vroeger...
tja toen heb ik 5 jaar klarinetles gehad (uiteraard vooraf gegaan door blokfluitlessen!)
ik vond het niks die lessen en net voor mijn C ben ik gestopt, tot groot verdriet van mijn ma en de leraar, die zagen een gouden toekomst, tja 15 he?
ik was ook zo blij dat ik wegens studie op kamers moest, DAN MOCHT IK STOPPEN MET MUZIEK MAKEN...
het duurde nog geen 3 weken, en ik ging kruipend, nou ja met de trein, terug naar elke repetitie die ik maar mee kon maken.
wegens een behoorlijk ongeval kon ik geen klarinet meer spelen.
maar de dwarsfluit zou wel mogelijk zijn. ik heb het ding gepakt en 3 weken later speelde ik weer mee met mijn cluppie.
echter ik speelde klarinet op fluit...
dus na een jaar zelfstudie, heb ik een jaar of 2 les genomen. het bracht mij technisch veel verder, maar het instuderen van een oefening en daarna spelen tijdens de les bracht mij geen echte voldoening.
na een aantal jaren gebeurde er een aantal dingen die mij deden besluiten dat ik baritonsax wilde spelen.
ik heb grote gepakt en niet meer losgelaten.
toch vond ik op een gegeven moment dat ik fluit speelde op de sax....
juist lessen dus.
een aantal lessen gevolgd en ook hier was het wederom vooral op techniek gericht.
daar loop ik op stuk.
ik heb geen plezier in steeds snellere oefeningen te kunnen spelen.
klank, improvisatie, samenspelen brengen mijn plezier in muziekmaken.
een aantal lessen met tips, is genoeg voor mij om verder te kunnen.
mijn laatste leraar begreep dat, hij gaf een uur les, om mij verder te helpen, en wanneer ik dacht dat ik niet verder kon...
geen vast 1/2 uurtje in de week, maar eens in de maand 1 1/2 uur, met veel tips.
het kost veel zelfdiscipline maar uiteindelijk heb ik plezier met resultaat.
telkens verbaasde ik mijn leraren met mijn manier van studeren, niet geijkt maar met resultaat.
en ik weet wel hoe je een loopje in de vingers krijgt, dus als het gevraagd wordt komt dat wel goed, maar nog steeds vind ik er niks aan, om eindeloos een technisch stukkie te oefenen. maar goed het hoort er bij dus...
ach misschien ben ik gewoon te lui voor die technische dingen.