ik op slag ongeduldig en wil alles gelijk uitproberen...

Van Merwijk (Aurelia) leerde mij de klassieke methode aan, maar gaandeweg merkte ik dat ik toch min of meer een eigen "standje" heb ontwikkeld; mijn lip komt los van de ondertanden en geeft de gelegenheid om met de lip te spelen, hetgeen de klank weer danig beinvloedt.

Hoe zo, KICKEN?

[Pieter]

mijn lip komt los van de ondertanden en geeft de gelegenheid om met de lip te spelen, hetgeen de klank weer danig beinvloedt.

Maar dat wil je toch eigenlijk niet? Volgens mij is het de bedoeling om welk stuk muziek dan ook, in 1 taal te spelen. door de klankkleur te veranderen ga je dus eigenlijk een heel ander soort interpretatie geven aan de muziek. Ikkan me voorstellen dat je soms heel erg kunt genieten van een bepaalde klank die je in een toon legt, maar je moet je toch afvragen of dat wel in het geheel past. Het maakt niet uit of je lichte-jazz- of klassieke muziek speelt, wanneer je een stuk niet in 1 "taal" speelt is het geen gehoor.
Je embouchure moet zich ontwikkelen naar een heel stabiel geheel wat tijdens het spelen niet verandert, hoewel je dat soms doet om een accent te leggen.
wanneer je een bepaald stuk een andere klankkleur wilt geven, bv je wilt een echt jazzy geluid dan gebruik je een andere embouchure, maar dan wel voor het hele stuk.
Voor amateurs is  het niet echt aan te raden om met verschillende embouchures te spelen. Het ontwikkelen van een stabiele embouchure is zowiezo een kwestie van jaren en het aanleren van een jazzembouchure wanneer je vnl. klassiek speelt, of andersom, gaat altijd ten koste van de andere. Is niet belangrijk wanneer je gewoon lekker mee wilt toeteren, maar zeker in de klassieke muziek is toonvorming een fragiele aangelegenheid, en ook in de lichte muziek is het ontwikkelen van een bepaalde gewenste klank sterk afhankelijk van een stabiel embouchure.
Een goede docent leert je dat aan en begeleidt je daarin en hoewel er verschillende methodes zijn denk ik toch echt dat ze allemaal kiezen voor stabiliteit. Ik zou zeggen, ga daar niet zelf aan klooien want je verpest vaak meer dan je denkt.

[blabla]

Ik heb er ondertussen al met mijn leraar gehad en hij zei ook dat ik moest proberen om met minder spanning te spelen. Hij zei dat je eigenlijk alleen bij de hele hoge noten je tanden een beetje in je lip mag voelen, maar bij lagere noten zou je er eigenlijk bijna niets van moeten voelen. Hij raadde mij aan om op een minder sterk riet te spelen en verder is het gewoon een kwestie van oefenen en oefenen. Beetje irritant want ik weet nogsteeds niet hoe ik dat voor elkaar krijg

[jupialto]

mijn lip komt los van de ondertanden en geeft de gelegenheid om met de lip te spelen, hetgeen de klank weer danig beinvloedt.

Maar dat wil je toch eigenlijk niet?

Mwah, Pieter, hoewel je wederom gelijk hebt wil ik dit juist wel, al is het maar om te ervaren wat er dan gebeurt.
Laatst hoorde ik ene Bill Evans (ex-Miles Davis) hetzelfde doen in een live-nummer: met lipspanning blazen en opeens de spanning laten zakken, waardoor je een soort "rammelend" effect krijgt. Dat doet hij ter accentuering en eigenlijk doe ik dat ook met dat doel (hoewel ik mij amper kan vergelijken met Bill Evans).
Aangezien ik een luie blazer ben, is dat voor mij een manier om mijn techniek te perfectioneren.

[Daan]

Sorry... maar ik denk dat je het niet kan perfectioneren alszijnde 'een luie blazer'...

Hele goede saxofonisten die wel een perfecte toon hebben zijn ook geen luie blazers, dus waarwom zouden zij het niet kunnen door weinig te spelen?

Zie het niet als een aanval, maar probeer het te begrijpen...

Jé probeerd een andere embouchure, wat voor gevolgen het heeft weet ik niet...
Maar hiermee verander je de stand van je mond helemaal!!!!!!!

Het is niet iets om zomaar even te testen een embouchure... Als het je bevalt ga je het steeds en steeds meer gebruiken, maar dat hoeft niet positief te zijn... Wat als het je aanzet, de sound, enz. negatief beinvloed?

afleren is veel lastiger dan aanleren... Omdat je bij je embouchure met het afleren ook nog een ander moet aanleren

Ik merk het nu ook, een ander soort embouchure gebruik ik, dus niet de standaart 'Klassieke embouchure'... Niet dat dat slechter is, maar minder voor de soort muziek waarmee ik op dit moment mee bezig ben en de komende tijd ook wil doen!

Het is niet iets wat je makkelijk kan aanleren zo'n embouchure, zeker niet bij teksten!

Ik gebruik een andere embouchure omdat het beter is voor de pop en jazz muziek...
Dit is wat ik bv. geleerd heb: ik zorg ervoor dat ik met mijn boventanden echt hard op het monstuk druk, hierdoor hoef ik mijn onderlip niet te spannen om te sluiten en kan me dus meer concetreren op de spanning van me middenrif enz. Doordat ik het veel minder mijn onderlip hoef te spannen kan ik makkelijker die noten 'buigen'.
Ik krijg een vollere en levendiger toon en merkte gelijk al het verschil, sinds de drie weken (ong) dat ik het  toepas heb ik echt vele complimenten gekregen metname over de sound... Dat is natuurlijk ook iets wat heel motiverend is .

Maar het gaat zeker lang niet altijd goed, je moet iets opnieuw trainen/ iets opnieuw beginnen... Ik probeer ook de juiste embouchure aan te houden maar toch (zoals eerder al was aangegeven) ga je zelf automatisch veranderen... Gelukkig voor mij zijn er een aantal saxofonisten die mij advies/tips geven en mijn 'embouchure' corrigeren alsware wat alleen maar beter is... (niet dat ik van iedereen maar wat aan neem hoor...)

het is en blijft iets wat altijd aandacht nodig zou hebben (je embouchure heb ik het over natuurlijk...) of je nou 'een luie speler' bent of 'een gedisplineerde saxofonist' bent. Niet negatief voor de luie spelers hoor, ik heb het zelf ook heel druk o.a. met school, maar ik merk wel dat ik nu meer tijd voor het saxofoon spelen maak omdat ik het (nog!) leuker vind worden .

Ik vind dat de embouchure juist het onderdeel is waar deskundig advies onvermijdelijk is... Ik vind dit het belangrijkste onderdeel wat mensen zouden missen die niet les nemen maar op eigen initiatief doen...

Echt grote verschillen in de embouchures de één is beter voor de ander, net als saxofoons en mondstukken natuurlijk . Maar ga niet zelf iets proberen, vragen aan je docent erover! Dit is echt iets voor de prof saxofonist...

En oja, er zijn echt ook goede saxofonisten die meerdere embouchures gebruiken, maar dit lijkt me niks... Als je de één een tijd niet gebruikt is het natuurlijk waardeloos... Kies gewoon voor jouw het beste vooral in je muzikale voorkeur...

[blabla]

Het is niet echt een kwestie van kiezen hoe ik ga spelen.
Ik weet niet beter dan hoe ik nu speel. Ik wil er wel wat aan veranderen.. het beinvloed mn sound niet negatief ofzo, maar het is gewoon niet zo prettig als je een tijdje gespeeld hebt.

Ik speel nu op een iets minder sterk riet, maar daar ligt het niet aan.. dat wist ik al, omdat ik voordat ik op een sterker riet ging spelen al hetzelfde probleem had.

Ik heb gewoon geen idee hoe ik het kan veranderen. Ik werk er nu wel aan, en mijn leraar helpt me erbij, maar het blijft lastig..

[Pieter]

Nou, reken maar dat spanning je geluid beinvloedt!!!
Maak je er niet al te druk om. Wat jij beschrijft komt op mij over als een verschijnsel wat echt typisch is voor het spelen onder bepaalde omstandigheden. Het feit dat je weer les hebt is daar ws debet aan. Je zult nu wel op een heel andere manier met je muziek bezig zijn dan toen je nog geen les had. Nu is er iemand die wilt dat je het goed doet, en ook precies hoort wanneer het niet goed gaat. Er worden dus eisen aan je gesteld en dat veroorzaakt spanning. Eigenlijk kun je het zo zien: Op het moment dat je tijdens het spelen een fractie nadenkt over wat je moet doen, welke noot, welk ritme, gaat de spanning in je kaken omhoog. Wanneer ik moeite heb met bepaalde maten in een stuk, hoort min docent dat direct. En ik maar denken dat ik heel ontspannen sta te spelen. Wanneer ik er dan op let voel ik het ook. Dat gaat in de loop van de tijd minder worden. Spelen met vibrato is ook een manier om spanning te verminderen, want dat kun je alleen met een ontspannen onderkaak. Laat alleen wel je docent bepalen of je daar aan moet beginnen. Verder gewoon geduld hebben en probeer kritisch te zijn op wat je hoort bij jezelf. Als je hoort wat er met je geluid gebeurt onder versch. invloeden ben je meer gemotiveerd om er iets aan te doen.
Heb geduld en veel spelen

[FB]

Dit is wat ik bv. geleerd heb: ik zorg ervoor dat ik met mijn boventanden echt hard op het monstuk druk, hierdoor hoef ik mijn onderlip niet te spannen om te sluiten .... ...

Vraagje: als je met je boventanden echt hard op het mondtuk drukt krijg je dus een neerwaartse kracht op het mondstuk.
Hoe vang je die druk dan op? Door de druk op te heffen door de sax met je handen weer naar boven te drukken?

[Tony]

Ik sluit me helemaal bij Pieter aan. Herkenbaar ook

@Haje
Je sax moet zo hangen dat ie eigenlijk in je mond "valt". Dan hoef je dus niet hard je boventanden op het mondstuk te zetten maar rust het mondstuk tegen je boventanden aan.

[Daan]

Ik sluit me helemaal bij Pieter aan. Herkenbaar ook  

Ja, eigenlijk wel jammer, ik zou graag wel een discussie willen  voeren maar heeft weinig zin alstie het beter formuleerd en er ook nog eens het juiste over dat soort dingen denkt...

Vraagje: als je met je boventanden echt hard op het mondtuk drukt krijg je dus een neerwaartse kracht op het mondstuk.
Hoe vang je die druk dan op? Door de druk op te heffen door de sax met je handen weer naar boven te drukken?

Precies wat Anthony zegt, je moet je strap dus ook zo aanpassen...
Het is volgens mij wel minder van belang met je boventanden hard op het mondstuk... Ik gebruik nu geen klassieke embouchure meer en jij wordt het aangeleerd! Doe gewoon alles (vooral in het begin) wat je docent zegt... Althans als het een goede docent is die weet wat hij doet ...

Maar je gaat jezelf wel afvragen over dit soort dingen, dus je bent er in ieder geval mee bezig wat dus een pluspunt is!!!
Gewoon even vragen aan je docent, jij zit ook (net als ik nu) in een beginfase voor het creeeren van een goede embouchure... Dat neemt veel tijd in beslag... En het zou altijd een aandachtspunt blijven voor de saxofonist...
Ook met een klassieke embouchure zou ik ontspannen spelen... Als je je gaat spannen kan je die toon niet goed recht houden...

Ik kan nu weer toptones... Maar dat doe ik grotendeels gewoon weer met me keel... Ik weet niet precies wat open of dicht is... Maar als ik AAAAAA zeg krijg ik die hoge noten er wel uit en met EEEE, OOOOO, UUUU, IIII niet... dus dan zou ik het wel goed doen lijkt mij...

Veel lange noten blazen, goede ademsteun geven ( je buikspieren aanspannen!!! voor nog meer en een grotere klank... anders klinkt het ielig natuurlijk)...

Trouwens niet de druk op te heffen met de sax door je handen. Je handen moeten gewoon relaxed op de parelmoer toetsen kunnen liggen... Zoniet dan ga je het forceren (RSI krijgen?) en speel je met druk wat niet snel en makkelijk speelt... Dat zou je dan weer kunnen aanleren door het lezen van mijn vorige post (altijd het gevaar van een forum... geloof wat je maar wilt geloven)...

En neem ook lang niet alles van mij aan! dit soort dingen zijn vaak gewoon hoe ik er op dit moment over denk... Als ik mijn eerste posts lees dan kan ik er wel om lachen ...

Je moet maar zo denken de lucht moet goed doorwaaien door je mondstuk....