onderhoudsbeurt gehad, toch nog wat....

[johnvs]

Het is ook niet de grondtoon die het veroorzaakt maar een harmonische.
Naar mijn voorlopige berekening moet het het 2e octaaf zijn. Dus de C met de octaafklep.
Het zal zich voordoen wanneer het riet deze harmonische ,relatief, dominant produceert. B.v. met een mondstuk met een hoge baffle of met een riet dat toevallig of door zijn aard (een dunner riet b.v.) die harmonische benadrukt.
Je kunt met de embouchure de harmonischen onderdrukken, zoals bij subtones, of anderszins. Als het riet vochtiger wordt zal het ook minder de hogere harmonischen benadrukken.
Natuurlijk kan het ook bij andere merken voorkomen. Het houdt naar mijn menig verband met de wijze waarop de bocht gemaakt is.
Verder is, naar mijn ervaring, de hals van crusiaal belang: de helling van de bocht en de boring?

[Pieter]

als ik je goed begrijp hebben we het over verschillende dingen. Ik bedoel een wobble in C1, das de lage C.

[johnvs]

Nee, we hebben het over hetzelfde: de lage C. Deze C1 wordt echter beïnvloed, volgens mijn theorie dan, door de C3. Deze "teruggekaatste" C3 beinvloedt het riet waardoor de C1 kuren gaat vertonen.

[Tom]

Kan dat dan, dat terugkaatsen?
Je zou toch zeggen dat gezien de vorm van de bocht, de trillingen die een verticale richting volgen, door het begin van de bocht omgezet worden in een horizontale.
En dan, door het einde van de bocht weer in een verticale richting de beker.
Of denk ik nu te simpel.

[johnvs]

Ik probeer het beeldend uit te leggen met dat terugkaatsen. Het is in werkelijkheid een transversalegolf die resoneert.
Lees mijn verhaaltjes nog eens over.

[Tom]

Ok, ik heb je verhaaltje nogmaals gelezen maar zit toch nog een beetje op een dwaalspoor.
Naar mijn idee kan een toon op zichzelf niet resoneren.
Zou het niet zo kunnen zijn dat bij een bepaalde frequentie een bepaald onderdeel van de sax gaat resoneren, en dus een bepaald geluid produceerd waardoor dit fenomeen ontstaat?
Ieder materiaal resoneerd op een andere frequentie.
Dit zou ook kunnen verklaren waarom Selmers er bijvoorbeeld meer last van hebben dan andere merken.
Het materiaal heeft immers een andere samenstelling
Met dit als uitgangspunt, zou je je kunnen indenken dat, wanneer je iets in je beker gooit er iets tegen je sax aanligt waardoor het onderdeel op een andere frequentie zou gaan resoneren en dus het probleem verhelpt.
In dit geval zou het eventueel ook verholpen kunnen worden door bijvoorbeeld de bocht tegen je lichaam aan te houden.
Het is maar een theorie, ik heb het probleem zelf nog niet gehad maar misschien kan Maaarten het eens uitproberen.

[johnvs]

Met resoneren bedoel ik hier het zichzelf versterken van de geluidsgolf; niet het mee-resoneren van materialen met een geluidsgolf.

Even wat natuurkunde-les:
beschouwen we de geluidsgolf in de kamer tussen de paralle wanden:

een toon (geluidsgolf)  moet je zien als een opeenvolging van verdichtingen en verdunningen van de lucht. Stel je voor je neemt een ballon blaast die op laat hem een beetje leeglopen, blaast hem weer op en laat hem weer een beetje leeglopen enz. De lucht om de ballon zal samengedrukt worden bij het  opblazen en verdunnen bij het leeglopen. Als je het opblazen en leeglopen ritmisch doet krijg je een soort geluidsgolf; je moet het wel snel doen, laat het dus maar liever aan een luidspreker over.

Onze toon in de kamer, waarvan (een meervoud van) de golflengte precies past tussen de wanden gaat nu het volgende doen: een verdichting van de lucht valt steeds op dezelfde plaats evenals een verdunning en daardoor zal bij ieder, een versterking optreden.

Als je nu muziek afspeelt in de ruimte zullen de tonen waarvan de golflengte precies tussen de wanden past onevenredig versterkt worden.

Voor de luisteraar is dit geen prettig effect.
Muziek zal in zo'n ruimte niet evenwichtig klinken.

Het flubber effect in onze altsax heeft met de vorm van de bocht te maken en niet met het materiaal van de sax. Als mijn theorie over de staande golf in de sax klopt zul  je met een rechte sax het effect niet kunnen produceren.

[Pieter]

jawel, tenminste het geluid wat ik bedoel. Het mondstuk maar net op de hals zetten en dan blazen geeft het zelfde effect.

[Tom]

Ben nooit zo goed geweest in natuurkunde maar als je het zo zegt is het een stuk duidelijker.
Het klinkt in ieder geval logisch.
Alleen vraag ik me af hoe het dan mogelijk is dat, zoals Pieter zei, het bij hem soms voorkomt en een tijdelijk probleem is.
Zou het dan zo kunnen zijn dat als je hem bijvoorbeeld hoger of lager stemt, of bijvoorbeeld je embouchure aanpast, het probleem niet optreed?

[Surion]

Alleen vraag ik me af hoe het dan mogelijk is dat, zoals Pieter zei, het bij hem soms voorkomt en een tijdelijk probleem is.

omdat het ook afhangt van de TEMPERATUUR van het instrument op dat moment? dat heeft toch ook invloed? of gok ik fout?

[johnvs]

Eerder schreef ik:

"Het is ook niet de grondtoon die het veroorzaakt maar een harmonische.
Naar mijn voorlopige berekening moet het het 2e octaaf zijn. Dus de C met de octaafklep.
Het zal zich voordoen wanneer het riet deze harmonische ,relatief, dominant produceert. B.v. met een mondstuk met een hoge baffle of met een riet dat toevallig of door zijn aard (een dunner riet b.v.) die harmonische benadrukt.
Je kunt met de embouchure de harmonischen onderdrukken, zoals bij subtones, of anderszins. Als het riet vochtiger wordt zal het ook minder de hogere harmonischen benadrukken."

Nader onderzoek heeft het volgende opgeleverd:
Ik kan het effect met mijn (late) MarkVI Alt naar believe oproepen.
Als ik er een SA80 hals op zet samen met een heel licht riet doet hij het bijna vanzelf.
Met de originele hals en een licht riet lukt het als ik het mondstuk maar een klein stukje op de kurk schuif. Het flubberen krijg ik wanneer ik de C vanonder benader en dan "doorglij" naar altissimo's. Ik kom dan onderweg de flubber tegen.
Bij nader inzien is het meer de C2 die het effect veroorzaakt dan de eerder door mij genoemde C3.

Een en ander sterkt mij in mijn hypothese.

[FB]

Het probleem komt door de conische bouw van de sax waardoor problemen ontstaan in de response bij het lage register. Dit is een gegeven dat al sinds het ontwerp van de sax bekend is. Je hebt te maken met natuurkundige principes, die laat ik even buiten beschouwing. Je hebt te maken met 3 `harmoncs` zoals dat genoemd wordt in het Engels. De 1st is je normale octaaf, de 2e  en de 3e  de volgende. Al deze 3 `zitten`in je sax wanneer je een toon blaast. Het hangt er vanaf of de 1e , de 2e of de 3e harmonic overheerst. Terug naar de lage bes/b. Hier is de toeter het breedst en de gaten het grootst. De “krachtâ€

[Pieter]

Ik denk dat het komt door de dingen die mijn docent opnoemt. En dat zal wel veroorzaken van wat de natuurkundigen hierboven beschrijven, dat klinkt ook heel logisch. Maar ik denk wel dat het dan veroorzakt wordt door een lekage. Of het riet, of een combinatie van riet, niet al te beste embouchure, te weinig ontspanning van je strottehoofd. Dat zijn omstandigheden die, als het goed is weer overgaan. Als je sax dat altijd zou doen en het zou aan de bouw van de sax liggen, dan heb je die sax toch niet meer?? Sterker nog, die heb je dan nooit gekocht, toch?

[Maaarten]

doet me denken aan die keren dat de fanfare  langskwam en ik die jongens ook wel een snoepje gunde....... in de beker  

 wat zou dat kurkje daar moeten doen?

Het schijnt dat je dan de lage noten makkelijker kan spelen.
Zo werd mij ooit eens verteld om er een aardappel erin toe doen (nooit geprobeerd eigenlijk...) dat zou de luchtstroom makkelijker maken zo zou je beter en makkelijker de lage noten zacht kunnen spelen...

even een kick!

heb getest met een kurk erin.
1. het helpt niet
2. de sax klinkt er enkel slechter van, duhh

ik heb -wanhopig door deze tegenvaller- op aanraden van iemand die anoniem wenst te blijven er nog een dode mol ingegooid, waarop alles een halve toon lager klonk    hielp dus ook niet


dus ik leer er maar mee leven. Verder heb ik toch plannen om een reference te gaan kopen dus maak me er niet meer zo druk om.