Lage noten ongewild octaveren

[Pieter]

viewtopic.php?f=46&t=6817#p69577

Geen idee hoe ik een post uit een ander topic hier naartoe kan kopieren, ik bedoel het antwoord van Maarten.

Maar goed, je speelt al een half jaar, Aristocrat?

[JR]

Het is misschien raar, maar ik heb nooit gemerkt dat ik de lage tonen "per ongeluk" oktaveer.
Misschien is dat meer iets voor tenors? baritons?

Wat ik wel de laatste tijd merk, is dat ik de lage Bes, B en C veel meer"ondertonen" kan meegeven,het klink "tenorig" (tsja, hoe zeg je zo iets).  Ik probeer die klank nu ook bij de hogere tonen te krijgn. Soms lukt 't tot de A.

[drietenor]

Er zit een verband tussen dit onderwerp en het onderwerp lage tonen snel spelen.
Door de aanzet van de toon kan de de toon octaveren.
De variabelen zijn:

snelheid van spelen
volume
aanzet
klankkleur
toonhoogte (hoog, laag, middengebied)

Als constanten nemen we even:

saxofoon
riet
mondstuk
temperatuur
luchtsamenstelling

een scherpe behoorlijk harde G met een T aanzet in een langzaam loopje is makkelijk
een smeuige zachte lage Bes met een D aanzet in een snel loopje is best moeilijk.
Met de drie O's kan je je comfort zone voor het maken van zachte tonen vergroten.
De vraag is welke oefeningen daarbij het snelst effect geven.
Veels spelen zal wel werken, maar is niet de snelste manier.

Je kan door de verkeerde aanzet onbedoeld octaveren.
Hier kan je ook een oefening van maken om reeksen natuurtonen te maken met dezelfde greep, en een toonaanzet per reeks om het wat moeilijker te maken.
(er bestaat ook een oefensaxofoon voor zonder kleppen)
Door het bewust te doen kan je jezelf aanleren om het octaveren te beheersen.
Door meer dan vier natuurtonen per reeks te maken oefen je ook de hoge tonen.
Op een saxofoon heb ik eens een reeks van zeven tonen gehaald.
Daarna wou mijn leraar die saxofoon kopen (de Malerne tenor).
Het oefenen van deze altisimo tonen schijnt de klankkleur van de hoge tonen te verbeteren.
Voor mij is dat erg subjectief. Wat het in ieder geval doet is dat het je comfort zone op je saxofoon groter maakt.

Het snelst zou zijn als je precies wist hoe het werkt en je oefeningen daarop aanpast.
Bijvoorbeeld dat je je tong moet ontspannen tijdens het spelen.
Voor mij werkt dat wel, maar ik heb niet de illusie dat het bij iedereen zal werken, gezien het grote aantal constanten hierboven,
die bij dit soort van absolute uitspraken de onhebbelijke neiging hebben om variabelen te worden die het probleem alleen maar ingewikkelder maken.
Daarom is de oefening met octaveren van natuurtonen een goed compromis tussen snel en effectief.

[aristocrat]

http://www.saxforum.nl/viewtopic.php?f=46&t=6817#p69577

Geen idee hoe ik een post uit een ander topic hier naartoe kan kopieren, ik bedoel het antwoord van Maarten.

Maar goed, je speelt al een half jaar, Aristocrat?

Nee een maand of 3 nu. Vanwaar je vraag?.

[Pieter]

Ik zeg het nog 1 keer, voor de allerlaatste keer....

Lage tonen op sax zijn de moeilijkste van allemaal! Het duurt zeker een jaar of 10 van regelmatige aandacht voorje ze een beetje kunt spelen. Zoals het hoort, in ieder geval. Ik leg het nog 1 keer uit;

Je strottehoofd moet helemaal ontspannen zijn, en ja je moet ook een goede ademsteun en embouchure hebben en je sax moet in orde zijn, maar dat geldt voor alles. Wanneer dat alles in orde is en je hebt geen ontspannen strottehoofd, dan wordt het alsnog niks metdie lage noten.

Waarom is dat zo moeilijk? Omdat je tong middels het tongbeen aan dat strottehoofd vast zit, dus bij elke tongbeweging gaan die spieren juist spannen. Ook de miste of geringste spanning die je zelf hebt uit zich vaak in het spannen van de spieren in je keel......en wat krijg je dan? boventonen!

Het is op elke sax,SATB, moeilijk. En ja, het is niet op alle saxen en met alle mondstukken of rieten even moeilijk, maar het blijft het moeilijkste wat er is.

Wat is het verband tussen het niet perfect spelen van de lage noten en het ongewild octaveren?. Lastig op elke sax? Ik speel namelijk alt en ik speel mn lage noten vast nog niet perfect ,maar octaveren zonder het octaafklepje moet na een paar weken tot maanden intensief oefenen toch wel opgelost zijn. Als iemand met meer speelervaring hier nog last van heeft moet er volgens mijn wel iets met het mondstuk/riet zijn..

Ik vroeg me nl. Af waar je de ervaring vandaan haalt om deze uitspraken te doen?

[EdO70]

Ik heb er ook weer last van. Ik heb sinds kort een wonderschone tenor (beginnersfout daar had ik mee moeten starten en niet met een alt). In het begin kreeg ik de lage D en lager er niet uit zonder ongewild te octaveren. Dat begint nu stukken beter te gaan. Dus de 3 O's blijven practizeren en dan moet dat goed komen, zeker weten, toch, denk ik dan, of niet soms  .

Maar sinds een week ben ik lid van het euregio-orkest. Een van de liedjes die ik nu aan het oefenen ben is Get Back van de Beatles (je weet overigengs dat je oud wordt als er jong ding achter de keyboards zegt dat ze nog nooit van de Beatles gehoord heeft  ). De muziek is redelijk simpel, maar heeft een nadeel voor mij: ik begin met 5 maten 4 kwartnoten lage C, dan 4 kwartnoten F en dan weer 5 maten lage C. Dus korte lage noten en veel lage noten achter elkaar. De eerste maten lukken nog wel, maar dan moet ik toch echt ergens ademhalen en dan doe ik iets fout, na het ademhalen begin ik weer te octaveren. Iemand hier nog een tip voor, of geldt ook hier alleen het 3 O's-regime voor?

[Penningh]

Wat ik (on)regelmatig oefen zijn snelle octaafsprongen.
Dus bmol-bmol, b-b, enz.
En dat zo snel mogelijk.
Op het moment dat de linkerpalmtoetsen gebruikt worden gaat dit ten kostte van de snelheid.
Deze oefening heb ik overgehouden uit de periode dat ik in een combo speelde en toen regelmatig snelle sprongen moest spelen.
Het is en blijft OOO.
Penningh

[saxprof]

Lage noten die onbedoeld een oktaaf hoger klinken...
het komt me bekend voor, na 40 jaar saxles te hebben gegeven in het muziekonderwijs.
Veel leerlingen hebben het er lastig mee.

controleer het volgende :

1. wees zeker dat jouw sax goed sluit (eventueel laten nazien), druk vooral stevig met de rechterpink
2. zet jouw boventanden op het mondstuk op de plaats die minstens zover is als de plaats waar riet en mondstuk mekaar onderaan raken (!)
3. neem exact evenveel riet in de mond als jouw boventanden van de mondstuktip verwijderd zijn.
4. zorg voor een hoek van 90 graden tussen hoofd en mondstuk : hef de sopraansax en buig jouw hoofd in gelijke mate
5. druk met jouw linkerduim de sax tegen de boventanden
6. geef evenveel neerwaartse druk met jouw boventanden als de druk van jouw linkerduim
7. knijp iets (niet erg veel) met jouw onderkaak naar omhoog
8. adem diep, blaas niet te hard, met een lichte letter 'T' vooraan, maak een trage crescendo, vorm met de binnemond een 'OOOOO'-klank
9. ziezo : daar komt een perfecte lage C.