Zoals sommigen misschien al weten had ik wat fysieke probleempjes bij het spelen op mijn Conn New Wonder uit 1918 (serienr. 459XX). Het instrument op zich is gewoon geweldig. Hij is volledig gerestaureerd en hij ziet er werkelijk schitterend uit. Het probleem was dat mijn handen eigenlijk te klein waren voor deze toeter, waardoor ik krampachtige houdingen ging aannemen en t spelen erop op de een of andere manier niet prettig aanvoelde.
Een aantal forumleden hadden al geopperd om een eventuele aanpassing aan de sax te laten maken. Maar na veel wikken en wegen vond ik dat op de een of andere manier zonde.
Mn vader (ook saxverslaafd) kon er geweldig mee uit de voeten en na veel overleg met hem en nadenken, twijfelen, proberen... weet ik wat allemaal, toch maar de knoop doorgehakt en besloten dat hij erop zou gaan spelen en dat hij een van zn twee Selmer SA's zou verkopen/inruilen om voor mij n andere (nieuwe) sax te kopen. Toch fijn als je n meedenkende saxverslaafde vader hebt :oops: :lol:
Zo gezegd, zo gedaan... M'n Conn ging mee natuurlijk voor de vergelijking, net als mn vader en zijn Selmer SA. :wink:
Ik heb uiteindelijk diverse tenorsaxen uitgeprobeerd met twee verschillende mondstukken, te weten een Jody Jazz DV NY7* met Vandoren ZZ 3.5 en een Vandoren Optimum TL4 met Rico Royal 3.5
De volgende saxen heb ik geprobeerd:
- Borgani J300G
- P. Mauriat XT-66RG
- Selmer Series II en series III
- Selmer Reference 36 en 54
- Yamaha Custom 875EX
- Yanagisawa T902, T991 en T992
De Yana's wilde ik perse tot t laatst bewaren aangezien ik n voorgevoel had dat een van die me als beste ging bevallen. (Ben wat dat betreft misschien n beetje bevooroordeelt aangezien ik n meer dan geweldige Yana sopsax heb)
Als eerste de Borgani:
Mooie toeter, redelijk fijne applicatuur, afwerking was redelijk maar zowel met de Jodyjazz als de vandoren had ik meer moeite met de lage tonen dan mn Conn. De sound was wel mooi met beide mondstukken.
Als tweede de P.Mauriat:
Hele mooie sound, vooral met de JodyJazz, maar ergonomisch niet helemaal mijn ding. Althans t voelde niet zoals ik had gehoopt. Niet beter dan mn Conn en dat was nou juist waarom ik n andere wil.
Toen de Yamaha:
Wow... Spelen hierop kost totaal geen moeite. Alles gaat vanzelf. Deze toeter spreekt ook zowel in t laag als t hoog heel makkelijk aan. Alleen dat geluid... niet helemaal mijn ding om eerlijk te zijn. Met de Vandoren nog wel n redelijk mooi klassiek geluid, maar met de jodyjazz naar mijn mening te scherp en te weinig body. Maar tot nu toe wel de beste wat ik had geprobeerd.
Daarna de Selmers...
Stuk voor stuk allemaal prettig spelende en goed aanvoelende toeters (mag ook wel natuurlijk... t zijn nou eenmaal Selmers) Mijn voorkeur ging hier duidelijk uit naar de Reference 54 aangzien ik deze t mooiste allround geluid vond hebben en een prettige applicatuur. Speelt naar mijn mening iets minder makkelijk dan de Yamaha, maar deze sax kun je wel alle kanten mee uit qua geluid. De Reference 54 tot nu toe mn favoriet, heel dicht gevolgd door de Yamaha.
Toen de Yana's...
Begonnen met de T992 (kheb zelf n S992 en hou van de warme klank van t brons) en wat ik vermoedde kwam ook uit.
Wat n droom om op te spelen! =D> Speelgemak gelijkwaardig of misschien nog wel beter dan de Yamaha (zeker voor mn kleine handen) en dan dat geluid..... Hier kun je voor mn gevoel elke richting mee uit. klassiek, jazz, pop, rock... maakt niet uit, kwestie van n ander mondstuk/riet en deze sax veranderd geheel van karakter. De enige waar je dat naar mijn mening ook mee kunt zijn de Selmers. Vooral de Reference 54 is zelfs nog iets warmer van klank. Maar die spelen niet zo prettig (voor mij) dan de Yana.
Erna ook nog de T991 en T902 uitgeprobeerd. Beide net zo goed bespeelbaar als de T992, alleen is de 991 iets fletser qua geluid en de 902 mist wat body, maar t verschil is niet heel groot. De 902 is wel lichter wat me nog even aan t twijfelen heeft gebracht maar na op nog n andere T992 te hebben gespeeld uiteindelijk toch daarvoor gekozen.
Zoals ik vooraf al zei, ben ik misschien wat bevooroordeelt over Yana's, maar t zijn en blijven gewoon erg goed gemaakte instrumenten en ookal zijn ze niet goedkoop, t scheelt toch altijd nog n dikke 1000 euro met een Reference 54. Dat geld zou ik dan liever uitgeven aan eventueel n andere nek en/of mondstuk wanneer dat nodig zou zijn.
Dit instrument is gewoon perfect voor wat ik zoek in n tenor. En qua geluid kom je met wat zoeken en uitproberen erg dicht in de buurt van t geluid dat ik uit mn Conn haalde en wat ik zo mooi vind. Uiteindelijk na t uitzoeken van diverse benodigdheden en accessoires en t taxeren van de Selmer van mn pa tot n zeer schappelijke prijs gekomen.
Al met al zaten n zeer tevreden vader en dochter in de auto huiswaarts
En de Conn... tja die blijft gelukkig in de familie
/ . Want t is en blijft natuurlijk n prachtige sax die met zn mooie gravures zelfs in n museum niet zou misstaan. Maar zo n instrument vraagt erom om bespeeld te worden en dat zal mn pa met heel veel plezier doen.... En de Super Action die hij heeft ingeruild vind vast en zeker wel weer n nieuw baasje die m zal vertroetelen
Volgende project... sparen voor n mooie Alt
hihihihi :mrgreen:
