Brancher saxofoons

[Maaarten]

Iemand al ervaring?
http://www.saxforte.com/saxophones/Bb_T ... ncher.html

meer info:
http://www.saxforte.com/brand_search/br ... tures.html

Het schijnt een interessante optie te zijn ipv een Selmer. Goedkoper, en weer een vleugje Frankrijk erin (net zoals P. Mauriat) :lol:
http://forum.saxontheweb.net/showthread.php?t=116776

Wel weer de zoveelste sax met een 'serie II uiterlijk'  maargoed, gaat om de sound

Ik vind het wel mooi, 2 nekken, en sopraan zelfs 3, en de hopelijk betere tenon.
Die resonatoren zijn helaas een beetje ver gezocht, het gaat immers meer om vorm dan materiaal.

[Catafoor]

Alweer een interessante saxofoon uit Taiwan, wat mij betreft ook vanwege die bijzondere nek-buisverbinding (tenon). Met die dubbele armen op de lage kleppen heb ik overigens niet direct het idee dat er is gestreefd naar een serie-II uiterlijk... Yanagisawa heeft al wat langer dubbele armen, maar dan alleen op de lage B en de lage C, en ook alleen maar bij de duurdere types. Over duurdere Yanagisawa-types gesproken: op de gelinkte site van Saxforte staat de T991 van Yanagisawa voor $3599. De Brancher tenoren moeten met $3349 tot $3799 (afhankelijk van de afwerking) kennelijk met de T991 kunnen concurreren. Forse prijsstelling gegeven andere goede Taiwan-saxofoons voor minstens $1000 minder, bijvoorbeeld van Phil Barone, TK Melody, System '54 (en straks ook LC?).

[Maaarten]

ah die dubbele armen zag ik niet. Dat is wat mij betreft wel een must voor een nieuwe sax. Dat is een erg slap punt altijd.

Met serieII doel ik meer op die ergonomische pinkplateau op de C klep, en die metalen quickF knop.
Pittige prijsstelling ja, dan zullen ze wel erg mooi moeten zijn.

[Catafoor]

Ik zie nu dat alle alten en ook de verzilverde en de goudgelakte tenoren precies zoals Yanagisawa dubbele armen hebben op de B en de C klep. Alleen de matte en de antiekgelakte tenoren hebben ook dubbele armen op de lage Bes-klep. Opmerkelijk genoeg hebben de baritons weer allemaal enkele armen. Mijn indruk is dat deze verschillen voor het zelfde merk sax aangeven dat deze saxofoons toch niet allemaal bij dezelfde fabriek vandaan komen en dat er verschillende leveranciers voor verschillende onderdelen zijn ingehuurd. Dat past bij wat ik heb gelezen over veel van de Taiwan saxen: vrijwel alle activeit is geconcentreerd in een enkele stad/streek (Houli), maar veel fabriekjes produceren alleen onderdelen, die dan elders worden geassembleerd.
Wat ik ook een aardig, ouderwets, maar toch ook stevig detail vind, is dat deze saxen voor de Es en de C (onder de rechter pink) losse assen hebben op aparte posten (zoals bij de saxen van Adolphe Sax). Daar zijn op veel moderne saxen combinatie-oplossingen gezocht op een enkel setje van twee posts (en dus niet vier zoals bij Brancher en zoals bij sommige System '54 saxen).

[Maaarten]

Wat ik ook een aardig, ouderwets, maar toch ook stevig detail vind, is dat deze saxen voor de Es en de C (onder de rechter pink) losse assen hebben op aparte posten (zoals bij de saxen van Adolphe Sax). Daar zijn op veel moderne saxen combinatie-oplossingen gezocht op een enkel setje van twee posts (en dus niet vier zoals bij Brancher en zoals bij sommige System '54 saxen).

Ja dat had ik nog niet gezien, de SerieII  tenor heeft ook separate lagering voor de C en Es klep.
Goede zaak. Men let duidelijk op de goede dingen.
(selmer mark vi en reference werken met een enkele steekas door de Es en C klep, loopt wat zwaarder)

nou, als ik een keer een bariton wil kopen, ga ik zeker ook even een brancher bekijken!