Alleen de wanddikte van de symphon, deze zou met 0,6 mm net te dun zijn en mee trillen, hij heeft dit geneutraliseert eerst met klei, vervolgens met lood en daarna met krimpkous.
Maar als datgene wat hij zegt ook van toepassing is op bijv verzilverde instrumenten die automatisch een hogere dichtheid hebben, messing heeft namelijk een dichtheid van 8,5 g/cm3 en zilver 10,5g/cm3.
Let wel dat Marten Postma zich niet waagt aan uitspraken over klankkleur, wel refereert hij naar Stephen Howard over de Gloger nekken, Die beweert een toename van een helderheid 20 - 30%
Ik durf dus een aanname te doen op basis van Martin Postma, Stephen Howard en Eric Veltkamp dat
1. Dat materiaal wel degelijk invloed heeft op een sax
2. Dit meer te maken heeft met massa dichtheid en energieverlies aan het in triling brengen van de wand
3. verzilverde instrumenten anders reageren dan gelakte
4. Jaap Kool eerder besproken
http://sax.mpostma.nl/NL/Meetw/CP.html twijfelachtige conclusies trok
5. vorm nog de meeste invloed heeft op geluid
6. Dat Shofars gelijk had over het uitkloppen van de beker, maar dit meer invloed heeft op massa dichtheid.
7. Dat Shofars slechte legering theorie ongegrond is
8. Ik van drietenor nog steeds geen bewijs heb gezien voor de stelling van sax
9. Marten Postma praat over sonoriteit daar sonoriteit de basis en wezenlijk onderdeel van klank vormt