Lang geleden , begin vijftiger jaren – ja, opa vertelt - ben ik mijn actieve muzikale leven begonnen als accordeonist. Op mijn twaalfde kreeg ik les en vanaf mijn vijftiende vulde ik mijn zakgeld aan door in een trio te spelen (accordeon, piano, drums) op bruiloften en partijen en bij uitvoeringen van de meest uiteenlopende verenigingen (Bal na!). Toch bestond de muziek die ik het liefst speelde uit Franse musette en Argentijnse tango’s.
Toen ik op mijn twintigste het ouderlijk huis verliet, bleef de accordeon daar achter en ik heb eigenlijk nooit meer dit instrument bespeeld omdat mijn muzikale smaak in de loop der jaren veranderde: jazz. Toen ik al ruim de vijftig gepasseerd was kocht ik daarom een tenorsax in de hoop daar net zo gemakkelijk op te leren spelen als destijds op mijn accordeon. Dat viel vies tegen en toen wij in 2001 na mijn pensionering naar Frankrijk vertrokken, waar we nog steeds wonen, heb ik tien jaar lang de saxofoon niet meer uit de koffer gehaald. In 2011 kwam ik enkele mede-expats tegen (een gitarist, een pianist, een zangeres en een drummer) die graag een saxofonist erbij wilden en zo ben ik opnieuw met veel enthousiasme aan saxofoonspelen begonnen. Na al die jaren ongebruikt te zijn geweest werd aan mijn Selmer SA-II het hoognodige onderhoud verricht bij Remy Veerman van Charlie’s Muziek in Almere, die uitstekend werk heeft verricht.
Naar mijn smaak is mijn toon nog lang niet zoals ik het graag zou willen: te dun, overtonen blazen gaat helemaal (nog) niet, improvisatie lukt niet erg goed en zo zijn er nog een aantal dingen die sterk voor verbetering vatbaar zijn. Ik hoop daarom in dit forum veel aanwijzingen te krijgen en ideeën op te doen die een betere saxofonist van mij maken. Ik heb er weer zin in!
