Zoals ik in m'n voorstelberichtje heb geschreven ben ik gevallen voor een Lady met karakter (haar uiterlijk is niet zo mooi meer). Dit is een Conn 6M Ladyface alt van eind jaren 40. Momenteel huur ik haar nog maar ik denk er sterk over om haar te kopen als de huurtermijn er op zit. Tot zover lijkt alles dus in orde.
Maar ja, dan ga je toch eens wat informatie inwinnen op internet en dan blijkt dat deze Lady niet uit de "gouden" periode van Conn is. Het ergste schijnt nog te zijn dat ze rechte toongaten heeft en niet meer de gerolde toongaten die o zo belangrijk zouden zijn voor het geluid.
Goed, dus toch maar wat exemplaren uit de goede periode gaan proberen...
Maarten Prins had nog een 26M in de aanbieding, de 26M is een soort "opgevoerde" 6M: het mechaniek is op allerlei manieren verbeterd en verder is het gewoon een top 6M. Bovendien uit de goede periode met gerolde toongaten! M'n verwachtingen waren hooggespannen en ik had er wel een ritje naar Zeeland voor over. Helaas vond ik de klank niet beter, wel anders maar "mijn" 6M vond ik toch wat interessanter. Het linker plateau was overigens wel een stuk ergonomischer: het staat in een wat gunstiger hoek, verder was ik niet zo onder de indruk van al het mechanisch vertoon.
Wat me verder opviel is dat deze 26M hals een stuk korter was dan "mijn" 6M hals. Het scheelde zeker een cm. Het was ook een hals van type VIII (van mij is 7) en type VIII schijnt het helemaal te zijn als ik alles moet geloven. Die korte hals gaf wel een probleem: ik kon m'n mondstukken er niet ver opschuiven om niet te hoog te worden. En dat gaf hele rare stemmingsafwijkingen met name met de C*. Met lange hals is de stemming eigenlijk erg goed: Het beste is het om het mondstuk helemaal over het kurk te schuiven en dan met de microtuner af te stemmen (zoals het eigenlijk ook bedoeld is). Geeft goede resultaten met een C* en een Meyer 6. O ja, op beide instrumenten zit dus zo'n microtuner, ideaal, zeker in combinatie met zo'n Francois Louis binder.
Goed, na dit toch iets tegenvallende resultaat maar weer eens naar Harry Bakker afgereisd, daar hebben ze immers ook wel wat keus uit de "gouden" periode. Hier heb ik een andere 6M uit de gouden periode er naast gehad. Ook met de korte VIII hals: Toch maar weer proberen maar nu met de C* helemaal over het kurk geschoven en met de microtuner helemaal uitgedraaid, dat ging net qua stemming. Met de Meyer 6M had ik al iets meer marge maar de lange 7 hals is toch handiger.
Qua geluid was het nu wel moeilijker kiezen, deze VIII was ook gewoon erg goed, ook weer iets anders (iets helderer), maar beter? Was dit nu het grote verschil tussen gerolde en rechte toongaten??? :shock: Ik was er niet echt van onder de indruk en ik zou er ook zeker niet de meerprijs voor over hebben.
Eigenlijk heb ik m'n keus dus nu wel gemaakt: ik blijf bij "mijn" Lady met rechte toongaten en "slechtere 7" hals. Een goed geluid en goede stemming, wat wens je nog meer. Maar ja, ergens knaagt het nog een beetje: Hoe kan het dat ik zo'n afwijkende ervaring heb dan al die goeroes op internet? Heb ik nog te weinig sax-uren gedraaid, of heb ik gewoon een afwijkende smaak? Hmmm, allebei denk ik :wink:
Goed, dit is een lang verhaal geworden. Ik zou het wel leuk vinden om nog meer verhalen te lezen van forumleden die gestoeid hebben met Ladyfaces of Naked Ladies. :wink:
