De saxofoon is een conisch instrument, met wat kleine afwijkingen bij de hals en de beker. Je ziet in de geschiedenis van het instrument wat variaties in de boring die in centimeters niet groot zijn maar wel grote verschillen in sound geven. En vaak ook grote discussies wat nu beter is.
Het resultaat van die discussies hangt sterk af van de uitgangspunten. Om dit toe te lichten een kleine geschiedenis van de boring in de klassieke saxofoon.
De oorspronkelijke alt saxofoon van Sax heeft een wat grotere dan de tegenwoordige instrumenten. Later maakte hij een alt saxofoon die iets nauwer was en tegelijkertijd maakte hij zijn tenor saxofoon wat weider. Kleine verschillen maar de alt kreeg een iets scherpere klank en de tenor een iets minder scherpe klank.
Sax maakte ook een saxhoorn, een messing blazer, ook wel foutief koper blazer genoemd, met een boring die iets kleiner is dan die van de engelse euphoniums. Hij is ook iets scherper van geluid, maar het is geen groot verschil.
Rond het begin van de vorige eeuw merkte Rascher dat de kamers van de mondstukken en de boring van de saxofoon steeds nauwer werden. Hij propageerde een retro klassieke manier van spelen op mondstukken met een grote kamer en op saxofoons met een wijde boring (Bueschers). Er bestaat nog steeds een Rascher kwartet gebaseerd op deze uitgangspunten.
Het grootste gedeelte van de klassieke wereld speelt op nauwere boringen en kleinere mondstuk kamers. Ze spelen wel allemaal met de onderlip over de tanden en vaak weinig reflectoren op de pads. Dit om zo veel mogelijk demping van de schrille boventonen te krijgen.
Als je met een wijde boring even hard speelt (in meetbaar volume) als op een smalle boring dan heb je de minste boventonen bij de wijde boring.
Als je met dezelfde kracht op een saxofoon met een wijde boring speelt als op een saxofoon met een smalle boring dan heb je de meeste boventonen bij de wijde boring.
Dit lijkt tegengesteld maar de clou is dat de wijdere boring efficiënter lucht omzet in volume en het hogere volume gepaard gaat met meer boventonen. Dus afhankelijk van volume, mate van demping, vorm van de saxofoon, mondstukken en riet kan je elk verschil tussen smalle en wijde boring “bewijzen”.
Dat maakt de discussies een stuk gemakkelijker, maar niet noodzakelijk juist.
