De volgende stap was inderdaad heftiger.
Met mijn zelfgemaakte uitdeukset (een set stalen kogels op een ijzerenstaaf van 20mm dik en 1200mm lang) ben ik een middag aan de slag geweest.
Allerlei technieke uitgeprobeer.
- met kracht de deuken eruit wrijven tegen de stalen kogel
- met een plastic hamer tikken direct kloppen op de buis
- met een plastic hamer indirect tikken via een houten lat die rondom de deuken beweeg. De buis zit daarbij op een ondergrond van de houten cilinder of stalen kogels
- met stalen kogels en een supermagneetsysteem
Uiteindelijk bleek het lastig de scherpe vouwen die er in zaten weg te krijgen. Op het laatst geven ze geen krimp.
Omdat het toch maar oefenmateriaal is aan uitgloeien begonnen om te zien of het materiaal daardoor weer bewerkbaar wordt.
Dat blijkt wel te schelen, maar de scherpe vouwen blijven zichtbaar en voelbaar.
Tenslotte zelfs met een metalen uitdeukhamer er tegen aan. Zelfs dan blijven de littekens van de vouw zichtbaar.

Deze sax zal zeer waarschijnlijk als onderdelen hergebruikt gaan worden. Zelf spelen zal ie vast niet meer.
Of weet iemand nog een te beproeven techniek?
Het was overigens een sax van het gerenomeerde merk Libretto

.