Ik ben al een tijdje lid van het forum, maar had nog geen tijd genomen om me even voor te stellen. Bij deze.
Na de blokfluitlessen op de lagere school heb ik 26 jaar lang niks met muziek gedaan (behalve luisteren natuurlijk). Aangespoord door (en jaloers geworden op) m'n dochter die sopraansax speelt ben ik Vorig jaar op m'n 36e begonnen met lessen op een van de fanfare geleende Couesnon Monopole II tenor.
Na een paar weken ben ik tussen de kids van het beloftenorkest gaan zitten om mijn partijtje mee te blazen, maar dat viel nog niet mee zeg! Luisteren, spelen, tellen, alles tegelijk en een paar weken later ook nog voor publiek. En geen zaaltje vol, maar een sporthal met 600 mensen!
Inmiddels ben ik ook niet meer de enige "oudere" belofte bij het orkest. Als er 1 schaap over de dam is...
Toen ik de eerste stukken van het beloftenorkest net een beetje onder de knie had werd me vorig jaar januari gevraagd of ik ook in het A-orkest wilde spelen. Yeah, right, na een half jaartje les bij het A-orkest? Niet overtuigd van mijn eigen kunnen maar gestreeld door het vertrouwen dat ze in me hadden heb ik het toch maar gedaan. De eerste paar repetities heb ik veel noten gezien, maar weinig geblazen. Nu gaat het een stuk beter, maar ik ben wel blij dat ik ook nog steeds bij de beloften kan blazen.
De Couesnon bleek trouwens een prima oefeninstrument, maar zo vals als een kreng in de hoge regionen. Ik speel nu op een gloedje-nieuwe Yanagisawa T992. Dat speelt een stuk beter.
Ik ben nu met de fanfare druk aan het repeteren voor een concert met Cor Bakker en Denise Rivera (13 feb) en in maart staat er een uitvoering van de Matthaus Passion op het programma. Tussendoor heb ik ook nog een optreden met een zelf samengesteld combo van piano, gitaar, sopsax en tenorsax.
Groeten,
Robert
