Beroerde optredens. Confessions... :)

[Tony]

Iedereen heeft wel eens een beroerd optreden gehad.
Ik was benieuwd... wat is je meest beroerde?

Die van mij was in een club waar we samen met een andere band zouden spelen, wij stonden als tweede gepland. Maar goed, het was zomer 2006 en na een hele warme dag was het heerlijk buiten. Een tweede tegenvaller was dat het WK voetballen was en Nederland moest spelen. Je raad het al, hooguit 20 a 30 man binnen terwijl we ook nog voor de deuropbrengst speelden en die moesten delen met de andere band..

De oefensessie daarvoor had ik zitten experimenteren met een pedaal om wat effecten in m'n geluid te gooien. In de oefenruimte liep het vlekkeloos, je raad het al, daar dus niet.

Het eerste nummer liep goed. Toen kwam het tweede nummer en ik trapte m'n pedaal in voor meer reverb. In 1x begon alles rond te zingen en het enige wat je nog hoorde was hard en hoog gepiep. Snel het pedaal uitgetrapt maar toen was ik dus helemaal uit m'n spel. Bijna alle loopjes liepen fout. Tot overmaat van ramp schoot er ook nog een veertje los. Een complete ramp die avond.

Dat was die van mij dus.
Motto... niet met effecten kloten als het nog niet goed getest is en niet meer voor de deuropbrengst spelen als Nederland moet voetballen op een warme zomeravond.

 :twisted:

[juinen]

Leuk topic!

Een koninginnenachtconcert een paar jaar geleden, buiten in de stadshuistuin.
Hier zouden allerlei koren en orkesten optreden.en wij zouden met onze coverband de afterparty verzorgen en tussen de koren door ook twee nummers spelen.
Het eerste nummer was Bakerstreet (ik speel altsax in deze band).
Het was die avond erg koud voor de tijd van het jaar (maar een paar graden boven nul), de gitaren klonken dus te hoog en de saxen te laag, vals dus.
Het was ook niet mogelijk eerst te stemmen, het was podium op (waar gitaren al stonden) en spelen. Tot overmaat van ramp was er iemand van een orkest dat er ook speelde vlak langs de basgitaar van ons gelopen en hierdoor was het snoertje uit de versterker gegaan, hier kwam de basgitarist pas na een tijdje achter.
Dus het eerste nummer was flop.
De bedoeling was dat er een afterparty zou zijn, waar wij nog een uurtje zouden spelen en er nog lekker gedanst kon worden.
Doordat het zo koud was ging iedereen direct na het concert weg en stonden wij daar voor heel weinig mensen te spelen in onze dikke jassen terwijl ondertussen het hele podium/decor om ons heen werd afgebroken.
Het heeft lang geduurd voordat we Bakerstreet weer hebben gespeeld.
Nog steeds hebben we het dan over dit voor ons vreselijke concert.

[Smelly Jelly]

Een paar maanden terug (november), in Oslo...

Week ervoor in Engeland gespeeld, en eigenlijk doordeweeks niet helemaal bijgekomen. Meteen na het werk vertrokken naar Noorwegen, gekleed op het toen nog redelijke weer in NL. Uit het vliegtuig meteen in een pak sneeuw   , vervolgens naar het hotel, koffers neergezet en gelijk soundchecken.

Bij de gig bleken we allemaal helemaal op van de voorgaande week, en tot overmaat van ramp kwam de geluidsman er pas halverwege achter dat het kanaal van de sax nog gemute was.

We hebben toen zo belabberd gespeeld...

[Ben Rodenburg]

Bij mij de laatste try out voordat we naar de states gingen...

het beloofde een goede avond te worden, een thuiswedstrijd: Krimpen aan dn ijssel!

We hadden ons goed voorbereid, onze shit voor elkaar, net een nieuwe mark 6 op de kop getikt, het kon niet stuk, d8 ik

We moesten beginnen, tijd! maar maar, de zaal is nog neit vol! nou en, spelen! wij beginnen te spelen, toen vielen de versterkers van de PA uit, geen geluid dus, sta je daar als saxofonist, leuk s dat.

Wij een uur gewacht op de nieuwe versterkers en we konden weer, maarja, inmiddels was de zaal nog leger gelopen dan het al was, en toch moeten spelen. Ik begin te spelen, had al een paar biertjes op van de stress en ja hoor, droge mond. Water erbij gepakt, en nu kon het niet mis!

Rietje begaf het

I wanted to kill myself!

[the martin]

Ik kan me inderdaad een optreden met ons dweilorkest herinneren op een koopavond tijdens de WK....
Van 18:00 tot 21:00..
Ik geloof dat we alleen de laatste 15 minuten wat mensen zagen  :shock:
LETTERLIJK
De rest van winkelpersoneel  :-D )

[Tony]

Leuk topic dit

[Pieter]

Ziek en al een week heel slecht geslapen.....toch perse mee willen doen met het optreden van een ensemble. Elke inzet was te laat en mijn tempo nam in elk loopje ook nog steeds meer af. Als ik zelf er af en toe niet was gestopt zou ik ongeveer een halve minuut na het einde mijn laatste noot geblazen hebben. het was uberhaupt niet zo'n hoog niveau, behalve de dirigent had niemand er wat van gemerkt.....

[Anacho]

Ik herinner me een optreden buiten bij een bejaardenhuis (soort try-out voor het echte concert in het theater) waarbij het zo hard waaide dat alle bladmuziek wegwaaide en complete lessenaars tegen de grond gingen... probeer dan maar eens stoïcijns door te spelen  .

[Amanda]

Haha, geweldig topic

Mijn beroerdste optreden was 2 jaar geleden met een nieuwjaarsconcert. Ik had 2e kerstdag een trap van een paard tegen mijn hoofd gehad en kon eigenlijk helemaal niet spelen. Kaak kon net een cm van elkaar, zware hersenschudding, enz.
Maar ze konden geen vervanging spelen en ik voelde me alweer schuldig, dus ben toch gegaan.
Er zat 1 stuk bij met een solocadens. Niet al te makkelijk, maar ook niet ontzettend moeilijk. Toen de cadens aan de beurt was zakte het hele orkest onderuit. Ik zet 'm in en ga na 2 noten gigantisch de mist in. Iedereen schoot overeind van zijn stoel. Ik heb er gewoon een ridel van gemaakt en eindigde met de laatste 3 noten die er stonden. Combinatie van pijn, concentratieproblemen en wazigheid door de pijnstiller.

Het publiek heeft er niks van gemerkt, maar ik voelde me er flink rot onder.

[EelcoW]

Mijn ergste optreden was een optreden vorig jaar hier in hilversum.. Vlak voor het optreden liep een of andere asociale sjouwer mijn saxofoon van zijn standaard (terwijl hij aardig veilig stond). Ik nog snel even controleren of alles het deed, en ik vond geen defect.
Tijdens het eerste nummer vond ik toch een foutje, en ik probeerde het tussen het eerste en het tweede nummer te fixen. Er stond wel een beetje druk op mij, iedereen was aan het weglopen (het was op een soort festival met meerdere podia).
Toen ik dacht dat het weer goed was, begonnen we snel met het 2e nummer: Impressions. NACHTMERRIE! Impressions is ongeveer 300bpm, en ik kwam er tijdens mijn solo achter dat er nogsteeds iets mis was. Ik kon ongeveer alleen mijn bovenste octaaf gebruiken, en bij noten hoger dat de D ging ook alles piepen.
Gelukkig had ik niet alleen mijn tenor mee, ook mijn alt. Ik heb ze snel even omgewisseld, en we zijn gewoon nummers met alt gaan spelen. 2 nummers lang ging alles goed, maar toen viel de stroom uit. Keyboard, Bass en microfoons deden het niet meer. We hebben gewacht tot de stroom het weer deed, maar toen er weer stroom was, hadden we geen tijd meer..

Heerlijk, dat optreden
 

[Erik]

Ik moet even goed nadenken welke ik hier allemaal moet plaatsen :-).

Dit waren wel de twee meest extremen. Verder kan ik ondertussen denk ik wel een boek vol tikken met dingen die mis kunnen gaan tijdens een optreden.

Groeten Erik

[Tom]

Jaren geleden speelde ik in een coverbandje en werden we gevraagd om bij de plaatselijke buurtvereniging, tijdens koninginnedag, een optreden te verzorgen.
Binnen probeerde Bobo (of weet ik veel hoe hij heette) de clown de kinderen te vermaken en het was de bedoeling dat wij hetzelfde zouden doen met de ouders en andere buurtbewoners buiten.
Natuurlijk was het op koninginnedag superslecht weer en dus zaten de ouders ook naar Bobo te kijken en bleven de buurtbewoners lekker thuis.
Er werd ons gevraagd om toch maar gewoon verder te spelen want dan zou er vanzelf wel publiek verschijnen.
Onze enige toeschouwer die dag was de man die de buitentap moest bedienen.

[niesten]

Mijn ergste optreden (of eigenlijk twee) was denk ik met de band Two Socks in het Kegelpaleis. We waren een band met drums, gitaar, basgitaar, toetsen, 4 trombones, 4 trompetten en ik op sax (alt, tenor en bariton) en dus zonder zang (behalve 2 nummers die een trompetist "brulde").
Op aandringen van het publiek toch twee dames erbij gehaald om zang aan ons reportoir toe te voegen. Tijdens de repetities ging alles we redelijk. Maar tijdens het optreden, bleken ze op zijn zachts gezegd geen echte podiumbeesten te zijn. Het enige wat bewoog waren hun lippen. En ook hun zangtalenten waren niet echt geweldig. Dat optreden was dus ook gelijk ons slechtste optreden.

Na twee jaar (inmiddels afscheid genomen van de dames en de trompetist zong inmiddels behoorlijk wat nummers), kregen we donderdags een telefoontje dat een band was uitgevallen en of we konden en wilden invallen bij een studentenfeest in het Kegelpaleis. Een revange dus.
Toen we aankwamen, zagen we een berg oud hout wat een geluidsinstallatie moest voorstellen en 3 mixers aan elkaar geknoopt ergens achteraan op het podium. Verder bleek niemand van de organisatie te weten hoe dit zootje apparatuur bediend moest worden. We hebben toen dus ge-eist dat er binnen een uur een fatsoenlijke geluidsinstallatie moest staan en anders zouden we niet optreden. Die kwam er niet (dat vonden ze te duur), dus hebben we onze biezen gepakt en zijn weer vertrokken. Vanaf toen hebben we het Kegelpaleis dus absoluut gemeden...

[Loeneke]

Enorm leuk topic! Het schaamrood stijgt alweer naar m'n wangen :oops:

Na een bezoek aan het prachtige voorjaarsconcert van de harmonie in Appingedam in maart vorig jaar, begon het bij mij weer te kriebelen na jááááááren niet spelen. Ik wilde dus ook weer en kon terecht in Winschoten, kreeg een pracht van een instrument in bruikleen en de mededeling dat ik mee moest doen met het voorjaarsconcert. Ik speelde tijdens dat concert goed en wel 4 weken..
De generale repetitie ging op zich best goed, maar het concert zelf was een drama. Ik piepte en niet zo'n klein beetje ook. In de pauze besloten om dan maar creatief te gaan playbacken. Dat ging uiteraard fantastisch, totdat ik een aanval van kriebelhoest kreeg, waar ik niet aan kon toegeven. De tranen stroomden over m'n wangen en ik zat maar te hopen op die scheur in de vloer waar ik in weg kon zakken.
En alsof ik nog niet genoeg schaamte had meegemaakt, wilde men dat de leerlingen, waaronder volwassen mensen, al juichend en swingend en klappend door de zaal gingen lopen.

Ik had gewoon Nee moeten zeggen toen 8-[

[ANGEL-SQ]

Een keer met de sopraan met een kerstconcert een solo bij het mandoline-orkest moeten spelen.
De opmaat was geheel voor mij en de gitaren moesten daarna hun akkoorden inzetten samen met de bas.
Ik begin, fijn te spelen, klonk goed, mooie toon, maar toen de gitaristen hun inzet deden, klonk het voor geen meter.
Kijkend van de een naar de ander en naar de dirigent, denkend dat de akkoorden fout waren, moest ik constateren, dat ik de es partij in plaats van de bes partij voor me had liggen, aangezien ik dus ook een versie voor de alt had.
Dan zak je toch ook het lieft door de grond.