Ik belees me hier toch een enorme fout!
(een Selmer, dus een goede)
afgezien van het feit dat Selmer de standaard heeft gezet op het gebied van de saxofoon wil nog niet zeggen dat alles wat ze bouwen puur goud is. Zo durf ik te beweren dat een Selmer Series III sopraan de enige degelijke sop sax is die ze ooit gebouwd hebben. Zelf heb ik een Keilwerth SX90 en ben hier bijzonder content mee en dan heb ik ook nog diverse Yanagisawa's geprobeerd en een Serie III en Serie II.
De serie II was qua intonatie redelijk zuiver maar met de Yanagisawa's kon ik het stemapparaat erbij houden en alles raken zonder bij te sturen. De Serie III is de enige met 2 nekken de II serie en I zijn uit één stuk (daar gaat mijn voorkeur naar uit) Ik vond de Selmers redelijk donker en dof klinken en de SX90 is toonvast en verbazend genoeg voor mij de gulden middenweg. Ik was gelijk verliefd op die sax

Branford Marsalis en Dave Liebman zijn ook zeer bekende SX90 spelers. Dave Liebman heeft zelfs een signature model