Hallo allemaal,
Even tijd om me voor te stellen. Ik ben Sax gaan spelen (sinds vorig jaar november) omdat
1 - ik het een waanzinnig mooi instrument vind
2 - ik nooit gedacht had dat ik dat zou kunnen
3 - mijn man het niet kan!
Toen ik mijn man 5 jaar geleden leerde kennen vond ik het fantastisch dat hij zo goed gitaar kon spelen, zomaar op zijn gehoor! Vroeger had ik wel eens wat op de piano gedaan, dus we haalden voor mij (VOOR MIJ!) een keyboard in huis. Door ziekte een tijd aan huis gekluisterd, deed ik ontzettend mijn best om overdag iets in te studeren. 's avonds, als mijn man van zijn werk thuis kwam, liet ik vol trots mijn riedeltje horen. "Geweldig schatje" zei hij enthousiast, om vervolgens precies hetzelfde binnen 10 minuten zonder problemen na te spelen, terwijl hij nog nooit op een piano had gespeeld. Daar ging mijn plezier de deur uit.
Vorig jaar zaten wij echter bij de Night of the Proms en daar werd een stukje sax weggegeven waarvan wij tegen elkaar zeiden dat we dat wel heeeeel mooi vonden. Waarop mijn man vertelde dat hij niet op een instrument met een rietje kon spelen! Ik vind sax prachtig, met name blues maar ik dacht dat het erg moeilijk zou zijn. Maar dat mijn man het niet zou kunnen (die ieder nummer op de gitaar direct na speelt) gaf mij de doorslag om eens te informeren naar saxles.
En zo ben ik op mijn eerste studiesax begonnen met lessen. Nu ben ik dus een maand of 8 verder, speel iedere dag en dan is een studiesax niet meer helemaal wat het gewenste geluid geeft. Zoekend naar informatie over sax kopen, kwam ik op deze site terecht. Inmiddels in het bezit van een 1935 Conn Lady Face, mag ik dan ook iets terug doen voor de informatie die ik gekregen heb en me voorstellen.
Ik hoop nog meer informatie hier weg te halen en zo te zien, gaat dat prima lukken.
groetjes,
"Sambi" Ingrid
