Ik weet niet precies over welke C en D je het hebt maar wanneer je in het lage register speelt moet je je realiseren dat dat ook wel erg moeilijk is.
Eigenlijk zou je je moeten realiseren, wat je ook al wel doet blijkbaar, dat je nog niet in staat bent om dit soort dingen te beoordelen. In ieder geval niet waaraan het ligt. Elke toon op een sax heeft zijn eigen manier van aanpak nodig, zeg maar. Het is niet zo dat je kunt denken dat wanneer je maar op dezelfde manier elke toon blaast je altijd kunt horen of er afwijkingen zouden moeten zijn. Vaak zijn die afwijkingen nu eenmaal onlosmakelijk verbonden met de saxofoon. Zie verhaal hierboven.
Natuurlijk kan er altijd iets mis zijn met je sax maar het heeft geen zin om daar de oplossing te zoeken wanneer je niet in staat bent om het maximale aan kwaliteit uit je sax te halen en een (relatief) absoluut gehoor hebt.
Om dit soort zaken goed te kunnen beoordelen heb je een professionele saxofonist nodig.
Een C hoort niet als een Cis te klinken. Maar heb je het over de lage C dan is het ook ws dat je hem niet goed speelt. Het is heel moeilijk om een lage C zonder ook maar een enkele boventoon te spelen. Een lage C heeft ook veel meer gestuurde luchtstroom nodig. Een lage B of Bes daarentegen speelt weer een stuk makkelijker. Een midden C kan iets te hoog zijn en een hoge C is te hoog. En midden Cis en D klinken ronduit rot.
Wanneer je in het hoge octaaf komt, en je speelt op een stemapparaat, zal je opvallen dat je je G al iets te hoog wordt, je A veel te hoog en je B heeft ws bijna een kwarttoon afwijking, misschien wel meer.
Een hoge A heeft ook altijd een bijgeluidje, maar ook dat heeft niets te betekenen. Verder moet je ook nog kunnen beoordelen of de intervallen wel kloppen. want wellicht is je midden D goed gestemd ten opzichte van de voorafgaande C maar klopt het interval D'-D" niet.
En dan hebben we het nog niet over samenspelen...want dan kun je stemmen wat je wilt en perfect op de meter afgestemd zijn en nog zo vals klinken als wat.
Het is de kwaliteit van de speler die dit soort stemmingsproblemen, en klankproblemen, moet gaan oplossen.
Dit is de grootste moeilijkheid van saxofoon spelen. en hierin zou ieders investering moeten liggen. Het "publiek" hoort nl eerder dan jijzelf dat je vals speelt. Foute noten worden meestal niet opgemerkt.
Dit betekent vooral dat je je gehoor moet ontwikkelen, veel moet spelen, veel moet luisteren, veel toonladders en drieklanken oefenen, kortom de vervelende oefeningen zijn een heel belangrijke basis voor je vaardigheden. Maar saxofoon speel je voornamelijk met je oren. En dan moet je er voor zorgen dat die oren het ook goed horen en dat levert nog wel eens verassingen op.
En je moet je eigen toeter goed kennen, zodat alle spieren die bijdragen aan een juiste klankvorming automatisch gaan doen wat ze moeten doen.
Je kunt daarvoor een zgn tendency chart maken. wel altijd met hetzelfde mondstuk. Of je kunt het gebruiken om de invloed van het mondstuk op de stemming te meten. Dat moet je wel met zijn tweeen doen en bv 1 x per week. en je hebt een tuner nodig welke per cent kan meten.
Bij belangstelling leg ik het wel uit in een volgende post.
Nu is het tijd for something completely different.....koffie....Nespresso!
