Een mark 6 kan zowel een gebruiksvoorwerp als een statusvoorwerp zijn.
In het laatste geval noemen we dat A-brand simplisme.
Je herkent dit type mensen meestal aan de zin:"Ik gebruik/drink/eet alleen merk ....".
A-brand simplisme is een van die aandoeningen die altijd ontkent wordt.
Zelfs in de medisch wereld wordt ontkend dat deze aandoening bestaat.
Er spreekt een enorme tegenzin uit om zich te verdiepen in de achtergrond van het product.
Dus Buffet heeft er weinig last van, maar Selmer des te meer.
Maar dit is geen groot probleem.
Zodra deze mensen een fake saxofoon kopen wordt er een paar uurtjes op gespeeld en gaat ie daarna de kast in.
Zolang die in de kast staat is alles in orde, er is een statussymbool van het juiste merk en er wordt niet op gespeeld.
Behalve als die aan een particulier wordt doorverkocht als gebruiksvoorwerp.
Geeft veel herrie, maar relatief gezien nog weinig aan de hand.
Fake powertools, bijvoorbeeld vervalste kettingzagen met slecht functionerende veiligheidsklamp ( in Groot Brittanië twee jaar geleden) zijn veel gevaarlijker.
Maar zoals Zoot aangeeft is het vervalsen van voedsel veel belangrijker.
Er zijn duizenden mensen gestorven of ongelukkig gemaakt door vervalsingen van olijfolie, wijn en babyvoeding.
En het is behoorlijk eng om te bedenken dat je een product kan kopen dat niet gecontroleerd is of het geschikt is als levensmiddel.
Gezien de lage marges in de levensmiddelsector zijn er genoeg mensen die er geen probleem mee hebben om dit soort producten aan te bieden.
Dat lijkt mij nou een echt probleem.
