Benjamin Herman
Hij had niet twee keer maar drie keer de prijs gewonnen, en, maar dat vertelde hij niet zelf, hij is Cum Laude afgestudeerd aan het conservatorium van Hilversum, Hij was dat jaar de enige Europeaan die geselecteerd werd voor de Thelonious Monk Competition. Hij studeerde ook aan de Manhattan School of Music in New York. Drie O’s is hem niet vreemd
Rico Rieten en Drumland presenteren: Benjamin Herman.
Z’n eerste sax kreeg hij toen hij al bijna 13 was, Alt want hij was te klein voor Tenor, toen hij 17 was speelde B.Herman voor het eerst op het North Sea Jazz Festival. Drie O’s in het kwadraat, hij wou spelen wat hij hoorde en oefende tot het precies zo klonk als op die LP’s. Mondstuk 8* en riet 5 want zijn grote saxhelden uit die tijd speelden daar ook op, spieren kweken, elke dag uren en uren lange noten, toonladders… oja school, nee maar niet, Sax spelen was veel leuker.
Z’n saxofoon werd gestolen toen hij 18 was, een handelaar in België had door een ruilhandeltje met wat orkesten in Frankrijk een leuke collectie MarkVI ( Kijk jullie zo’n mooie glimmende, neem ik die oude meuk wel mee ) en daar zat een hele goede bij, was van een beroemde saxofonist geweest.
Die toeter heeft hij nog steeds, de lak is er inmiddels afgesprongen, kon niet tegen het aantal dB’s wat Benjamin produceert want ja, als je nu in een grote of een kleine zaal staat te spelen, de achterste rij moet je ook goed kunnen horen.
Projectie heet dat, kijk naar de achterste rij, of naar de verst gelegen hoek en richt daar je geluid op. Hoe en of het werkt weet hij niet, maar het werkt voor hem. Achterin horen ze hem ook. Een trompetist heeft hem dat trucje geleerd en zo kent hij veel trucjes, articulatie’s en speelmaniertjes. Als je je saxofonisten kent hoor je ze allemaal. Dexter, Parker, Rollins en vooral Benjamin Herman maar bescheiden als hij is, in de kleedkamer van dé Sonny Rollins kon hij geen woord uitbrengen. Toen had je de toeter aan de mond moeten zetten Benjamin, maar misschien kwam het ook omdat hij een andere beroemde saxofonist na lang aarzelen toch durfde te vragen of die de sax herkende waar hijzelf tegenwoordig op speelt…. No never seen that thing.
Hij moest even op gang komen, is niet gewend aan het geven van Clinics, lesgeven is niet z’n ding (je moet studenten vertellen dat ze moeten studeren, studeren en studeren maar dát zelfs nog niet snappen) maar één keer op gang is er geen stoppen meer aan. De Clinic liep meer dan een uur uit, ik heb niemand horen klagen… nou ja misschien die ene jongen dan, die wilde graag naar het feest in de binnenstad. Maar dat was een drummer, die houden wel van voetbal.
Ps De tip van een notitieblok naast je bed, de goeie ideeën komen ’s nachts dus dan kun je ze meteen opschrijven komt ook van Benjamin.