Hoge noten

[dc_sax]

Afgelopen week heb ik mijn YAS-275 ingeruild voor een ProSax van Harry Bakker. Mondstuk ook vervangen door een Otto Link Super Tone Edge 6 (verguld bronze). Wouw, wat een vet geluid.

Om mijn nieuwe vriendin goed te leren kennen heb ik mij voorgenomen direct de stemming te compenseren waar nodig en het hele bereik te leren spelen. Op de Yammi deed ik het eerste nooit en ging het tweede perfect (ook met otto link, maar dan een eboniet 5) tot high F, met VanDoren traditional 2.5
Eigenlijk ging het met elke riet wel goed.

Maar nu kom ik niet verder dan D3, zonder mijn embouchure e.d. te wijzigen. Ik knijp wel iets voor a2 en b2 ivm de stemming, evenals c3. Maar of ik dat nou vasthoud of niet, meer dan d3 zit er niet in. Ik krijg D# er wel uit als ik mijn wangen bol, maar het moet toch ook anders kunnen?
Ik heb ook geprobeerd het op te lossen met mijn toch, maar dat levert mij nauwelijks iets op.
Any advice?

(Ik kan maar weinig info vinden over dit onderwerp anders dan 'blijf proberen'. Er is vast iemand die wijze lessen kan en wil delen, toch?)

[Invisible]

Juist bij de hoge noten kom je veel verschillen tegen tussen de verschillende type saxen die er zijn, dit is dan ook een typisch punt waar de kwaliteit van een sax naar boven komt. Juist Yamaha saxen zijn in de hoogte vrij zuiver (een 100% zuivere sax is er niet overigens), al is de klank in de hoogte misschien wat ieler (wat met een juist uitgekozen mondstuk erg meevalt overigens). De keuze van mondstuk maakt op de mate dat je moet intoneren niet zo veel uit, hooguit dat het ene mondstuk je wat meer intonatieruimte geeft dan het andere. Ook rieten hebben hier niet veel invloed op, het zit hem puur in de bouw van de sax. Overigens kan je in één week nooit alle aspecten van een nieuwe sax goed onder de duim krijgen, daar kan wel een half jaar tot een jaar overheen gaan!

Je kunt in jouw situatie een aantal dingen doen:
-Je kunt je nieuwe sax door een andere (ervaren) saxofonist laten uitproberen en zijn mening over de intonatie van de sax vragen (is het een hopeloos geval of niet).
-Het een paar maanden aanzien en kijken of je dan (onbewust) wel de hoge tonen goed intoneert.
-Met een stemapparaat goed in kaart brengen welke tonen hoeveel afwijken (als je dat nog niet gedaan hebt), dan kan je daar bewuster op intoneren door je embouchure aan te passen. Ook knijpen veel mensen in de hoogte onbewust te veel waardoor de toon omhoog gaat.
-Met de sax naar een reparateur om die te vragen of hij die noten bij kan stemmen, daar is vaak nog wel het één en ander in mogelijk namelijk (heeft geloof ik te maken met hoever de kleppen open gaan wat vaak af te stellen is).
-In het uiterste geval voor een andere sax kijken.

Maar zoals ik al schreef, met de Yamaha sax ben je redelijk verwent qua intonatie en het kan wel enkele maanden duren voordat je een nieuwe sax goed onder de knie hebt, ik zou het eerst eens een tijdje aan kijken. Wat zegt de winkel hier eigenlijk over, wellicht nog iets met garantie mogelijk?

[dc_sax]

Dank voor je reactie. Toch blijven proberen dus

Mijn docent is meegeweest om de toeter uit te zoeken. Ik weet zeker dat het geluid eruit te krijgen is. t Is alleen nog even zoeken naar de manier waarop ook ik dat voor elkaar krijg.

Dat het even duurt voordat je je sax kent geloof ik meteen. Ik ben veel nieuwe dingen aan het ontdekken, heel gaaf. Alleen al de andere applicatuur maakt dat ik dingen anders speel, makkelijker snel speel, en sneller de lage C gebruik omdat ie er zo makkelijk uit komt. En de Bb die niet meer zo knetterend schel is. Wouw. De hoge tonen (niet de palmjes dus..) zijn zoveel dikker dan voorheen, heerlijk.
Het valt me enorm op hoeveel invloed het geluid heeft op wat je improviseet. Dat wist ik al, daarom wilde ik ook een andere setup, maar nu ik hem eenmaal heb, echt geweldig!

Ik ga nog even wennen

[javaou]

Hallo, ik herken het probleem....ik struikel juist over de hOOOge G (vaak piepen) terwijl de andere hoge tonen er redelijk vlot uitrollen.
Toen zag ik op m'n sax dat bij indrukken naar de hoge G er nog een octaafklepje openging (dus twee octaafkleppen tegelijk) en de "gewone" hoge tonen er slechts één octaafklep opengaat.
Dus ik denk, als ik snap hoe m'n sax een beetje werkt, dan snap ik misschien ook hoe te toeteren.

Ik heb het vangen van de hoge tonen voorgelegd aan m'n lerares, en zij vertelde, dat veel leerlingen een eigen hulpmiddeltje hebben ontwikkelt, uit haar bloemlezing heb ik
het volgende onthouden (zet je schrap): "wenkbrauwen optrekken", of "billen samenknijpen", of "plots heeel serieus gaan kijken", enfin dus zoiets dus.....
Jan

[Pieter]

Hoge tonen spelen het makkelijkst wanneer je er niet voor werkt, dus ik ben het er niet mee eens dat je je lichaam in moet zetten (wenkbrauwen, billen of weet ik wat al niet meer) zeker niet knijpen, met welk lichaamsdeel dan ook.
Hoge tonen (alle tonen) maak je met je strottehoofd en bij de hoge, maar ook bij de lage tonen heeft dat strottehoofd het nogal moeilijk omdat het in dat gebied niet getraind is. Het duut lang voordat dat goed gaat. En dan hebben we het nog niet over klankkwaliteit, dat duurt nog veel langer.
Het is net als bij zingen, het bereik van je strottehoofd wordt vergroot door er langzaam naar toe te werken. Het zijn eigenlijk alleen maar spieren die getraind moeten worden. Dus gewoon veel van laag naar hoog spelen, eerst gebonden en dan na een poosje gestoten, na verloop van tijd kom je steedseen stukje verder wanneer je thuis oefent. En dan kun je dat en wil je het aan iemand laten horen....en dan lukt het weer niet. elk greintje spanning wat je zelfs niet bewust voelt, maar wel aanwezig is, gaat naar je strottehoofd. Dat is "een brok in je keel" of "je hart klopt in je keel"

En ja, elke sax varieert in zijn mogelijkheden van aanspreken, dat is dus ook wel een belangrijk item om mee te nemen in de beoordeling van een sax.

[Invisible]

Hoge tonen spelen het makkelijkst wanneer je er niet voor werkt, dus ik ben het er niet mee eens dat je je lichaam in moet zetten (wenkbrauwen, billen of weet ik wat al niet meer) zeker niet knijpen, met welk lichaamsdeel dan ook..

Het is vaak ook juist het onbewust druk maken over een lastige noot wat maakt dat mensen die gaan forceren. Een paar jaar geleden heeft een leraar eens een experimentje met mij gedaan waar dit duidelijk naar voren komt. Hij liet mij een stuk spelen wat ik nog nooit eerder gespeeld had en had een deel van de muziek afgedekt. Toen ik bijna bij het afgedekte deel was haalde hij die te voorschijn en daar stonden ineens een aantal hoge noten die ik gewoon zuiver speelde. Daarna nog een keer het zelfde stuk gespeeld, maar dan zonder afdekken. Nu wist ik dat de hoge noten er aankwamen en ging ik onbewust knijpen waardoor de tonen veel te hoog waren, of er zelfs niet eens uitkwamen (hoge F bijvoorbeeld).

Wat ik tegenwoordig juist doe bij hoge noten is mij inbeelden dat ze een octaaf lager staan, dan komen ze er bij mij wel redelijk zuiver er uit (en natuurlijk veel saaie blaasoefeningen doen in het hoog). Het probleem in de amateurmuziek is alleen dat als je zelf vrij zuiver speelt in het hoog, dit weer wringt met een heleboel amateurmuzikanten (van het type dat één keer per week het instrument uit de koffer halen voor de lokale harmoni- of fanfarerepetitie) die standaard te hoog zijn in het hoog .

[javaou]

Ik was het bijna vergeten te vragen, ik heb enige tijd geleden opt forum topic aangemaakt of er iemand ervaring heeft met de ProSax van HB.
Behalve slimme tips en re., (waarvoor danks) was er geen speler bekend, maar nu jij dus wel. Hoe bevalt ie, en waarom de keuze gemaakt voor de ProSax?
Heb je bij HB ook nog andere saxen geprobeert en geluisterd, of was 't meteen liefde op het eerste ProSax-gezicht?
Ik lees het graag van je,
Groeten, Jan

[Pieter]

Het probleem in de amateurmuziek is alleen dat als je zelf vrij zuiver speelt in het hoog, dit weer wringt met een heleboel amateurmuzikanten (van het type dat één keer per week het instrument uit de koffer halen voor de lokale harmoni- of fanfarerepetitie) die standaard te hoog zijn in het hoog .

Zucht...klopt! Maar er zijn onder de saxspelers al weinig mensen die zich realiseren dat saxofoon een ongeloofelijk moeilijk instument is. Onder de niet saxofoonspelers weet gewoon iedereen dat het een ongeloofelijk makkelijk instrument is wat alleen altijd door ongeloofelijk amuzikale mensen wordt gespeeld.
Zullen we een lijstje aanleggen met de soms wel zeer vreemde ideeen die er leven onder toch vaak zeer gewaardeerde amateurmuzikanten in bv de amateurorkesten mbt de saxofoons, of zelfs onder de saxspelers zelf....

Ik begin,

1. Muzikant( altsax) tegen dirigent na mijn opmerking over de onmogelijkheid hiervan:
   "Ik kan die hele lage 16de noten pianissimo (tempo 128) best spelen alleen niet zo zacht."
   Dirigent tegen orkest nadat stukje gespeeld is en ik niet een lage noot gehoord heb,
   " Deze dynamiek is zacht genoeg."  (Hij was echt serieus..) "Zie je wel dat het kan"

[dc_sax]

Ha ha ha, ik ga het meteen proberen, met mn billen knijpen

Ik ga er nog maar eens flink op oefenen met de wat minder verassende tips

Over de ProSax:
Eerst maar even de aanleiding. Destijds heb ik de Yammi verkozen boven een Yanagisawa omdat ik sax wilde die zeer goed geïntoneerd was, zodat alles 'aan mij' zou liggen. Eerst maar goed leren spelen was de gedachte dus. Toch heb ik altijd een beetje spijt gehad, omdat de Yana meteen aan een rokerig cafeetje deed denken.
Inmiddels heb ik het wel een beetje begrepen en ook een goed beeld gekregen van het geluid dat ik mooi vond. Kort samengevat: donker met een ruisje, een licht randje en vooral niet schel, een complex geluid. En een geluid dat groot klink, waarvan je meteen denk: zo! Een grote kern vind ik niet zo heel belangrijk.
De ProSax is het geworden omdat ik daar in combi met een Otto Link Super Tone Edge 6 precies dat geluid mee kon maken. Ik heb ook Le Monde, P.Mauriat, System '54 en Selmer geprobeerd. De zilveren Selmers zaten heel dicht in de buurt, maar dan vond ik ongelakt (ze is bruin) toch mooier dan zilver klinken.
Ik zie ten opzichte van de Yammi wel wat verschillen in de afwerking. Die stoffe stootpunten zijn wat minder netjes afgewerkt (pluisjes), de nek wilde eerst niet vast (in minder dan een minuut opgelost door de reperateur) en ik geloof dat ik van D2 naar E2 (of daar ergens in de buurt) mijn octaafklep voel bewegen, iets wat ik met de Yammi nooit gemerkt heb. Allemaal in de categorie, net wat minder afgewerkt dan de Yammi. Toch zijn het dingen waar je met spelen eigenlijk niks van merkt, en waarvan ik niet verwacht dat ze ooit een probleem zullen gaan vormen. En bovendien, 5 jaar garantie dus 'lekker belangrijk zolang het geluid maar goed is'.
Anyway, het geluid is geweldig. Ongelakte toeters hebben echt iets heel moois (net als oude toeters met een versleten laklaag). Ik heb mijn docent er ook op laten spelen en dat maakte heel veel indruk. Ik weet ook hoe het klinkt als hij op de Yammi speelde, dit is echt een andere categorie. Ik vind het dan ook niet raar dat ze ermee adverteren als hun professional line. Het geluid komt heel goed mee....zelfs als ik erop speel
En ja, voor €1495 had ik graag willen zeggen dat hij het moest afleggen tegen een Selmer, maar dat was dus niet zo. Voor mij was dit de winnende combi.
(ik kan trouwens ook merken dat deze toeter beter kleurbaar is. Sommige rietjes deden het heel slecht op de Yammi, een java riet maakte er een schel ding van. De ProSax doet het geweldig met alles, van LaVoz tot Java en zelfs de fibracel (op het randje). Een hele fijne toeter dus waar ik nog lang mee vooruit kan.

Overigens, van System 54 probeerde ik de vintage. Die speelde echt ontzettend makkelijk. Hele fijne positionering van de kleppen en sprak heel ligt aan. De P.Mauriat vroeg juist om hard werken. De rest zat er tussenin.

[drietenor]

Hier nog een tip in de categorie "billen knijpen".

Bij hoge tonen het volume in je mond zo klein mogelijk maken. :-"

[javaou]

Dankjewel DC_sax, hier heb ik wat aan! Ik ben nl erg nieuwsgierig naar de ProSax omdat ik klant ben bij HB en op zoek ben naar kopen eigen sax!
Ben er nog niet helemaal uit, maar ik neem je tips ter harte! Ook mijn lerares heeft aangeboden mee te gaan naar HB omdat zij aardig weet wat ik wil en kan,
maar ook om te laten horen hoe de sax klinkt!!
De Yanagisawa heeft ook in dit (hier+daar) forum goede referenties, en de Selmer dus alleen maar goeie referenties! Ik heb bij HB de Conn Chu Berry geprobeert (zomaar, om es iets anders
te voelen/horen) maar dat was zwaaaaaaaaaar werken, zeker voor een beginner als ik!
Nogmaals thx!!
Jan

[dc_sax]

Ja ja, het is gelukt. Waarschijnlijk heb ik veel BBQ's verstoord met mijn oefenpoging, maar het is met gelukt om de high F# eruit te krijgen.
Ik wil graag voor mezelf houden welke techniek de trigger was....    :lol:   .... maar uiteindelijk kwam ik erachter dat als ik mijn nek maar overdreven (voor mn gevoel) recht hield, het hardstikke goed ging. Dus toch het strottehoofd verhaal denk ik.
Aanzetten wilde alleen lukken in D#, daarboven had ik het loopje nodig. Ach, dat zal binnenkort dan ook wel lukken nu ik een tuukje gevonden heb. Deze ontdekking helpt trouwens ook heel erg om de Bb vanuit het niets aan te zetten. Thanks for the tips!
(more are still welcome)
De stemming in die noten....hmm, need some more practice

@Jan: vergeet niet dat een sax anders klinkt bij een andere speler. De sax moet dus goed klinken als jij erop speelt. Waar mijn docent vooral behulpzaam was, was in de voorselectie van 2de handsjes. De mate van stemming, technische problemen, dat soort dingen. En ook de analyse welk mondstuk ik erbij moest hebben. (en vooral dat ik een ander mondstuk nodig had).
Ik heb er heeeeel veel geprobeerd. Iets wat ik zonder docent ook niet gedaan zou hebben. Elke keer als je een nieuwe doosjes open ziet gaan denk je toch weer: vervelend als dit hem niet is. Maar dat vinden ze bij HB gelukkig helemaal niet erg.
Succes met shoppen.

[javaou]

Ik hou je op de hOOgte! (hihi)
Wb de mondstukken, ik heb er idd 6 geprobeert op m'n Yamaha, en ik heb gekozen voor de Selmer Soloïst C**
Ik had er 6 meegekregen naar huis om te proberen (Vandoren, Meyer, Otto Link, Berg Larsen en dan vergeet ik er dus eentje)
Speel nu met Vandoren trad. riet nr 3, en met de lefreQue, ik zou het maar es proberen!
Groetssszzzzzzz en ow: ik had dus een Gourmet-avond en daar dus ook stukkie gespeeld....m'n dochter had me voor het laatst
met kerstmis gehoord (jah, zo'n gezin heb ik) en ze vond dat ik "vooruit ging", nou wat wil je nog meer?

[Marelli]

Ik heb een alternatieve greep nodig voor de hoge F, dus een greep die ik makkelijk(er) kan pakken.
Wie weet dit ?
Graag je reactie.
 Groet, Marelli.

[Pieter]

Ik neem aan dat je hoge Fis bedoelt want ik kan niet bedenken wat er aan een hoge F moeilijker zou zijn dan een hoge E.

Er zijn alternatieve grepen voor hoge Fis. Als je er vanuit gaat dat staandaard is octaaf, c1, c2, c3, c4 en c5, dan heb je een sax met Hoge Fis klep.
anders is de meest aangewezen quick F + Ta. Ook 1,3,4, dis is mogelijk maar die is veel te hoog.

Dit alles voor alt, als dat de bedoeling is. De namen van de kleppen is hier volgens de systematiek van Londeix. Zoek maar op!