Author Topic: spelen voor publiek  (Read 4898 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Offline YVONNE ZWEDEN

  • Member
  • *
  • Posts: 100
spelen voor publiek
« on: 02 March 2008, 23:10:06 »
Hoi allemaal,

Ik speel nu anderhalf jaar altsax en sinds kort bij een Big Band. Vorig jaar heb ik al een keer op de markt gespeeld samen met andere leerlingen van de muziekschool. Ik was zo zenuwachtig dat ik bijna niet kon spelen, ik kreeg zowat geen lucht. Bovendien het geluid wat ik eruit kreeg trilde zo dat het volgens mij wel duidelijk te horen was dat ik nerveus was. Gaat dat over?

Groet Yvonne
Don\'t judge the sax(player) by the koffer!!!!

Buffet Evette Crampon Altsax, Yamaha YAS32, Conn Tenor Shooting Star.

Offline Saxioni

  • Member
  • *
  • Posts: 172
    • http://www.more-logika.nl
(No subject)
« Reply #1 on: 02 March 2008, 23:16:25 »
Het gaat niet helemaal over, althans bij mij niet, maar het wordt steeds beter. Dat je de eerste keer nerveus bent is normaal en dat je gespannen bent is ook normaal. Ook ervaren musici hebben daar last van. Wat helpt is je partijen zo goed te beheersen dat je daar zeker van bent, dan zul je zien dat je meer zelfvertrouwen krijgt en daardoor ook zekerder gaat worden. Daarnaast geldt ook: hoe vaker je optreedt des te beter het gaat. Maar je zult waarschijnlijk altijd foutjes maken die je anders nooit maakt. Het publiek merkt er trouwens minder van dan jezelf, maar dat is een schrale troost.

Maar het is ook een kick als het wel goed gaat, ondanks de zenuwen. Als je dan met z'n allen (of alleen) een goed optreden neerzet dan voel je ook even weer waar je het voor doet. (Ik tenminste wel ;-0)

Vooral doorgaan is het motto!

Succes...
Keep things as simple as possible, but not any simpler!

Offline Amanda

  • Member
  • *
  • Posts: 1.845
(No subject)
« Reply #2 on: 02 March 2008, 23:32:44 »
--> Overige Vragen
Het magische van de muziek is, dat zij erin slaagt ons heimwee te doen krijgen naar iets dat we nooit gekend hebben

Buffet Crampon S1 sopraan - Buffet Crampon S1 alt - Sonora hobo

Offline Tony

  • Member
  • *
  • Posts: 2.266
  • Gender: Male
    • https://www.saxforum.nl
(No subject)
« Reply #3 on: 02 March 2008, 23:40:22 »
'k Had precies hetzelfde bij m'n eerste optreden, en nog wel met een bigband. Droge mond... veel te hard knijpen. Trillerig geluid. Na een tijdje wordt dat steeds minder en kun je daar steeds beter mee omgaan.

Het is belangrijk dat je je stukken goed kent, je techniek beheerst en je sax goed speelt. Voor een optreden even lekker toonladders of gewoon even spelen e.d. helpt enorm. Ik speel zelf meestal zo'n 15 minuutjes op m'n gemakje in.

Gewoon lekker veel optreden :)

Offline Bianca

  • Member
  • *
  • Posts: 406
(No subject)
« Reply #4 on: 03 March 2008, 00:02:02 »
Hebben ze een mooi woord voor bedacht: PLANKENKOORTS.  :lol:
Van link naar rechts:
hobo - esklarinet - besklarinet - sopraninosax

Offline Ben Rodenburg

  • Member
  • *
  • Posts: 1.211
  • Gender: Male
    • Website
(No subject)
« Reply #5 on: 03 March 2008, 01:47:36 »
ik herken het wel

bij mn eerste optredens had ik het ook, de eerste solo voor publiek: knikkende knieen had ik!

jaren later (uhum) en vele optredens later gaat t me beter af. heb me zooitje goed voor elkaar, t enige wat me in de steek zou kunnen laten is me rietje (neem dus altijd een rietje mee t podium, minstens 1!) of een droge mond kan ook funest zijn. een flesje water is dus ook zeker niet raar om mee te nemen, ik doe het altijd!

Mijn tip: veel optreden, zorg idd dat je je stukken goed kent, ga niet onvoorbereid het podium op, anders kan je er niet van genieten (heb ik ook soms)
Sopraan: Yamaha YSS875S, JodyJazz HR*Alt: Selmer Supreme, Le Monde Satellite Brass. Drake NY Tenor: Selmer Mark VI 180xxx, Le Monde Satellite Brass. Retro Revival Super D Bariton: Selmer Mark VI 154xxx, Drake CCII

Offline FB

  • Member
  • *
  • Posts: 894
    • http://www.freeblowing.com
(No subject)
« Reply #6 on: 03 March 2008, 06:17:49 »
..tijdje terug zag ik een optreden waar de saxofonist ook wat elastiekjes om zijn sax hebben voor het geval dat...

Offline Huibo

  • Member
  • *
  • Posts: 228
(No subject)
« Reply #7 on: 03 March 2008, 07:12:44 »
Ik weet niet hoe het bij anderen is, maar bij mij was het ineens weg.
Daar moest ik wel eerst 50 voor worden, dus jij hebt nog wel even :D
Je kunt met truckjes je gevoel de baas worden, bijvoorbeeld door goed naar het publiek te kijken. Als het kennissen zijn, verkleint dat de afstand.
Of je kijkt over je publiek heen, en negeert ze volkomen. Als je vaker op moet, vergeet je dat wel eens te doen, en gaat het spelen een stuk makkelijker.
In een big band val je niet zo op, dat speelt sowieso veel lekkerder.
Dan hoeft alleen je instrument nog maar mee te werken.
Huib
Het gaat er niet om wat je speelt, maar hoe het klinkt

Offline the martin

  • Member
  • *
  • Posts: 3.566
    • http://www.themartinstory.net
(No subject)
« Reply #8 on: 03 March 2008, 07:51:41 »
Ik heb nu al zo vaak opgetreden dat bij mij de zenuwen totaal weg zijn.
(Maar goed, als je al een aantal jaren 40 tot 60 optredens per jaar hebt slijt dat wel :-D
Dan wil je net even wat beter schat ik zo in..

Voel je de zenuwen op komen, "stap even terug en haal diep adem"
Probeer je te ontspannen..
Geniet van alles wat wel goed gaat..
Één zekerheid heb je.. er zal iets verkeerd gaan..
Gun je zelf de fouten die je maakt, niemand is perfect...

De rest komt vanzelf..

Offline Maaarten

  • Member
  • *
  • Posts: 2.242
    • http://www.flickr.com/photos/48214269@N08/
(No subject)
« Reply #9 on: 03 March 2008, 10:18:55 »
Zoals ik dat hoor vrees ik dat dat er nooit uitgaat, tenzij het de eerste optreden ooit is.

Ik heb weleens dat ik tijdens optreden heel zacht moet spelen, en rietje eigenlijk te zwaar is ofzo. Dan wil het weleens niet zo goed gaan.

Ik kende een saxofoniste die had echt dat trillen als ze een solo speelde al op de repetitie. Dat is dus een spanning die heel diep zit, en niets met het saxofoonspelen zelf te maken heeft.

Je zult zelf de oorzaak weg moeten nemen, anders blijf je het gewoon houden. En dat is moeilijk, iedereen heeft namelijk van zichzelf een bepaalde hoeveelheid zenuwachtigheid. Dat kan komen door erfelijkheid, karakter, en vervelende ervaringen die je hebt gehad.
Ik heb dat ook wel, alleen minder dan jij dat hebt en ik weet dat ik dat 5 jaar geleden had en nu nog steeds hetzij wat minder, en het verandert niet veel voorlopig.

Bij mij is het wel zo, als ik goed voorbereid ben, dan is alleen nog de adrenaline over.

Offline Anacho

  • Member
  • *
  • Posts: 489
(No subject)
« Reply #10 on: 03 March 2008, 11:11:59 »
Ik denk dat die spanning je uiteindelijk ook beter laat presteren, je bent er ook super geconcentreerd door. Zelf vind ik het altijd fijn om ergens een solo te hebben, dan voel je maten daarvoor al alle adrenaline opborrelen, heerlijk :). De solo zelf gaat meestal op de autopilot, althans, de noten komen gewoon zonder na te denken.

Offline the martin

  • Member
  • *
  • Posts: 3.566
    • http://www.themartinstory.net
(No subject)
« Reply #11 on: 03 March 2008, 12:13:00 »
Ook hier is nog wel wat te vinden...
viewtopic.php?t=397&highlight=zenuwen

Offline EelcoW

  • Member
  • *
  • Posts: 452
(No subject)
« Reply #12 on: 03 March 2008, 14:42:36 »
Quote from: "Anacho"
Ik denk dat die spanning je uiteindelijk ook beter laat presteren, je bent er ook super geconcentreerd door. Zelf vind ik het altijd fijn om ergens een solo te hebben, dan voel je maten daarvoor al alle adrenaline opborrelen, heerlijk :). De solo zelf gaat meestal op de autopilot, althans, de noten komen gewoon zonder na te denken.


Een beetje spanning is altijd wel goed, maar een beetje spanning is anders dan helemaal dichtslaan van de spanning.. Ik denk dat iedereen voor zijn eerste optredens zenuwachtig was. Het allerbeste is, zoals hier gezegd, de stukken die je speelt totaal te kennen. Zo ben je een stuk zekerder van jezelf, en valt er een stuk spanning van je af.

Wat trouwens ook enorm helpt is jamsessies bijwonen. De sfeer bij jamsessies is meestal wat gemakkelijker dan bij optredens, zodat de zenuwen voor het publiek ook wat minder zijn.

Offline Huibo

  • Member
  • *
  • Posts: 228
(No subject)
« Reply #13 on: 03 March 2008, 17:24:26 »
Quote from: "Maaarten"
Ik heb weleens dat ik tijdens optreden heel zacht moet spelen, en rietje eigenlijk te zwaar is ofzo. Dan wil het weleens niet zo goed gaan.

Ik kende een saxofoniste die had echt dat trillen als ze een solo speelde al op de repetitie. Dat is dus een spanning die heel diep zit, en niets met het saxofoonspelen zelf te maken heeft.


Het lijkt wel of je het over een hobo hebt. Zware rieten is ellende :evil:
en ik heb ook wel eens een solo zitten spelen trillend als een rietje, met een rietje. Ik kan me mijn eerste inzet nog herinneren (Kaiserwalzer) ik had zoveel bloed voor mijn ogen dat ik mijn muziek niet en de zaal niet zag, ook hoorde ik in een waas mijn medemuzikanten en voelde ik aan mijn hobo dat de noten eruit kwamen. Daarna had ik 12 maten rust om op adem te komen. Zo erg heb ik gelukkig nooit meer gehad :)
Het gaat er niet om wat je speelt, maar hoe het klinkt

Offline JazZeus

  • Member
  • *
  • Posts: 202
(No subject)
« Reply #14 on: 07 March 2008, 21:52:44 »
Ik ken dat zenuwgevoel wel. Vooral het kortademig en slap worden (alsof je niet genoeg zuurstof bij je spieren krijgt), verhoogde hartslag en trillen. Inderdaad ook (weliswaar een hele lichte vorm hiervan) op repetities waar je een solo moet spelen.

Want dat is het 'm bij mij nou juist: ik heb het werkelijk alleen als ik iets solo speel (dwz, solo in een grotere bezetting of een optreden waar de ogen overduidelijk op de saxofonist zijn gericht, bijvoorbeeld bij een stuk voor sax en piano).

Volgens mij moet het gewoon slijten, het wordt steeds minder, en op een zeker moment is een solo spelen net als een ei bakken: je vraagt je af hoe je je eerste ei ooit hebt kunnen laten aanbranden.
Selmer Serie III
Meyer 6
Rico La Voz Medium Hard