Is gebruik octaafklep echt nodig? Ik blaas liever over...

[nessie]

Ik ben een absoluut beginner op de sopraansax (ik kom van de dwarsfluit) en bij gebrek aan een docent (wachtlijst op de muziekschool en geen andere docent in de wijde omgeving) probeer ik mezelf alvast de eerste beginselen bij te brengen, want ik wil zo snel mogelijk meeblazen met de plaatselijke fanfare.

Ik blaas nu een vrij redelijke D2 aan door over te blazen. (Bij de dwarsfluit is overblazen de gebruikelijke manier om te octaveren). Is er een speciale reden om gebruik te maken van de octaafklep (die als ik het goed zie op de afbeelding zich direct rechts naast mijn linkerduim bevindt)?
Ik glijd niet heel gemakkelijk van de duimsteun naar de octaafklep. Eigenlijk vind ik die octaafklep een onding, maar misschien is dat een kwestie van wennen?

[Tony]

Nu zal dat met een D2 niet moeilijk zijn om zonder octaaf te blazen.
Maar probeer eens een solo in te zetten op A2, B3 of C3... dan merk je dat zo'n octaafklep best handig kan zijn.

[the martin]

Je moet ook niet de oktaafklep opglijden..
Het is een draaibeweging

[FB]

..zit er niet voor niets op..lijkt mij

[Maaarten]

hoe kun je een octaafklep nou een onding vinden?  Bekijk dat mechanisme eens, hoe relatief ingewikkeld ie is gemaakt.
Het opent een klepje op de hals, en vanaf de hoge G een klepje op de body.
Het zit er idd niet voor niks.

ja dat het even omdenken is om vanaf de middel D een knopje in te moeten drukken begrijp ik. Doe dat dus gewoon en niet teveel vanuit een dwarsfluitfilosofie redeneren, dit is gewoon een ander instrument, en dan gelden er soms andere regels.
Verder; niet te diep in drukken dat ding. Er zit zo'n enorme hefboomwerking op dat een klein eindje drukken al voldoende is. Na een paar weken doe je dit zonder nadenken.
Ik zeg dit want als het slecht onderhouden is, of het mechanisme is verbogen, dan gaat vanaf de hoge G onbedoeld het klepje op de hals ook een klein beetje open wat zorgt voor een dof geluid.

[Pieter]

nou, mijn octaafklep op mijn alt moet een heel eind ingedrukt. Ik weet wat er aan gedaan moet worden maar ik spaar alle dingetjes op en wanneer het er genoeg zijn gaat die toeter naar de reparateur. En dan nog is er niet altijd iets aan te doen zonder dat het effect heeft op de klankkwaliteit en/of  stemming.
voor het gebruik van die octaafklep moet het niet nodig zijn dat je je duim verplaatst, alleen een beetje indrukken moet voldoende zijn.

Mijn docent kan alles met dichte kleppen spelen, maar hij doet het ook niet.
Je zult nog wel ervaren dat je qua stemming niet in de buurt kunt komen van wat juist is, zelfs met octaafklep en hulpgrepen en embouchure, laat staan zonder. En inderdaad een dwarsfluit is geen sax. Een dwarsfluit stemt over het algemeen wel. Een sax stemt niet, dat moet je zelf doen en is gelijk hetgeen wat saxofoon spelen zoveel moeilijker maakt dan andere blaasinstrumenten.

[nessie]

Je moet ook niet de oktaafklep opglijden..
Het is een draaibeweging

Ik vraag me af of ik mijn duim dan wel in de juiste positie houd. In "Learn as you play: saxofoon" staat op blz. 3: "Plaats van de linkerduim.: De linkerduim wordt op de duimsteun geplaatst met het topje zodanig, dat waar nodig, de octaafklep kan worden bediend." De bijbehorende afbeelding werkt voor mij niet echt verhelderend.

Het is mij een raadsel hoe ik mijn duim van zijn zwarte toets op de octaafklep zou kunnen draaien. Als ik dat doe, raakt de binnenkant van mijn hand de twee bovenste linkerkleppen.  Op het plaatje van het boek lijkt het overigens dat de linkerhand die twee kleppen indrukt. Is dat echt de bedoeling?

Naast "Learn as you play" heb ik ook "Horen, lezen en spelen". Op blz. 4 staat over de duim slechts: "De linkerduim plaats je op de linkerduimsteun." Als ik die afbeelding vergelijk met de afbeelding in "Learn as you play" , raak ik nog meer in verwarring. In 'Horen' lijkt de duim bijna dwars op de buis te staan, terwijl in "Learn" de duim ongeveer evenwijdig aan de buis staat.

Mijn vraag is dus: hoe moet ik mijn linkerduim houden? Kent iemand wellicht een eventueel Engelstalig leerboek waarin dit soort dingen echt heel goed worden uitgelegd, zodat ik in afwachting van plaatsing op de muziekschool (met wachtlijst) toch alvast lekker aan de gang kan gaan?

[nessie]

ja dat het even omdenken is om vanaf de middel D een knopje in te moeten drukken begrijp ik. Doe dat dus gewoon en niet teveel vanuit een dwarsfluitfilosofie redeneren, dit is gewoon een ander instrument, en dan gelden er soms andere regels.

Ik ben het helemaal met je eens: de sax is een heel ander instrument dan de dwarsfluit, ook als het om speeltechniek gaat. Maar ik ga onvermijdelijk uit van wat ik al weet en probeer domweg of dat ook werkt op de sax. Soms is dat wel en soms is dat niet het geval. Ik wil daarom zoveel mogelijk aan de hand van saxofoonliteratuur proberen te achterhalen waar ik aan moet denken en hoe ik bepaalde dingen kan beïnvloeden. Om te beginnen moet ik nog zien uit te vinden wat de toonaangevende boeken voor de (sopraan)sax zijn als het gaat om kwesties als houding, toonvorming enzovoort.

[Zoot]

hahhahaha,   inderdaaad. ik heb het boek erbij gepakt en kan begrijpen waarom   het jou niet lukt.

ik denk dat je het andersom moet doen, de vingers goed op de toetsen en vanuit die stand je duim op de steun. het eind van het kootje rust nu op de steun en door je kootje te bewegen bedien je de octaafklep

[nessie]

hahhahaha,   inderdaaad. ik heb het boek erbij gepakt en kan begrijpen waarom   het jou niet lukt.

ik denk dat je het andersom moet doen, de vingers goed op de toetsen en vanuit die stand je duim op de steun. het eind van het kootje rust nu op de steun en door je kootje te bewegen bedien je de octaafklep

Bedankt voor je tip. Eerst liet ik de sax op beide duimen rusten voor een maximale stabiliteit en plaatste vervolgens mijn vingers op de toetsen. Sinds jouw tip zorg ik dat mijn vingers een goede plaats op de toetsen vinden en pas vervolgens de plaats van de duim aan. Dat maakt de bediening van de octaafklep inderdaad een stuk eenvoudiger! (maar ik moet nog steeds erg aan wennen aan het gebruik van de octaafklep).

[the martin]

Die fluit heb je ook niet in één dag/maand/jaar leren spelen....
Dan moet je dat ook niet verwachten op een totaal niet vergelijkbaar ander instrument...

[nessie]

Die fluit heb je ook niet in één dag/maand/jaar leren spelen....
Dan moet je dat ook niet verwachten op een totaal niet vergelijkbaar ander instrument...

De spijker op zijn kop! Voor ik een aantrekkelijk geluid uit die fluit kreeg, gingen er wel wat jaartjes overheen. En dan had ik nog wel fluitles!
En als je dan ook nog bedenkt dat ik nog een tijdje moet wachten voor ik les kan gaan nemen op de sax...
Maar toch, met jullie adviezen kom ik wel stapje voor stapje verder. Zo probeer ik, op jouw aanraden, nu via het draaien van de duim op de octaafklep te komen. Uiteindelijk zal het wel als een natuurlijke beweging gaan aanvoelen, hoop ik.

[Thijs Leuven]

Ik heb mijn duim (volgens mij) gedeeltelijk over de octaafklep heen hangen... Denk ik... Is onderhand ook gewoon een automatisme geworden  :lol:

[JazZeus]

Om even tegen de stroom in te gaan:

Ik zie de octaafklep bij sommige noten gewoon als een hulpmiddel om snel het goede geluid te krijgen.

Er is echter niets zo lekker om van een boventoon (Middelste D zonder octaafklep) in de grondtoon (lage D) te vallen zonder iets aan te raken. Bovendien kun je op die manier leren je sax te laten doen wat je denkt (vb: ik denk "middelste D", maar vergeet octaafklep, toch klinkt er middelste D, dankzij een juist gebruikte lipspanning).

Ik ben het wel met de andere ervaren saxofonisten eens dat het gebruik van de octaafklep een automatisme moet zijn, het moet alleen niet de enige optie zijn om je hoge register te blazen.

[Huibo]

JazZeus, jij hebt ervaring!
Zonder oktaafklep klinken er heel andere boventonen mee, en sommige noten zullen niet stabiel zijn/klinken. Dat wordt bij de harmonie, waar elke noot moet staan, vast niet op prijs gesteld.
Ik vind dat grommen van een sax tussen de octaven ook zo mooi klinken, maar als je begint, moet je eerst met de oktaafklep leren werken, dat wordt vanzelf een automatisme. Later put je uit je ervaring waar je het anders wil en kan doen.