G is zowel op alt als tenor een lastige toon. Het is eigenlijk al ondoenlijk om met bv 2 spelers tegelijk een lange G zuiver te spelen. Het is een instabiele toon die bij het minste of geringste gaat zweven. Je denkt dan ook dat je fysiek niets verandert, maar dat doe je wel.
Mits je toeter in orde is, is de kans dat je strottenhoofd niet goed staat om die G te treffen groot. Je moet niet alleen weten hoe het moet ( het horen voordat je speelt) maar dan ook vooral het trainen van de spieren van je strottenhoofd en embouchure.
Ik studeer op dit moment een stuk wat eindigt met een hoge E, 7 tellen, tempo kwartnoot 50. Begin p eindigend naar pp. In het begin kwam ik tot tel 3, daarna zakte de toon weg tot een gebrom, nu speel ik hem uit. En dat zou dan nog allemaal weer anders zijn wanneer ik een stuk met zo'n noot begin in plaats van ermee eindig. Fysiek voel ik het verschil ook niet maar het is er wel!
Hoge noten zijn supermoeilijk, ondanks dat veel mensen het daar niet mee eens zullen zijn. Blazen is ook niet zo moeilijk, maar spelen.....
Een goeie saxofoondocent is heel wat waard en onontbeerlijk in dit soort zaken.
