Eigenlijk vind ik klarinet het mooist in jazz of volksmuziek. Verder....ritueel verbranden die dingen zou ik zeggen. In een harmonieorkest mogen ze wat mij betreft ook vervangen worden door ....eeehh....violen!
Wat ik ervan vind?
Begin gewoon op die sop. een sop stemt niet slechter dan een andere sax. Alle saxen hebben hun eigen afwijkingen en daar zal je alleen rekening mee moeten houden wanneer je tussen de saxen wisselt. Hij heeft alleen veel kleinere marges dan de andere saxen en is instabieler van klank. Maar wanneer het je eerse sax is zalje het niet eens merken en gewoon groeien in mogelijkheden naarmate je langer les hebt.
Elke sax, SATB, moet je beschouwen als een apart instrument. Wanneer je denkt dat overstappen niet moeilijk is of wanneer je er 1 "beheerst" je ze allemaal onder de knie hebt, dan is er een heleboel wat je niet begrepen hebt en klink je waarschijnlijk op alle saxen bagger ook al zegt iedereen dat het zo mooi is.
Sax is moeilijker dan klarinet. Geluid uit een sax halen is niet moeilijk, vingerzettingen zijn hier en daar vreselijk lastig omdat ze van een heleboel factoren afhankelijk zijn. Klank maken is moeilijk en basale vaardigheden zijn heel erg moeilijk.
Dat zijn zaken die op een klarinet veel meer vanzelfsprekend zijn. Een saxofoon is geen stabiel instrument, dat is een klarinet wel. Je blaast en je hebt de toon die je wilt hebben, voor klankkwaliteit moet je veel spelen. Legato spelen gaat op een klarinet vanzelf(op een paar plaatsen na) op een sax heb je voor elk interval andere factoren die prioriteit moeten krijgen willen bindingen lukken.
Een klarinet moet je voor 30% intoneren, een saxofoon moet je voor 100% min of meer intoneren.
Klarinetten hebben in de harmonie ingewikkeldere partijen, staan meer op de voorgrond. Dat komt omdat het niet zo'n ingewikkeld instrument is en dat dat voor amateurs eerder haalbaar is. Solopartijen spelen, of altijd het voortouw moeten nemen vergt dan weer bijzondere eigenschappen van de speler die je, helaas, bij saxofoonspelers niet vaak tegenkomt.
Tja wat zal ik van dit epistel nu weer zeggen. Als ik dit lees dan schat ik het in van iemand die totaal geen verstand heeft van een klarinet. Sorry, Pieter ik weet dat je een hekel hebt aan klarinetten maar maar wat je nu opschrijft slaat echt nergens op. Heb je er wel eens een goed bespeeld?
Nou, valt wel mee, hafa C.
Ik speel tenoor en klarinet en ik moet zeggen dat de tenoor makkelijker te bespelen is dan de klarinet. Met een tenoor kun je nog bluffen en dan lijkt het allemaal wel goed. Dat kan dus niet met een klarinet want dan is het kattegejank. Ook is het in octaven denken op de sax veel makkelijker.
"Bluffen en ergens op lijken " kun je mijns insziens niet vergelijken met goed muziek maken. Doe het maar eens zonder bluffen en laat het eens echt iets zijn, dan kom je erachter dat je op een sax veel harder moet werken om een met klarinet vergelijkbaar resultaat te krijgen
Hoppa klepje open en je bent een octaaf verder. Klarinet denkt in 12. Zo vind ik het improviseren op de sax makkelijker omdat het zo makkelijk in octaven is. Hoef je niet zo erg bij te denken.
Mijn ervaring is dat dat slechts een kwestie van wennen is, bovendien zijn het hier ook je oren die je vingersmoeten leiden.
Wil je goed saxofoon spelen,dan zul je over heel veel vingerzettingen en hulpgrepen na moeten denken, bij veel mensen is dei saxofoonspelen zijn er maar een paar bekend, maar na 12 jaar les kan ik je vertellen dat ik nog steeds versteld sta van de mogelijkheden.
Ook bij de klarinet moet je veel intoneren. Vooral rond de g,a,b ( de overgang van de registers) of in de hogere registers wordt het moeilijk om een mooi geluid eruit te krijgen.
Zoals ik al eerder schreef, dat klopt. Is bij de meeste registerovergangen het geval. Bij een sax moet je nagenoeg elke noot intoneren simpelweg omdat het hele apparaat van nature vals is.
Een mooi geluid heeft niets te maken met stemming. Je kunt hele lelijke tonen spelen terwijl ze toch goed stemmen.
Ook op de klarinet is het moeilijk om je intervallen goed te intoneren maar dat is zo bij elk instrument. Dan moeten de oortjes het werk goed doen.
Maar dit is veel makkelijker wanneer je instrument stemt. Dat betekent dat het niet stemmen alleen aan jezelf ligt, je speelt bv met een embouchure die te gespannen is. Dit gebeurt ook op sax, maar daar komt dus nog bij dat ook je instrument vals is en die afwijkingen zijn niet constant. Dit is de reden dat wanneer je een sax koopt, zijn natuurlijke stemming zo belangrijk is. Hier begint het leren met het heel goed kennen van je sax.
Legato gaat alleen goed als je ademsteun goed is en wederom geldt dat voor elk blaasinstrument.
Klopt, maar wederom komen hier voor saxofoon nog een aantal zaken bij. aangezien je op sax toonhoogte maakt met je strottehoofd is dit ook het lichaamsdeel wat een grote rol speelt bij het spelen van overgebonden noten. Om dit in alle omstandigheden en in elk interval, op elke plaats en in elk tempo goed te kunnen doen heb je een jarenlange training van je strottehoofd nodig. Dan heb ik het nog niet over de blaastechniek die ook per interval behoorlijk kan varieeren.
Elk instrument heeft zijn eigen eigenaardigheid. De enige sax die echt moeilijker is dan een klarinet is de sop omdat die zo weinig bandbreedte heeft met intonatie en klank. Dit zijn wetenswaardigheden van iemand die allebei de instrumenten speelt en allebei de instrumenten erg leuk vind. Tot zover mijn pleidooi voor de klarinet.
groetjes Harpje
Het is oa mijn persoonlijke ervaring dat er onder de saxofoonspelers niet heel veel mensen zijn die in gaten hebben hoeveel investering hun instrument vraagt. Dat is jammer, want met de juiste aandacht op de juiste plaats zou er heel veel meer bereikt kunnen worden.
Ik snap niet dat wanneer je het opneemt voor een instrument dat je dat doet door zijn moeilijkheidsgraad te waarderen. Is het dan dat hoe moeilijker hoe mooier? Volgens mij zouden zaken als klank en zijn muzikale rol daarbij leidend moeten zijn. dat is wat voor mij een instrument de moeite waard maakt en waardoor je kiest voor een bepaald instrument. Dat daarbij het ene instrument veel meer investering vraagt dan het andere moet daar geen rol bij spelen. je vind toch niet iets mooi omdat het moeilijk of makkelijk is? Het is meer de vraag of het instrument bij je past en of je in staat bent om te leveren wat het instrument vraagt. In dat opzicht hoor ik iever een goede klarinet dan een saxofonist die denkt weg te komen met bluffen en het ergens op laat lijken.
