Pieter
Bij de introductie van digitale muziek is gekozen voor een systeem van Puls Code Modulatie (PCM). Belangrijk voor een natuurgetrouwe weergave is de sample frequentie (hoe vaak naar het analoge signal wordt gekeken; freq = 44,1 kHz van een CD) en het aantal bits (dat gebruikt wordt om de analoge signaal waarde vast te leggen en dat is weer belangrijk voor de dynamiek en de vervorming)
Later is om grote bestanden te verkleinen gekozen voor een intelligent comprimeringssysteem.
Voor audio is dat voornamenlijk MP3 en voor video MPEG4 en voor plaatjes JPG.
Er wordt gekeken (zoals dat Philips al deed met z'n DCC-recorder) naar een manier om herhaalde patronen slim weer te geven.
Vergelijk dat met het getal 1.000.000; andere notatie :10 tot de 6e.
Jouw Ipod-truc werkt zeker.
Veel belangrijker is dan de kwaliteit van de koptelefoon waarmee je luistert. Bv de Sennheiser PX100.
En de situatie waarin je luistert; in de luie stoel of onder het joggen.
Zelfs in de luie stoel doe ik nu MP3.
Het grote voordeel is dat je met een mediacentre (PC) een programma kunt vaststellen, zonder dat je dan om het uur naar je CD-speler moet lopen.
Vergeet niet dat zelfs radio-muziek geen CD-kwaliteit kan zijn omdat de dynamiek van een uitzending sterk wordt gereduceerd.
Ook de digitaal te realiseren dynamiek van 80 db is niet te gebruiken;
het betekent voor je boxen een vereist bereik van "speld vallen" tot "straaljager-niveau"
Kortom erg veel verschil is er tussen theorie en praktijk.
Je Ipod is nog niet zo'n dom idee. Het is ook een volgende stap.
De CD zal ook weer verdwijnen, misschien komen er solid-state dragers.
De USB-stick met flashrom is daar een voorbeeld van.
Helpt dit? (of wordt het nog onoverzichtelijker)
Groeten Oliver
