klassiek of Jazz

[Pieter]

@Pieter:


En, mocht je mij bedoelen:  IK voel me niet persoonlijk aangevallen  :wink:

Ik ben me er niet van bewust.

Ik heb wel een hoop lol en mijn medemuzikanten met mij...

Dat is uiteindelijk waar het om daait, toch?

[zomertje]

Als ik het hierboven zo allemaal lees dan zou een combinatie van beiden niet echt goed werken. Op dit moment speel ik op baritonsax bij 2 harmonie orkesten met half klassiek en half modern repertoire. Daarnaast net begonnen op tenorsax bij een bigband en thuis lekker met jazz oefeningen bezig.

Het is mijn bedoeling om beiden tot zeker niveau te kunnen blijven spelen, ik oefen thuis nog gewoon lange noten en probeer mooie klassieke duetten mooi te spelen en daarnaast jazz oefeningen te doen. Het kost zo wel extra veel tijd, maar dat geeft op zich niks. Persoonlijk vind ik de klassieke ondergrond wel prettig, die kennis is een soort basis voor mij

Hoe zien jullie de combinatie?

Zoals gezegd, dat ligt eraan wat je zelf wilt, richt je je volledig op het een dan ontwikkel je daar sneller dan wanneer je het combineert met wat anders. Als je het zo naar je zin hebt en het een zit niet het ander in de weg,( en dat bepaal je uiteindelijk ook zelf) zou ik zeggen, geniet er lekker van!

Ik ga er zeker van genieten

[jupialto]

Is het mogelijk dat het gehalte aan improvisatie bij Jazz-musici/- muzikanten t.o.v. de "Classici" een rol speelt in de gebrekkige timing bv?

Ik kan mij goed voorstellen, dat de Jazzist, binnen de gegeven regels, meer impulsieve creativiteit aan de dag kan leggen in zijn spel, waardoor "de emotie" (= het creatieve, zelfverzonnen deel) de overhand krijgt over het meer "statische" deel van een muziekstuk (= timing en andere grondregels).....

[Pieter]

Je moet uiteindelijk die zaken wel kunnen combineren, maar dat heb je niet 123 onder de knie. Muziek leren maken is meestal een kwestie van 2 stappen vooruit en 1 stap achteruit. Om het goed te doen, ongeacht wat en op welk niveau, je hebt alle vaardigheden nodig. Dat betekent dat je voor je gevoel maar langzaam vooruit gaat. Je blijft langer op een bepaald niveau hangen, maar dat is dan wel compleet. Dat is uitdagender studeren dan bv eerst noten leren, dan ritmiek, timing en dan nog articulatie en noem maarop. Op die manier begin je steeds opnieuw. Dan loop je inderdaad de kans dat je onderdelen gaat overslaan omdat op die manier studeren gewoon vervelend is. zo kun je je dan voorstellen dat de zgn notenvreters ontstaan, of inderdaad mensen met een zeer creative aanleg zonder timing, of andersom. Maar ook dit is iets wat niet echt stijlgebonden is.

[Thijs Leuven]

Is het mogelijk dat het gehalte aan improvisatie bij Jazz-musici/- muzikanten t.o.v. de "Classici" een rol speelt in de gebrekkige timing bv?

Ik kan mij goed voorstellen, dat de Jazzist, binnen de gegeven regels, meer impulsieve creativiteit aan de dag kan leggen in zijn spel, waardoor "de emotie" (= het creatieve, zelfverzonnen deel) de overhand krijgt over het meer "statische" deel van een muziekstuk (= timing en andere grondregels).....

Timing is bijzonder belangrijk binnen improvisatie. Je kunt je impulsen wel volgen, maar als je geen timing hebt klinkt het alsnog nergens naar. Timing staat absoluut niet gelijk aan het "statische" deel van een muziekstuk.

[JM]

He mannen, interessante reacties. Weer eens gemerkt dat ik- ondanks intussen gezegende leeftijd- nog steeds leergierig ben en nog steeds veel van anderen kan opsteken. Het is waar dat de uitdrukking ” ze spelen allemaal vals, kunnen geen toon houden” toch een gevoel van misprijzen inhoudt of minstens genereert.
Had hij nu gezegd: ze spelen theoretisch vals omdat ze hun toon maken in functie van hun solo-performance (tjah, wat doet een violist dan?... had mijn antwoord geweest..trouwens..ik stem ook piano’s..”juist” bestaat niet eens)  of…ze kunnen geen lange even tonen blazen omdat het geen vast deel van hun oefenrepertoire uitmaakt.. dan had ik geen onbewust verlangen gehad eens de absoluut luidste en meeste valste toon ter wereld  ellenlang 4cm diep in zijn oor te blazen ..Maar goed, wat Pieter zegt snijdt hout …De overige reacties ook trouwens. Zijn we allemaal misschien weer een stapje verder mee.

Ik zit alleen nog wat verveeld met de gedachte dat een blazersgroep –uitsluitende bestaande uit niet klassiek geschoolde muzikanten -geen hechte sound, gerichte sound kunnen creëren (want dat is ook een vrij logische conclusie). Die mannen van de Tower of Power…klassiek ? Sound, timing?  
Bwah, we zien wel, ieder mens is een beetje autist en ieder mens is ook een beetje schizo. Ik ga dat gewoon…een beetje meer worden .
Wordt nog leuk …. Toch maar de 2 saxen houden en de ene in rugzak meepakken naar Coltrane, de andere in kist- met netjes gekafte leerboeken- naar Beethoven. Meteen ook aangepaste kleding aan doen (terwijl we “bezig “ zijn…)

Jean     en   Marie

[JR]

Je moet uiteindelijk die zaken wel kunnen combineren, maar dat heb je niet 123 onder de knie. Muziek leren maken is meestal een kwestie van 2 stappen vooruit en 1 stap achteruit. Om het goed te doen, ongeacht wat en op welk niveau, je hebt alle vaardigheden nodig. Dat betekent dat je voor je gevoel maar langzaam vooruit gaat. Je blijft langer op een bepaald niveau hangen, maar dat is dan wel compleet. Dat is uitdagender studeren dan bv eerst noten leren, dan ritmiek, timing en dan nog articulatie en noem maarop. Op die manier begin je steeds opnieuw. Dan loop je inderdaad de kans dat je onderdelen gaat overslaan omdat op die manier studeren gewoon vervelend is. zo kun je je dan voorstellen dat de zgn notenvreters ontstaan, of inderdaad mensen met een zeer creative aanleg zonder timing, of andersom. Maar ook dit is iets wat niet echt stijlgebonden is.

 :!:

Helemaal mee eens, Pieter

[JM]

Intussen paar maandjes tussen uit geweest wegens (koers-)fietsongeval : frontaal op het beton terecht gekomen nadat een automobilist mij in mijn elan bruusk heeft gestopt door heel netjes nèt voor mij in te rijden en dan plots alles dicht te gooien...ça existe !
Maar goed, kan nu weer rustig aan beginnen met blazen, rietje maatje minder, de intussen vernieuwde onderlip weer wat harder maken . Mijn enthousiasme heeft er niet echt onder geleden al ben ik sedert de rit in de ziekenwagen in het algemeen wat "rustiger en meer beschouwend " geworden.  
Intussen heb ik toch maar  een officieel akkoord met de school dat ik zowel alt klassiek ALS Tenor Jazz mag volgen. Kan ik direct zien wie -wat -hoe enz...
Tot nu toe  lijken hun visies en benadering  erg op elkaar , elk in hun hokje.Grappig eigenlijk....
Heb meteen mijn klassieke piano ook maar gestopt en ga hier ook de jazz-tour op (swingen zit so wie so in mijn g(b)enen, klassiek eerder tussen de oren ).
Wordt nog spannend!