Het spelen gaat weliswaar makkelijker, maar je zal ook sneller vreemde piepgeluiden maken en als je na een tijdje wat steviger begint te blazen, zal je merken dat je het riet al vrij snel dichtblaast tegen het mondstuk aan. Daarnaast komt het er op neer dat een zwaarder riet een mooier en voller geluid zal geven, alleen een te zwaar riet heeft weer tot gevolg dat je heel snel vermoeid bent (vermoeid embouchure), dat je veel snelheid mist omdat de toon niet direct komt, dat zacht spelen wanneer dat nodig is erg lastig wordt en dat je niet een mooie stabiele klank hebt.
Kortom, het streven is om regelmatig te proberen of je niet een stapje zwaarder qua riet kan naarmate je embouchure (de spieren rond je mond) zich verder ontwikkelen. Een stapje terug zal juist die ontwikkeling afremmen en je embouchure lui maken. Vooral als je op een gegeven moment het onderste uit je sax wil halen, wil je niet een te licht riet hebben wat dat niet aan kan. Mijn advies zou dus zijn het nu gewoon bij een riet nummer 2 te houden en als dat na een tijdje makkelijk blaast eens een 2,5 te proberen (en daarna 3 enzovoorts, maar dat ben je nog wel even zoet).
