Selmer Serie III

[Anacho]

Ik lees eigenlijk nooit iets over de Serie III op dit forum, ik zie wel veel dingen over de SA80II voorbij komen (en nee niet alleen van mij  :-D.

Eenmaal thuis natuurlijk meteen proberen. Het eerste wat me eigenlijk opviel is dat alles heeeel zwaar, solide en robuust aanvoelt. Dat lijkt positief en zo kwam het ook wel op mij over in eerste instantie. Alleen, alle kleppen zijn superstroef, de octaafklep rammelt als de ziekte, kleine octaafklepmechanisme met een soort rare kiepunit plakt de hele tijd vast... Gevolg, RSI in je duim en veel ergernis na een klein uur spelen. De drie linkerpalmkeys (zo heet dat toch ) voor D, Dis en E priemen heel ver je hand in en soepel schakelen van D naar Bes bijvoorbeeld kun je dus wel vergeten. En het geluid, enorm blikkerig en slecht aansprekend onderin (met gewoon dus zelfde mondstuk en riet als ik gewend ben). Ik zat er gisteravond mee bij de harmonie en het was echt om te huilen.

Ik ga er voor het gemak maar even vanuit dat dit een zondagsexemplaar is óf dat hij totaal nog niet is afgesteld... en zou graag andere ervaringen horen over deze sax. Ben in ieder geval blij dat het mijn sax niet is, en ik hoop dat mijn andere twee saxen niet zo terugkomen van de reparatie...  :twisted:

[Pieter]

Ook voor serie III geldt: zet er 10 op een rij en ze zijn allemaal anders. Ze moeten technisch wel in goede staat zijn maar dat verandert niet veel aan ontwerp en ergonomie.
Ik heb echter nog nooit een serie III (alt ) gehoord die ik mooi vond. er zat altijd iets van een bijgeluidje in de klank wat me niet aanstond, maar ik heb ze natuurlijk ook niet allemaal gehoord.

[Amanda]

Ik kan me alleen maar aansluiten bij Pieter.
De solid silver is dan nog wel de beste uitvoering van de serie III.

Maar ik ben er niet laaiend enthousiast van. Heb er inmiddels een aantal mogen spelen en bij allemaal was er wel wat. Stroeve applicatuur, klank niet wat ik mooi vind, enz.
Het is natuurlijk persoonlijk, maar ik zou zelf voor een andere kijken.

[niesten]

Ik heb tijdens mijn zoektoch ook twee modellen van de Series 3 in handen gehad bij Adams.

Eentje (occasion) had een extra octaafklep op de hals, welke toch wel enorm onhandig geplaatst was, waardoor deze heel snel verboog wanneer je de hals op het instrument zette. (Bij Saxcompany wisten ze me later te vertellen, dat eigenlijk elke noot zijn eigen oktaafklep zou moeten hebben en dat deze extra oktaafklep dus een verbetering in stemming moest opleveren. Nadeel is extra het extra mechaniek (onderhoud) en dat je moet wennen aan 2 verschillende oktaafkleppen. Bij de Series 3 zijn blijkbaar div. speciale modellen, waarbij Selmer in hun "verbeterdrift" een beetje te ver zijn doorgeschoten.

De andere Series 3 die ik geprobeerd heb, speelde in eigenlijk vergelijkbaar als de SA80II die ik geprobeerd heb. Alleen het klanverschil van C# naar D was veel groter dan de SA80II (waardoor ik hem dus wat minder vond). Kortom, naar mijn ervaring vind ik dat de Series 3 het prijsverschil t.o.v. de SA80II niet waard is.

[JazZeus]

Ik ben het hier (uiteraard) totaal mee oneens!

Stroeve applicatuur en rammelende octaafkleppen zijn dingen die voorkomen, maar die voor honderd procent aan de afstelling liggen, niet aan de sax!

Het zou kunnen dat de sax die je meekreeg uit de winkel nog niet de fine-tune had ondergaan. Als saxen uit de fabriek komen moet er vaak nog een hoop precisiewerk worden verricht aan de afstelling.

Qua klank heeft de serie III erg veel kracht. De woorden 'zwaar, solide en robuust' horen inderdaad bij de sax. Het kost even tijd om 'm goed te leren kennen en ook in het laag het uiterste uit de sax te halen, maar als je het voor elkaar hebt dan is er maar weinig dat kan tippen aan een goede Serie III.

[Daan]

Toch ben ik zeer te vreden met mijn Serie III alt.
Die sax van me heeft een helder geluid. Toen ik in de fanfare speelde vond ik dit wat minder omdat ik toch (alleen voor dat soort muziek) een warme sound zocht. Maar daar ben ik mee gestopt met de fanfare, voornamelijk muzieksmaak... Qua zuiverheid is het ook een zeer goed instrument. Op de Serie IIs waar ik op had gespeeld vond ik wel minder en dat geldt ook voor een andere Serie III. Maarja tis en blijft natuurlijk persoonlijk.
Toch denk ik dat de serie III als een mislukking wordt gezien net als de Mark VII. Mensen blijven op zoek naar de Mark VI saxofoons vandaar een slimme zet van Selmer dat ze met de Reference aan kwamen... Dus misschien moet je gewoon die knop om zetten .
Vergeleken met de serie II heeft de sax extra plaatjes onder de ribben. Dit maakt het steviger. Misschien is die van jouw gewoon erg zwaar afgesteld?
Ik had op de serie III van Benny gespeeld en die was zeer licht qua bediening.

[Jeroen Conn]

Heb ooit kort (2 minuten) een Selmer III van m'n toenmalige buurvrouw geprobeerd. Ik vond hem erg donker en klein van toon en ondervond veel weerstand. Ik speelde toen zelf op een Conn Chu Berry alt, dus ja, misschien wel erg anders.
Kan me voorstellen dat je er even aan moet wennen.

[Maaarten]

ja ik kan hier als tenorist moeilijk meepraten, maar kan niet veel goeds zeggen over de serie 3.

Klein geluid, saai zelfs vergeleken met een mk6 of reference.
Applicatuur niks mis mee, op de tenor tenminste.

[Anacho]

Grappig om zulke wisselende reacties te lezen, ik zal het eens aan Jeffrey voorleggen wanneer ik mijn sax weer ga halen. Ik begon er wel steeds meer van overtuigd te raken dat ik stomtoevallig best een mooie SA80II heb gekocht 5 jaar geleden .

[the martin]

Klein geluid, saai zelfs vergeleken met een mk6 of reference.

De serie 3 heeft een erg gefocused geluid waardoor je als speler weinig terugkoppeling krijgt, maar in de zaal komt die juist hard door.
(Althans dat was mijn ervaring, al luisteren naar een bigband met 2 tenoren (een II en een III)) op een repetitieavond, onversterkt dus)

[Ben Rodenburg]

ik heb zelf een serie 3 alt, en heb hem vergeleken met een reference alt van een vriend van me maar mijn sax had meer ballen dan de zijne. vond der eference sax te dof klinken.

bij tenor had ik het andersom, daar vond ik de reference veeel beter klinken dan de serie 3.

iedere sax, maakt niet uit uit welk model (zeker bij selmer) klinkt gewoon anders. tis ten slotte allemaal handwerk. je kunt ze met elkaar vergelijken maar onthoud dat je smaak anders is dan de rest en waarschijnlijk de serie 3 die je hebt of hebt geprobeerd ook ;

iedereen zn eigen smaak, opvatting enzovoorts he guys.

@ Daan

Ik heb mijn sax jaren geleden heel licht laten afstellen. nieuwe saxen hebben bijna altijd dat de veertjes strak gespannen staan. sommige mensen houden ervan, ik ben meer van de soele vingertjes dus heb ze wat lichter laten zetten.

[Jeroen Conn]

Ik wil toch even terugkomen op m'n eigen opmerking over de Serie III:

Ik vond hem erg donker en klein van toon en ondervond veel weerstand.

Tijdens m'n alt speurtocht heb ik namelijk wat meer exemplaren bespeeld en ik kan me nu beter vinden in:

Qua klank heeft de serie III erg veel kracht. De woorden 'zwaar, solide en robuust' horen inderdaad bij de sax. Het kost even tijd om 'm goed te leren kennen en ook in het laag het uiterste uit de sax te halen, maar als je het voor elkaar hebt dan is er maar weinig dat kan tippen aan een goede Serie III.

Ik denk dat het inderdaad klopt dat je de sax even moet leren kennen. Veel mensen die Serie I of II spelen vinden de III 'stug' spelen. Het is zo dat deze sax iets meer druk nodig heeft en wat minder vrij blaast dan een Serie I of II. Als je daar echter aan gewend raakt krijg je er wel veel voor terug!

Ik vind de Serie III qua speelgevoel en klank veel lijken op de Mark VII. Beide saxen hebben dat 'stevige' in het geluid wat ontbreekt bij de Mark VI, Serie I, II en Reference. Toen ik mijn Mark VII kocht heb ik lang getwijfeld tussen een Serie III en deze Mark VII. Het is uiteindelijk de Mark VII geworden omdat deze iets meer kleur in het geluid had, de Serie III was iets neutraler van klank. Maar het was geen groot verschil en ik had ook prima met de Serie III kunnen leven. O ja, dit gaat over alten, met tenoren heb ik nog weinig Selmer ervaring.

[the martin]

VII alt = jummie (althans die paar die ik heb mogen spelen)
VII tenor = .... Tsja, ik heb nog nooit een goeie in de hand gehad (tot nu toe 3 stuks)

Goed is in dit geval een GROOT geluid. Vond de tenoren altijd wat timide klinken, alsof ze het geluid vasthielden in plaats van projectteerden.