hoe diep moet 't mondstuk in je mond??

[Zoot]

heeft mijn tip toch al weer iemand geholpen      hahhaaa
en nee, het is niet goed. waar het aan ligt zou ik zo niet weten maar er komt straks vast iemand langs die je dat precies kan vertellen
volgens mij ligt het grootste gedeelte van het riet tegen je mondstuk en alleen het voorste stuk komt wat "los" ( tipopening )
  ik heb al heel wat geleerd hier  

[FB]

Hoe ver je mondstuk enz...
Bij lage tonen iets verder dan bij hoge tonen.
Je kunt zowel hoog als laag "Growlen"..maar wil je dit in de hoge tonen doen mondstuk wel op `de hoge tonen positie`blijven houden.
Alles weer afhankelijk van je technisch kunnen, de bouw van je lichaam, je motoriek, je mondstuk, je riet...
Maar voor mij werkt het: hoge tonen? Naar voren (op het riet)
Lage tonen? Naar achteren (op het riet).
De vraag is meer: hoeveel riet zit er in je mond(holte)
2c anyway

[Pieter]

Bij saxofoon spelen is het niet de bedoeling dat je iets aan je embouchure verandert bij het spelen van verschillende noten. De druk op je riet  en de plaats van je mondstuk blijft altijd gelijk. Wanneer het je op die manier niet lukt om overal een goede klank te verkrijgen ligt dat aan je onkunde, en moet je dus hard werken om dat toch te gaan leren beheersen. Wanneer je die zaken nl wel aanpast aan het register verander je de klankleur. dan is het net of er iemand anders gaat spelen wanneer je in een ander registers komt. Dat valt misschien niet zo op wanneer je zelf speelt, maar de luisteraar wel, al is dat vaak weer onbewust.

[FB]

Bij saxofoon spelen is het niet de bedoeling dat je iets aan je embouchure verandert bij het spelen van verschillende noten. De druk op je riet  en de plaats van je mondstuk blijft altijd gelijk. Wanneer het je op die manier niet lukt om overal een goede klank te verkrijgen ligt dat aan je onkunde, en moet je dus hard werken om dat toch te gaan leren beheersen. Wanneer je die zaken nl wel aanpast aan het register verander je de klankleur. dan is het net of er iemand anders gaat spelen wanneer je in een ander registers komt. Dat valt misschien niet zo op wanneer je zelf speelt, maar de luisteraar wel, al is dat vaak weer onbewust.

Nou dat vind Ik juist zo leuk aan het sax spelen..de klankleur veranderen. Maar ja ik speel blues en geen klassiek/harmonie. Ik hou er van op mijn sax met klankleur en neveneffecten te werken... maar goed ik heb ook verschillende persoonlijkheden: me myself and I
En dat het de luisteraar opvalt...no problem...weten ze dat ik speel en niet Piet
En vaak is het een millimeter kwestie van de (onder)lip over het mondstuk en niet een naar binnen en buiten schuiven van het mondstuk.
Onkunde zal zeker  een rol spelen gezien mijn tijd en tijdsuur die ik tot nu toe besteed heb aan het spelen.

[Pieter]

Van die onkunde heeft iedereen last hoor. Het is alleen iets wat je moet proberen te voorkomen en niet iets wat je jezelf moet aanleren. Als je het wilt doen kun je er ook eigenlijk alleen voor kiezen wanneer je er ook inderdaad voor kunt kiezen om het te laten. Een teveel aan effecten is nooit echt boeiend. Dat geldt wat mij betreft voor elke muziek.

[sopraan!]

Ik merkte ook op dat ik weinig aan mijn ebouchure verander als ik ineens een octaaf lager of hoger ga. Ik verander wel ietjes en ik ga dit ook proberen af te leren. Doordat je weinig aan het embouchure veranderd heb ik wel het idee dat het eruitziet als de gewoonste zaak van de wereld dat vind ik dan weer een beetje jammer.

Je moet tijdens het spelen van de saxofoon je keel meestal goed openzetten. Dit zorgt voor een mooiere klank. Je moet dit echter niet altijd gebruiken bijv. als je juist wilt scheuren.

[FB]

..Ik wil een beetje alla Hendrix sax spelen (zonder de sax in de brand te steken)...
 

[Smelly Jelly]

Bij saxofoon spelen is het niet de bedoeling dat je iets aan je embouchure verandert bij het spelen van verschillende noten. De druk op je riet  en de plaats van je mondstuk blijft altijd gelijk. Wanneer het je op die manier niet lukt om overal een goede klank te verkrijgen ligt dat aan je onkunde, en moet je dus hard werken om dat toch te gaan leren beheersen. Wanneer je die zaken nl wel aanpast aan het register verander je de klankleur. dan is het net of er iemand anders gaat spelen wanneer je in een ander registers komt. Dat valt misschien niet zo op wanneer je zelf speelt, maar de luisteraar wel, al is dat vaak weer onbewust.

Nou dat vind Ik juist zo leuk aan het sax spelen..de klankleur veranderen. Maar ja ik speel blues en geen klassiek/harmonie. Ik hou er van op mijn sax met klankleur en neveneffecten te werken... En vaak is het een millimeter kwestie van de (onder)lip over het mondstuk en niet een naar binnen en buiten schuiven van het mondstuk.
Onkunde zal zeker  een rol spelen gezien mijn tijd en tijdsuur die ik tot nu toe besteed heb aan het spelen.

FB, ook bij Jazz en Blues is het zaak de positie van je mond zo min mogelijk te veranderen: Verschillende klankkleuren maak je zoveel mogelijk met je verhemelte. Je gaat pas minimale dingen met je mond veranderen op het moment dat je volledig gebruik hebt gemaak van wat je hiermee kan bereiken. En bij die veranderingen met je mond hoort  nooit het in en uitschuiven, hoe miniem ook.

Maar goed, het is maar relatief, als dit voor jou werkt.... Ik denk echter wel dat het verstandig is om eerst een beproefde techniek aan te leren voor je gaat experimenteren.

[Smelly Jelly]

Ik merkte ook op dat ik weinig aan mijn ebouchure verander als ik ineens een octaaf lager of hoger ga. Ik verander wel ietjes en ik ga dit ook proberen af te leren. Doordat je weinig aan het embouchure veranderd heb ik wel het idee dat het eruitziet als de gewoonste zaak van de wereld dat vind ik dan weer een beetje jammer.

Je moet tijdens het spelen van de saxofoon je keel meestal goed openzetten. Dit zorgt voor een mooiere klank. Je moet dit echter niet altijd gebruiken bijv. als je juist wilt scheuren.

Ook (juist) voor scheuren geld: Keel open!!!

[Tom]

Het is inderdaad niet de bedoeling om constant je embouchure aan te passen.....maarrr, als het dan beter klinkt, waarom zou je het dan niet doen.
Ik gebruik ook de mondhoeken naar beneden en beetje lucht laten ontnappen techniek.(is daar trouwens een naam voor?)
Ook heb ik het mondstuk niet recht in mijn mond maar iets naar rechts.
Het zal bij menig saxofonist vreemd overkomen maar voor mij werkt het perfect.
Het heeft natuurlijk ook met de stand van je tanden te maken, de vorm van je keel en de binnenkant van je mond.
En ik heb een grote kop, en da's dus een mega klankkast.

[Pieter]

Het is inderdaad niet de bedoeling om constant je embouchure aan te passen.....maarrr, als het dan beter klinkt, waarom zou je het dan niet doen.

Omdat jij vind dat het beter klinkt, maar ik denk dat er een heleboel mensen het daar niet mee eens zijn. Je hoort jezelf vaak zoals  je zou willen dat je klinkt, maar vaak klink je heel anders.

Ik gebruik ook de mondhoeken naar beneden en beetje lucht laten ontnappen techniek.(is daar trouwens een naam voor?)

Tijdens het spelen kan de druk in je mond zo groot worden dat er bij sommige noten lucht ontsnapt. Je kunt dit vergelijken met de hameraanslg van de piano of het glijden van de vingers over snaren van een gitaar. Maar ik denk dat je wilt klinken als Ben webster, das een kwestie van smaak. dit doe je door je kin naar achter te trekken en is vooral hoorbaar op de lage noten.

Ook heb ik het mondstuk niet recht in mijn mond maar iets naar rechts.
Het zal bij menig saxofonist vreemd overkomen maar voor mij werkt het perfect.
Het heeft natuurlijk ook met de stand van je tanden te maken, de vorm van je keel en de binnenkant van je mond.

Dit vind menigeen er stoer uit zien, maar is ronduit slecht. Hierdoor ga je je hoofd scheef houden met alle gevolgen voor je nek en rugwervels. Niet doen! Er bestaan tandartsen die je problemen met tanden kunnen verhelpen. Soms hoeft er van een tand maar een heel klein stukje afgeslepen.

En ik heb een grote kop, en da's dus een mega klankkast.

Als je dan ook nog een grote mondholte (oeps ik wou bijna iets anders zeggen, maar dat zou niet kloppen) hebt klopt dat absoluut.

[Tom]

Pieter,

In grote lijnen ben ik het met je eens.
Alleen denk ik dat ieder persoon anders is en dus ook andere technieken hanteerd om een bepaald doel te bereiken.
Jouw voorkeur gaat (als ik me niet vergis) vooral uit naar klasieke muziek.
Daar staan andere "regels" voor dan bijvoorbeeld Jazz.
Daar heb je qua embouchure dan ook bepaalde regels voor.
Alleen werken die voor iedereen weer anders.
Toen ik een jaar of 20 geleden les had leerde mijn leraar mij een bepaalde embouchure aan.
Later (ok, ok, toen ik geen les meer had) ben ik daar een beetje mee gaan expirimenteren en kwam ik er achter dat mijn sound veel breder werd als ik mijn onderlip minder over mijn ondertanden hield.
Voor mij werkte dit dus prima.
Ook mijn houding wijkt iets af van wat hij mij destijds heeft geleerd.
Rechtop, ontpannen, schouders naar beneden.
Alleen had ik na een tijdje het gevoel dat ik er als een zoutzak bij stond en dat sloeg weer over in mijn spel.
Als ik nu speel beweeg ik meer, trek mijn linkerschouder iets op en sta iets voorover gebogen.
Allemaal tegen de regels in maar ik voel me er lekkerder bij en als ik me lekker voel dan klink ik beter.(en ik neem mezelf wel eens op dus ik hoor dan ook wat iemand anders hoort)
En als ik dan naar (en dit doe ik even uit mijn hoofd dus vergeef me als ik fout zit) Lester Young kijk dan zie ik iemand die zijn sax ongeveer overdwars hield en daar toch zeer comfortabel op speelde.
Als je dit probeerd lijkt het nergens meer op maar voor hem werkte het zeer goed omdat hij zich persoonlijk lekker voelde bij deze houding.
Ik geloof daarom dan ook niet dat er echt een regel voor is.
Ik zie het meer als een richtlijn.
Zoiets van, zo moet je het in het begin doen en van hieruit ga je kijken naar wat je wilt qua geluid en muziekstijl en wat voor jou het beste werkt.

En een grote "mondholte" heb ik heel soms ook wel eens, maar meestal ben ik heel beschaafd

[Pieter]

Heb je enig idee hoeveel musici last hebben van blessures? tegenwoordig is er gelukkig wat meer aandacht voor en zijn er zelfs specialisten op dit specifieke gebied. Last krijg je pas wanneer je ouder wordt. Misschien niet, maar waarom zou je het risico nemen. Kijk maar eens goed naar de meeste profs. En niet alleen de klassieken. De musici van tegenwoordig gaan wat verstandiger met hun gezondheid om dan eerdere generaties, die nu hun prijs betalen van er "cool" uitzien. Je hoeft ook niet stil te staan. Dat lijkt me onmogelijk, maar een goede houding id wel erg belangrijk. Vaak voelt het onwennnig en denk je dat je er als een zoutzak uitziet maar dat is echt niet zo.
wat betreft je embouchure...Er zijn verschillende manieren en methodes. er zijn ook verschillende klassieke methodes. Het maakt ook niet uit waar je voor kiest. Maar iedereen zal wel voor een stabiele embouchure prediken. In 1 stuk muziek je embouchure veranderen is echt geen gehoor. Of je moet het expres doen maar dat zal dan niet voortdurend het geval zijn. Ook in en uitschuiven van je mondstuk in je mond en zeker niet de stand van je onderkaak veranderen. Ik heb al een aantal mensen gehoord die versleten kaakgewrichten hadden overgehouden aan een verkeerde, maar oh zo fijne embouchure.
Over het algemeen kom je tijdens het leren bespelen van een instrument een heleboel zaken tegen die heel veel moeite kosten om aan te leren. Het zijn vaak ook dingen die je kunt omzeilen door andere techniek toe te passen. Het tot vervelens toe studeren op die zaken kost een heleboel dicipline, vaak lijkt het langer te duren voor je bereikt wat je wilt, maar uiteindelijk win je er alleen maar bij.

Liever een grote mondholte met een oprecht geluid, dan een genepen mondje zonder visie...

[mrPC]

Hoe ver moet het mondstuk in je mond?

nou...als je oktaafklep niet meer open gaat, zit ie te ver!....

succes

[Tony]

Hoe ver moet het mondstuk in je mond?

nou...als je oktaafklep niet meer open gaat, zit ie te ver!....