OK, sop is dus tot nu toe de enige sax die niet gelijk WIL

[the martin]

Eindelijk mijn meerdere gevonden in een sax  :wink:

Ik heb dus sinds gisteren een B&S 1000 thuis om te proberen. Studentenklasse van de duitse fabrikant B&S.
Sluit goed, toptone polsters, ergonomie is OK (niet geweldig maar meer te leven)
Mondstuk Selmer S80 F erbij met Jazz select 3hard..

Onderste octaaf klinkt mooi groot..
middenste octaaf klinkt BEST mooi groot..
Boven de hoge D# is maar afwachten of er uberhaupt geluid uit komt.. (Ik weet het dat is erg lastig met sopraan)
Ik kan dus net Another day niet spelen  :roll:

Maar.....

Als ik de noten vergelijk met een tuner kom ik tot de volgende conclusie
De onderste oktaaf is "perfect" stemmend..
De middenste octaaf en daar boven is te hoog

Ik moet dus werken aan mijn voicings en dergelijke. Geen verrassing..

ECHTER:
- als ik op mijn gehoor een octaaf sprong maak klinkt die bovenste noot goed qua hoogte
- Als ik met de tuner zorg dat beide noten technisch goed zijn klinkt die van het bovenste octaaf veel te laag in mijn oren.. (en klinken ze ook niet mooi overigens)

Het zal wel aan mij liggen natuurlijk. Niet gewend aan die hoge noten, maar ik vind dit best vreemd..
Of kunnen die tuners niet goed overweg met die hoge stem van een sopsax...

Jullie ervaringen ?

[SaxoMike]

In vergelijk.

Ik stond laatst met hetzelfde verhaal bij mijn leraar, ik kreeg de top-tones niet in het groen terwijl ze in mijn optiek goed zuiver klonken. vervolgens blies mijn leraar een ladder op zijn sop...alles groen...niks mis met tuner  

Het zal voornamelijk wennen en oefenen zijn.

Ciao,
Saxo-Mike

[Maaarten]

hoge frequenties zijn juist makkelijk te meten. Dus helaas.
Ik blijk ook een te lage hoge fis te hebben gespeeld.

sopraan is lastig!

[Pieter]

Onze oren adepteren veel sneller aan hoge noten dan aan lage. we vinden foute noten dus heel makkelijk mooi.  Je tuner heeft gelijk. Dit laat dan ook gelijk zien dat je ook nog aan je techniek moet werken om ze nu ook nog mooi te laten klinken en niet alleen stemmend. belangrijk hierbij is dat je niet je embouchure laat zakken want dan verlies je klankkwaliteit, je doet het met je strottehoofd.
Dit betekennt dus eigenlijk ook dat je niet goed hoort, het is dan waarschijnlijk dat dat ook op de andere saxen zo is, en ja, dan heb je nog iets om te studeren. Overblazen en solfegeoefeningen. best leuk!

[the martin]

Strottehoofd vooral inderdaad...
Gaat al een tikkie beter al zal het wel werken worden voor een mooie toon..
Zoals altijd lag de waarheid in het midden. Het laag moest omhoog en het hoog omlaag.
Overblazen, interval (octaaf) oefeningen..
We komen er wel.

@pieter: Ik heb er bij mijn andere saxen niet (tenor) en niet noemenswaardig (alt) last van (ook maar even langs de tuner gehouden . Maar bij een sop is elke afwijking dubbel/driedubbel merkbaar. Ik geloof dat ik maar nooit een sopranino ga kopen  :lol: )

[Pieter]

Ja, dat klopt, hoe hoger hoe eerder een afwijking opvalt. Ik vind het ook veel moeilijker om de lage tonen goed te intoneren, dat hoor je gewoon niet zo goed.
Maar wat eigenlijk het moeilijkste van een sop is, is dat hij zo instabiel is. het is veel moeilijker op sop om de klank egaal en stabiel te houden dan op een andere sax. het minste of geringste wat je beweegt of een hele kleine verandering in ademsteun, een klein trillinkje in je lip, het resulteert direct in het zweven van je toon. Toch blijft het een plezierig instrumentje..

[the martin]

En dat is het...

[Amanda]

Maar wat eigenlijk het moeilijkste van een sop is, is dat hij zo instabiel is. het is veel moeilijker op sop om de klank egaal en stabiel te houden dan op een andere sax. het minste of geringste wat je beweegt of een hele kleine verandering in ademsteun, een klein trillinkje in je lip, het resulteert direct in het zweven van je toon. Toch blijft het een plezierig instrumentje..

Dit verschil merk ik ook tussen sopraan en alt.
Sopraan is veel gevoeliger. Elke beweging merk je in je klank, intonatie, enz.
Bij alt is deze marge veel groter.

Leuk trouwens dat je gaat soppen  :-D

[deHerbergier]

Eindelijk mijn meerdere gevonden in een sax  :wink:

[knip]

Jullie ervaringen ?

Daar je verhaal er eigenlijk één is van andere sax naar sopraan kan ik je niet echt adviseren (sopraansax vanaf het begin). Ik heb niet zoveel last van je problemen, maar ik heb dan ook weinig vergelijkingsmateriaal. (nu dan een beetje prutsen op een tenor; maar van een hoger niveau dan prutsen is nog niet echt sprake).

Maar, de sopraan is inderdaad gevoelig. Gevoelig niet alleen voor trillend lip, maar ook voor moeheid van de speler (ik ga dan meer knijpen en dus ontstemmen er dan diverse noten; heel naar in samenspelen). Maar als ik in prima conditie ben, lekker aanblaas, goed gestemd heb speelt hij van boven tot onder zonder noemenswaardige aanpassingen prima in pitch. Ik heb inmiddels diverse sopranen geprobeerd en gehad, en die waren stuk voor stuk anders. (Wat mij betreft slechter)... Maar ondanks een goede sax (als jijzelf de grootste variabele bent) is het hard werken om hem lekker in pitch te krijgen...

Welkom bij de sopraan spelers

[Catafoor]

Jullie gaven al aan dat kleine veranderingen op sopraan grote gevolgen hebben. Dat geldt wat mij betreft ook voor de keuze van het riet. Ik speel meestal op een Vandoren 3. Met een iets dunner riet zijn voor mij vooral de hoge tonen een stuk moeilijker: ze klinken al vlug te hoog. Met slechts een half maatje dunner riet blijkt de intonatie van de palmkeys voor mij dus (nog) lastiger.
Wat ik dan vooral lastig vind is het onderdrukken van de neiging om te gaat knijpen. Ook hier weer: kleine veranderingen, grote verschillen. Niet knijpen, maar aanblazen alsof je 'oohhh' gaat zeggen (en dus niet 'iieee') lijkt in je mond op slechts een kleine aanpassing. De gevolgen zijn groot.
Nog een andere kleine aanpassing. Op mijn S901 heb ik het kurklaagje onder de palm-D een halve millimeter verdikt. Daardoor gaat de klep iets minder ver open en blijft de toon een fractie lager. Omdat alles boven die toon ook vereist dat de palm-D open staat, had deze kleine ingreep ook een positief (want iets verlagend) effect op de allerhoogste tonen. Wat de Eb (en hoger) betreft was dus sprake van een wat minder ingrijpende variatie op de regel: de palm-Eb klinkt lager als je de palm-D dicht laat.

[the martin]

Leuk trouwens dat je gaat soppen  :-D

Ja.. Leek me wel leuk om die in mij nieuwe band te gaan gebruiken.
Sop in een Funk, blues, disco band zie je niet (zo veel)
Weet nog niet in welke sets. Alleen ballads is te voor de hand liggend, lijkt me ook wel leuk in een funky nummer..

Maar zoals gezegd.
Inderdaad embouchure opbouwen, bewust niet knijpen (vooral ook omdat je dan problemen gaat krijgen als je weer naar alt of tenor terug gaat), intonatie trainen, wennen aan de ergonomie, en die hoge noten...

Genoeg te doen  :wink:

[Amanda]

En hoe bevalt het tot nu toe?
Ben je inmiddels al de baas in huis?  

[the martin]

Nou euuhhhh...
Ik moet zeggen dat het best gaat. Nog niet perfect, maar ik speel dan ook niet elke dag.
Ook de noten boven de hoge d komen al makkelijker.

Helaas is mijn agenda zodanig gevuld dat ik maar twee dagen een half uurtje zou KUNNEN spelen.
En als je dan midden in een drukke periode zit (langer werken, klussen thuis) komt er niet zo veel van..

EN ik pak hem nog niet tijdens repetities, maar dat gaat binnenkort veranderen.