Riet en tip

[Windbuil]

Zoals elke saxofonist zit ik ook weleens te mieren met mijn set-up.
Bekend kan zijn dat ik tenorsax speel op een metalen Otto Link 10* met daarop een Bari Hard riet. In een band met electrische gitaren moet men toch wat....maar echt gevoelig is het niet.

Saxofoonmondstukken zijn te kostbaar om er voor een experiment een paar te kopen. En dan weet je ook nog eens haast zeker dat mondstukken zelfs van één merk en type, enorm kunnen verschillen. Otto Link is daar de ongekroonde koning in.

Laten we uitgaan van een ge-oefde saxofonist met goede stabiele embouchure. Hij/zij blaast op een mondstuk met kleine tip en een zwaar riet. Wat zal het verschil worden als die blazer naar een mondstuk gaat met een grotere tipopening en een lichter riet, vroeg ik me af.
Heeft iemand daar ervaring mee? Of heeft iemand er gedachten over?
Ik ben daar erg benieuwd naar.

[the martin]

Door de grotere tipopening zul je een groter dynamisch bereik krijgen denk ik. Al kost het meer moeite om echt zacht te spelen.
De grotere tipopening zal ook meer mogelijkheid bieden om "met je riet te spelen". Lees groter verschil bij subtone of helder en strak.
Het lichtere riet zal je meer boventonen geven waardoor je klank levendiger wordt.

Daarnaast moet je uitkijken met je intonatie, als je verkeerde gewoontes hebt aangeleerd (knijpen Ed) zal dit waarschijnlijk uitvergroot worden bij een grotere tipopening .


Daarnaast ben ik het niet eens met je elektrische gitaren verhaal.
Tijdens een optreden wordt je als het goed is uitversterkt en heb je monitoring zodat je je zelf  goed kan horen.
Als je je zelf niet hoort tijdens repetities speelt iedereen te hard (wat helemaal niet nodig is)

[drietenor]

Hebben we het hier over een versterkte of niet versterkte saxofoon?
Bij versterking heeft de feed back van de versterker naar de saxofoon ook invloed op de klank.
De boventonen komen er dan beter uit, wat meer projectie aan de klank geeft.

[Windbuil]

In mijn vraagstelling ging ik uit van een onversterkte sax en van een set-up waarbij de blazer met (min-of-meer) dezelfde lipspanning kan blazen als op zijn/haar eigen set-up.

Drietenor noemt opnieuw het multi-interpretabele begip 'projectie'. Jammer.
Bedoelt Drietenor met 'feed back' terugkoppeling? Ookwel rondzingen genoemd?

The Martin is het niet eens met mijn electrische gitaren verhaal. Dan heeft hij andere ervaringen dan die ik heb en waardoor ik tot de 10*/Bari H  keuze kwam.

[drietenor]

Rondzingen, of het Larsen effect geeft een piepend geluid. Denk bij feed back aan Jimmy Hendrix, er is wel terugkoppeling, maar niet zoveel dat het gaat piepen.

[Windbuil]

Rondzingen, of het Larsen effect geeft een piepend geluid. Denk bij feed back aan Jimmy Hendrix, er is wel terugkoppeling, maar niet zoveel dat het gaat piepen.

Bekende kost. En dat treedt ook op bij versterkte saxofoons? Nooit van gehoord. Wel van ongewenst rondzingen via de monitors.

[drietenor]

Als het riet en tip invloed hebben op het geluid van de saxofoon dan kan een 8000 Watt p.a. dat ook

[Windbuil]

Als het riet en tip invloed hebben op het geluid van de saxofoon dan kan een 8000 Watt p.a. dat ook

Dat mag Drietenor ons uitleggen.

[drietenor]

Bij versterking heeft de feed back van de versterker naar de saxofoon ook invloed op de klank.
De boventonen komen er dan beter uit, wat meer projectie aan de klank geeft.

[Windbuil]

Bij versterking heeft de feed back van de versterker naar de saxofoon ook invloed op de klank.
De boventonen komen er dan beter uit, wat meer projectie aan de klank geeft.

Nou, dat is me de uitleg wel zeg.

[the martin]

Je moet nooit antwoorden voor iemand anders, ik weet het, en toch probeer ik het..
Als je "Projectie" vertaald naar "beter door het totaal geluid heen komen" en dat combineert met zijn stelling dat "de feedback van de monitoring de boventonen meer versterkt" klopt het wel.

Ik neem aan dat Drietenor bedoelt dat als je versterkt speelt, en via een monitor speaker het geluid teruggekoppeld krijgt, dit geluid ook door de microfoon opgepakt wordt en dus invloed heeft op het totaal geluid.
Ik kan hier niet van mee praten, is mij niet opgevallen. Maarrrrr... Ik heb dan ook geen idee hoe ik uitversterkt klink, en hoop dan ook altijd maar dat er iemand achter de schuiven staat die verstand van zaken heeft.

En wat betreft het eeuwige gevecht met de schreeuwende gitaren. Dat win je niet, die jongens (en meisjes) draaien tijdens een optreden altijd weer de volumeknop verder open.
Binnen onze band hebben we dit "opgelost" doormiddel van een zelf samengesteld in-ear systeem mbv een een Yam-hub (Greenroom meen ik)

Tijdens repetities spelen we voor de band gewoon akoestisch maar gebruiken we onze microfoons wel richting de yamhub.
Met optredens gaat de microfoon de PA in maar kijgen we per speler een lijn terug die we weer in de yamhub stoppen.
Middels in-ear-oortjes krijgen we dan het geluid terug.
Goedkope manier van in-ear en een best goede manier voor het beschermen van je gehoor.

Het is dan aan de geluidstechnicus om de blazers op een juiste manier in het totaalbeeld van het geluid te krijgen.


En dan nog even die OL 10*.. (Je lijkt Hans Dulfer wel )
Klank is persoonlijk, en waarschijnlijk krijg jij er een geweldige sound uit, maar naar mijn idee krijg je daarmee alleen een groter volume maar blijf je een (redelijk warme) klank houden met (relatief) weinig boventonen..
Die boventonen zorgen er nou juist voor dat je beter "door de totaal klank heen prikt".

Vandaar ook dat rockspelers vaak kiezen voor hoogdrempelige rockmondstukken (Zeg maar de Dukoff D's en afgeleiden daar van)

[Pieter]

Ben het over het algemeen met the Martin eens.

Met het risico op gevoelige tenen te gaan staan, het volgende:

Het verkrijgen van een heel sterk, maar ook een heel zacht volume is altijd een kwestie van blaastechniek waarbij "hard blazen" niet de belangrijkste factor is.

Het ene mondstuk produceert meer geluid dan het andere, maar wanneer je mondstuk niet bij je past, het bv te groot is, dan werkt het echt niet!

Wil je als saxofonist goed gehoord worden in een band of orkest, moet je altijd versterkt worden, een sax komt daar nooit bovenuit.

Wanneer je hard moet werken voor je geluid kun je ervan uitgaan dat je lelijk klinkt.

Als jij bv op een OL 7 met een normaal riet en niet versterkt beter klinkt dan niet versterkt op een OL10 met een baritonriet ( dit is echt bizar en waarschijnlijk totaal onnodig) dan doe je dat ook versterkt.

[the martin]

Euh, Pieter. Bari is OOK een kunststof rieten merk

[Pieter]

Hahahahaha......ik denk niet, never nooit in kunststof rieten

[drietenor]

Windbuil, als je nu versterkt gaat spelen dan heb je de kans om de invloed van feedback van versterker naar saxofoon op het geluid te ervaren. Aangezien de versterker hardere geluidstrillingen geeft dan de saxofoon zelf is het niet vreemd dat dat invloed heeft.

Met andere blazers speel ik voornamelijk onversterkt.
Meestal lukt het me wel om zonder versterking op tenor mee te spelen met elektrische bands.
Als de gitaristen teveel aan de knoppen draaien kan ik nog overgaan op een Dukoff.

Bij de meeste openlucht optredens in de stad is toch wel een vorm van saxofoonversterking nodig.
In zo een geval  hoor ik dat mijn klank scheller wordt en ga ik over naar mondstukken met een (relatief) donkerder geluid als Otto l. of Meyer.